004 - Kevin

3 0 0
                                    

Kevin verdrong de tranen die in zijn ogen sprongen. Hij zou hier niet gaan janken. Niet te midden van iedereen, hoe gekwetst hij zich ook voelde. Hij probeerde te bevatten wat Joachin insinueerde. Hoewel zijn lichaam de boodschap begreep, want de pijn was voelbaar en de brok in zijn keel onmiskenbaar, was het alsof zijn brein zijn woorden niet wilde verwerken.
Hij haalde zijn neus op en knipperde het vocht in zijn ogen weg. 'Dus, het was allemaal toneelspel?' wist hij eruit te persen. 'Alleen om info te kunnen krijgen hoe het onderzoek liep?'
'Sorry, man. Echt.'
Kevin perste zijn lippen op elkaar, vechtend tegen het verdriet. Hij had zich nog nooit zo belazerd gevoeld. 'Waarom ben je in godsnaam teruggekomen. Om me dit in te wrijven?' Zijn stem trilde, zijn razernij en hurt feelings trokken aan hem.
Joaquin keek hem weer aan. Er weerspiegelde iets in zijn ogen waar Kevin niet wijs uit kon worden. Of zag hij gewoon zijn eigen gekwetstheid? 'Natuurlijk niet,' zei Joaquin zacht. Hij boog zich iets naar hem toe en legde zijn hand over die van Kevin.
Kevin staarde er als versteend naar. Joaquin vingers leken heel even te stuiptrekken voordat hij als de bliksem zijn hand terugtrok, alsof het gebeurd was voordat hij er erg in had. Zijn ogen schoten naar het meisje dat aan tafel zat, die vragend haar wenkbrauwen optrok.
'Je kunt beter gaan,' mompelde Joaquin. 'Nogmaals – het spijt me echt, Kevin.'
Kevin voelde zijn kaken trillen. 'Stik in je spijt,' gromde hij. Spijt. Wat had hij daar aan? Alsof iemand ook maar geholpen was met spijt. Hij kwam overeind, zijn keel was inmiddels zo dik dat hij amper kon ademhalen. Zijn gezicht gloeide, hij kon de tranen niet lang meer verbijten.
Hij keerde zich van de tafels weg en liep naar de parkeerplaats, waar hopelijk niet zo veel mensen waren. Tegen beter weten in hoopte hij dat Joaquin hem achterna kwam.
Uit zicht van de school zakte hij op de stoeprand neer. Wrijvend in zijn ogen haalde hij een paar keer diep adem. Waarom trok hij dit zich zo erg aan? Hij was ervan uitgegaan dat hij Joaquin nooit meer zou zien. Of niet? Was hij er, onbewust, van uitgegaan dat er een moment zou komen waarop de kust voor hem veilig was, zodat ze verder konden gaan waar ze waren gebleven?
Hij had echt geloofd dat er iets tussen hen was geweest. Vlak voordat Joaquin wegging, hadden ze elkaar nog vurig gezoend. Waarom zou dat toneelspel zijn geweest? De rol van Joaquin bij de moord op Jason was toen allang duidelijk geweest. Was dat als een of ander mislukt goedmakertje bedoeld, een poging zijn geweten te sussen?
Als Joaquin die tenminste had.
Zijn telefoon trilde in zijn broekzak. Hij trok het toestel er met trillende vingers uit. Was het Joaquin? Had hij net om een of andere bizarre reden gelogen?
Uit teleurstelling draaide hij zijn hoofd weg toen hij zag dat het Betty was die wilde weten waar hij was.
Natuurlijk was het Joachin niet. Hij heeft je bespeeld, gebruikt. Moet ie dat voor je uitspellen soms? Man, je bent echt sneu dat je het zelf niet eerder door had. Denk je nou echt dat zo'n stoere gast die bij een motorbende hoort op zo'n jochie als jou valt?
Hij veegde de tranen van zijn wangen. Hij voelde er niets voor om terug te gaan naar school, maar tegelijkertijd wilde hij zich niet laten kennen. Hij moest zich vermannen en Joaquin de volgende keer gewoon in de ogen kunnen kijken. Niemand hoefde te weten hoe hij zich voelde.
Kevin wreef nog eens over zijn wangen totdat ze helemaal droog waren, keek in de weerspiegeling van zijn telefoon of zijn oogwit niet langer rood was en stond op.
Ondanks zijn goede voornemen ging er een steek door zijn borst toen hij Joachin aan de tafel zag zitten. Toen Kevin op het schoolgebouw afliep en het tweetal passeerde, had hij de neiging om zijn hoofd weg te draaien, maar hij hield zich sterk en wierp hen een boze blik toe.
Het meisje beantwoordde die met een glimlach – een meelevende, een spottende, een oprechte, dat kon hij er niet uit opmaken. Hoe dan ook kreeg hij het gevoel dat hij een rietstengel was die door twee meedogenloze handen geknakt werd.  

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Jan 19, 2018 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Vrees mij • RiverdaleWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu