Belkide Umudumsun

Kamyon Arkası Hayatım

Sana bir teşekkür borçluyum belkide hayat. Beynim kafatasımla birdaha görüşmemek üzere sefere çıkmış olabilir,vücudum orantısız olmuş olabilir, baca gibi uzayan bacaklarım olabilir, saçlarımı haftada iki kez yıkamama rağmen keçe gibi görünüyor olabilir,yüzüm mü sivilcelerimi, sivilcelerim mi yüzümü taşıyor belli olmayabilir, göbüşüm pantolonun altına saklanmaya çalışıyor olabilir, ama sonuçta çalışkanım. Tamam değilim. Ama en azından bir okula gidiyorum ve derslerim iyi. Tamam derslerim berbat. Okulum okula benzemeyen bir deli hane, öğrencileri de öğrenciye benzemeyen bir dedikoducu komşu. Ama ama en azından yani sonuçta yapabileceğim şeyler var. Olmaz olur mu? Örnek olarak çorabımın eşini bulabiliyorum. Bence iyi bir yetenek.

Amaaan boşver be beni senden naber. Diyeceğim ama kafan mı iyi diyeceksiniz. Benim kafam çok ilginç bir şey. Yani şöyle ders dışında her işe çalışır. Dersimi sorarsanız bence sormayın hatta ben cevaplamadan sorunuzu geri alın.

Uzun zamandır okuduğum bir kitabın demek isterdim ama izlediğim bir filmin tesiri altındayım. Samir adında dünyalar güzeli bir çirkin kız karşılaştığı bir oğlan sayesinde ve tabi oğlanın yaptığı sihir sayesinde dünyanın en güzeli bir kıza dönüşüyor. Ben de gece gündüz demeden pencerede, geçen oğlanları süzmekle meşgulüm. Bana bakana göz kırpıyorum. Filimdeki kızın söylediği gibi "agal balagam sarago intamiş" diyorum falan.
Abidik gubidik şeyler sallıyorum. Film resmen beni anlatıyor. Ama aslında fazla alakası da yok gibi... Burdan yapımcılara sesleniyorum. Hayatı habire çamura batıp çıkan babet gibi bir insanın hayatını yapmak istiyorsanız ben burdayım.Herkesin ezdiği, top yapıp yuvarladığı, salıncak gibi bir o yana bir bu yana salladığı sonra ipini koparıp hurdacıya verdikleri bir beceriksizi kimse sevmez mi ya? Depresyona girsem çıkaracak insan yok! Trip atsam üstüne alınan yok!