CHAPTER 53

3.2K 71 7
                                    

MIKA
(Special Chapter: JEMIK Part 2)

"Will you marry me?" from him asking me to be his girlfriend on a karaoke room to him asking me to be his lifetime partner, I never expected we'd go this far. I can still remember that exact moment when he knelt down in front of me when we're on a vacation last year.

"W-what are we doing here?" I asked. Apparently, andito kami ngayon sa high school campus namin, exactly sa court kung saan ko unang nalaman 'yung pangalan niya at una siyang naipakilala sa akin. We're about to get married next week, bakit naman siya biglang nagpaganito, anong mararamdaman ko.

"If you can still remember, this is the place kung saan kita unang nakilala, nang maayos to be exact. 'otso pesos' remember?" Banggit niya, at natawa kami parehas.

Hinawakan niya 'yung kamay ko "Back then I never thought the person I'm going to spend the rest of my life with, was already introduced to me. I am not a perfect partner. I did so many many many mistakes when we were together, I did hurt you so much through my actions."

Pinisil ko 'yung pisngi niya "I swear, I'm not gonna cry with those words of yours Jeron. We both did mistakes, we both are never perfect. Ngayong dinala mo ako dito, it really did felt nostalgic. We really have gone through a lot."

He pulled me closer to him at napayakap naman ako sa kanya, antagal ko siyang tinitigan. At napahampas na lang ako sa kanya, I suddenly cried. "I thought you said you won't cry?"

"W-wala lang, antagal din pala. Looking back on all the things and struggles we've gone through hindi ko akalaing magpapakasal na tayo, I'll be carrying your last name. I'm nervous at the same time excited. I wonder what will be the changes, I wonder what will remain, I wonder what's ahead of us."

He hugged me tight. "I'll be loving husband to you and a great father to our future children." He kissed me on the forehead and we walked hand-in-hand while looking at the photos hanging here.

Nabali 'yung atensyon ko sa isang picture na lima kaming magkakasama, ako, si Jeron, si Thomas...si Justin at si Kimler. Napahinto ako at napatingin. Bumalik ulit sa akin lahat ng nangyari noon, biglang nabagabag 'yung isipan ko. Naisip ko si Justin, kung asan ba siya ngayon, at mas lalong-lalo na si Kimler, wala kaming narinig na kahit ano mula sa kanya simula nung nangyaring incident.

"M-may problema ba?" tanong ni Jeron.

"Wala, tara tingin pa tayo ng mga pictures." Sagot ko.

After his surprise, I asked him to go home. Medyo marami pa kaming kailangang gawin para bukas at kailangan na din namin magpahinga.But, he told me we still have a place to go kaya pumayag na lang ako.

Nang nasa kotse na, I can't stop staring at Jeron.

"Huwag mo naman akong titigan ng ganyan, baka matunaw ako."

I just smiled.

"Jeron, I really love you so much, even if it takes me everything. I hope you know that. I haven't said this earlier kasi hindi ko ramdam umiyak do'n sa campus kanina. Sobrang mahal kita. Hay. Sobra, sobra sobra..."

I caressed his cheek.

But,

His face looks like he's worried. "A-anong nangyari? B-bakit anong problema?!"

"Y-yung preno?! Hindi gumagana 'yung preno!"

"A-ano?!"

I started panicking, we're both panicking.

Suddenly a truck were heading towards us.

Sinubukan kong ilihis 'yung manubela,

"Jer-!"

HousematesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon