teach me || Larry Stylinson✔

15. Jest smutny bo nie spędza z Tobą czasu.

-Lou, dostałem numer od jakiegoś chłopaka, który wcisnął mi tę karteczkę w spodnie - przełknął ślinę - i nie w kieszeń tylko do środka z przodu - powiedział cicho do niego

-Który? - zapytał Louis. Chciało mu się śmiać ale wiedział, że dla Stylesa to jest krępujące.

-Taki wysoki, napakowany, miał tatuaże nawet na szyi i taki rękaw tatuaży na obu rękach- wzdrygnął się -brzydki.

-Wiem, który to- zaśmiał się- każdy z chłopaków tutaj miał taką przygodę z tym panem. Nie którzy się dawali, nie którzy nie.  Jak nawet się nie zgodzili to on próbował i próbował.

-A Ty?

- Do mnie drugi raz nie podszedł- wzruszył ramionami a Harry zrobił pytający wzrok - jak mu raz przyjebałem to już nie podchodzi. Najlepsze było to, że ledwo co mnie dotknął - zaśmiał się pod nosem

-Naprawdę?

-No tak, Harry - zaśmiał się pod nosem - nie będę się dawał dotykać jakimś starym, obleśnym facetom - prychnął

-Oh- zniżył głowę w dół- a co jak przyjdzie drugi raz? - zapytał się go

-To przyjdź do mnie. Albo zobaczy, że to ja albo będę musiał się z nim rozprawić w twojej osobie - uśmiechnął się do Harry'ego. Brunet wyrzucając karteczkę do kosza poszedł do jednego z regałów i uporządkował w nim wszystkie rzeczy tak jak wcześniej.

Reszta dnia w pracy minęła im spokojnie. Chłopcy nie mogli oczywiście odmówić rozmów przy herbacie albo kawie. Zdążyli się już umówić na dzisiejszy wieczór - będziesz? - zapytał pod koniec pracy Harry

-A zaśpiewasz mi coś? - Louis od jazdy na deskorolce chce aby brunet mu zaśpiewał. Musiał przyznać, że troszeczkę słyszał, ponieważ nasłuchiwał jak brunet się kąpie. Może i było to niestosowne ale musiał. Skoro Styles nie chciał mu pokazać swojego talentu to musiał jakoś spróbować go usłyszeć.

- Nie, Lou. Nie zaśpiewam Ci. Ile razy mam Ci mówić, że się wstydzę tego? - powiedział

-Śpiew to nie jest powód do wstydu - przewrócił oczami - co mam robić abyś mi w końcu coś zaśpiewał?

Zrób coś z nami - pomyślał w głowie.

Lekko nią potrząsnął i po patrzył na szatyna, który wyczekiwał jego odpowiedzi - nic, będę chciał to Ci zaśpiewam

-Jejciu - westchnął - o dwudziestej u Ciebie?

-Tak - kiwnął głową. Wiedział, że musi się ze wszystkim naszykować.  Musiał jeszcze posprzątać w domu w niecałą godzinę.

-Na pewno przyjadę - uśmiechnął się do niego ponownie i zniknął na zapleczu.

***

Harry posprzątał całe mieszkanie, ponieważ ostatnimi czasami mało spędzał tam czasu ale i tak był bałagan.

Było kilka minut po 20 sądząc, że szatyn i tak przyjedzie spóźniony poszedł się wykąpać.

Wziął szybką kąpiel i zszedł na dół czekać na Louisa.

Było przed dwudziestą pierwszą a Harry troszeczkę się zamartwiał. Albo Louis to wystawił albo coś mu się stało. Wolałby aby Louis go wystawił niż to aby szatynowi coś się stało.

Usiadł na kanapie i zaczął tupotać nogą. Z minuty na minutę stresował się jeszcze bardziej. Zagryzł warge gdy usłyszał wibracje z kieszeni w spodniach.

Tommo😎:
Harry, przepraszam ale dzisiaj nie będę w stanie przyjechać. Mamie coś wypadło w pracy a tato jest w trasie i muszę zająć się dzieciakami. Przepraszam jeszcze raz😢