Bu yazımda anlatacaklarımı Otobiyografi hikayemde daha ayrıntılı bir şekilde göreceksiniz...Ancak bu konuya ayrı olarak değinmek istediğim için yeni ve kısa bir makale paylaşmak istedim.Hayatımın en güzel yıllarından birinde lise yıllarıma lise 1,2,3 ve 4e kadar her zaman ki gibi çılgın,manyak,hayattan zevk alan,herkesle dalga geçen,espiriler yapan,sınıfta coğu kişinin sevmediği az bir kitle tarafından sevilen,yaptıklarımın sonucunu düşünmeyen kısacası haylaz bir öğrenci olarak devam ettim.Ancak lise 4 birşey kafama dank etti.Lise bitiyor hayata atılıyorum babamın parasını yemeden yeni bir hayat başlıyor dememle ve bunun gibi saçma sapan düşünceler kafamda salak saçma düşünceler belirmeye başladı.Ygs kpss stresi sınava yaklaştıkça başladıkça artıyordu.Sınıf arkadaşlarım harıl harıl ders çalışırken ben daha var diyerek salak saçma kahkaha atarak yaşamaya devam ediyordum.Ama içten içe gelecekte ne olucam düşüncesi beynimi sarmaya başlamıştı.Bununla beraber zaman geçtikçe iyice içe kapanık,derslerle ilgisi olmayan,depresif moda girmiş,bütün derslerinde başarısız biri olmaya başlamıştım.Artık keyifli hallerim ygsye altı ay kala sadece manevi olarak geleceğime dair olumsuz düşüncelerimde hapsolmuştum.Eskisi gibi gülemeyen hayata karşı zevki kalmayan bir insan olmuştum.Düşüncelerime yenik düştükçe günden güne çöküyordum.Evet ağır depresyon dönemim burdan itibaren başlıyor...
