The girl who killed my heart

namiss??

As i move my arms in a circular motion i climb the gates of yandere este gate pala namin.... pag baba ko i looked at my watch

5.89

Geez i think all that training is all working now.... hayy... I still have this clothes ang sabi ng lolo ko his always watching me so the moment i take this off im dead.... well im probably not dead but will get hurt with alot of torture.....

I walked towards the central gate..... nakita ko ang isang butler namin na tinitignan ang ulo na nakasabit

"Bakit mo yan tinitignan may balak kang gayahin?" Tanong ko

"Hello mistress Kill.... i was just wondering kung pwede na ba itong tangalin nangangamoy na po kasi...." pag papaliwanag niya

" Pwede naman kung may papalit na"

Naglakad na ako paalis sa central gate
At nakita ko na si kydo

"How was your training Mistress?" Tanong ni kydo

"It was great"

Bigla nalang may umatake sa likuran ko nag backflip ako para maka iwas at tinutukan ng kutsilo sa leeg ang kung sino mang umatake saakin

"(Whistle) wooooh.... you must have enjoyed your training" sabi ni kuya ivan

"I did.... you seemed to have enjoyed your slacking! Bumagal ka ata kuya" pag tangal ko ng kutsilo sa leeg niya

"Hey! I didnt slack off! At hindi ako bumagal! Bumilis ka lang! Since that old geezer gave you special training!" Pag pout niya

"Wag ka ng magselos ang hirap kaya ng ginawa ko!"

"Yeah... yeah.... hindi ko naman pinagseselosan ang matandang yun" sabi niya

"Ivan luis Morrisson!... halika nga dito" boses ng lolo ko na nag eecho sa buong gubat

Nakita ko na nanginig ang kuya kong nag mamayabang

Nag lakad na siya sa pinag mulan ng boses

"By the way i miss you sis" pag babye nito saakin

Hay nako! Nakakadiri naman ito! Ahahahaha joke lang siyempre..

Naglakad na ako papasok sa bahay
At pumasok sa kuwarto ko nakalimutan kong tangalin ang mabigat na damit na toh!
Nakatulog na ako hanggang sa nag umaga na

...................................................................................

Nagbihis na ako ng damit pero hindi uniform dinala ko ang uniform ko at nagbihis ako ng all black

(Buntong hininga)
Okay! Itratry ko na!

Tumakbo ako papuntang school

...........................after 15 min...............................

Shemay! Ang layo pala! usually kung tatakbohin ko ang school namin noon it'll be about 40 minutes bago ko ito marating

Pagtingin ko sa oras ay maaga pa mga isang oras pa bago magsimula ang klase

Nagpunta na ako sa classroom namin i saw no one there... kaya i just sat down on my chair.... habang naghihintay sinarado ko ang mga mata ko at pinakinggan ang paligid

May naririnig akong kalabog ng paa papunta sa classroom as I open My eyes I saw Him.....

"Long time no see WD" sabi niya ng nakatitig saakin

"It wasnt that long ethan... " pag tingin ko sakanya

"Really? But it felt like a decade...." he whispered

"What?" Tanong ko

"Sabi ko namimiss ka na ni Ryan! He was blabbering and blabbering about you when you were gone"

Ha? You must be joking hindi naman kami ganoon ka close para hanapin niya ako noh!

"Bakit pala ang aga mo?" Tanong ko

"Nothing i was just waiting for someone" he looks away

"Whose that?"

"Nobody you need to know.... besides she already arrived" he sat on his chair next to me

Hmmmm.... bahala nga tong mystery freak na toh!

After ilang minutes may mga classmate na kaming dumating and on of them is Ryan

"Beshie! Where have you been! Namiss kita!" Sabi nito na parang isang bata

"Hay! Manahimik ka nga! Ang ingay mo!" Sabi ko

"Alam mo bang andaming nangyari nung wala ka! Antagal mo kasing absent eh! Anyways i've been watching Ethan for you!" Pag bulong nito saakin

"No need to watch him idiot!" Sabi ko sakanya

"Kahit ayaw mo ill report his every move! Alam mo ba na yan si ethan ay napakalaking heart breaker! Lahat ng mga babaeng nagbibigay sakanya ng love letter ay hindi niya pinapansin! At may isang Bwisit na balak pa atang agawin ang Prince Charming mo! Si
Veronica Anderson! Hay alam mo bang todo dikit yan kay ethan nung wala ka! Bwiset na babae yan eh kapital letter M kasi MAHAROT!" Sabi niya ng parang naiinis

"Alam mo Ryan! Para kang asawa kung magreklamo! I'll repeat this for a million time! I DONT CARE!" sabi ko sakanya

Hmmm..... yun siguro ang hinihintay niya kanina kaya siya pumasok ng maaga! Bahala nga yang mystery freak nayan!

●●●●●●●●●●●Lunch Break●●●●●●●●●●●

I decided to eat at the cafeteria since tinatamad na ako umuwi

Mag isa lang ako sa table at habang kumakain umupo si ethan sa harap ko at nagsimula ng lantakan ang pagkain niya

"Ummm..what are you doing?" Pag tatanong ko

He looks at me and said "Are you blind killumi?" He started to eat again
"Im eating" paglantak niya sa pagkain

"Why here?"

"Its the cafeteria where would you want me to eat?" Pagtitig niya saakin

"Ummm.." i look at the other tables and all of them was full

Ethan chuckled "Puno na lahat ng table diba... kaya hindi mo na ako pwedeng paalisin! Hay buti nalang madaming kumain sa cafeteria ngayon"

"Ano?"

"You could be so dumb! (He laughed) what I mean is I love spending my time with you wandering detective" pag bulong niya pero narinig ko parin ito