Çocuk Kaldık

🙊Tanışma🙊

Günaydınnn...!
Annem beni kaldırmaya gelmişti. Okula gidicektim. Yeni okuluma...

Pardon pardon pardon unuttum..!
Ben Berna ve 6 yaşındayım. Kavga,gürültü olmayan huzurlu bir evde ; annem ve babamla yaşıyorum. Annem hamile yani kardeşim olucak!! Kardeşim olmasını çok istiyordum ve olucaktı.

Günaydınnn...!
Sesini duyunca irkildim ve yorganımı açtım. Annem beni kaldırmaya odama gelmişti muhtemelen kahvaltı hazırlıyordu. "Hadi kızım kalk da hazırlan sonra mutfağa gel" dedi annem. Bende "tamam" dedim sessizce. Kalktım elimi yüzümü yıkamak için tuvalete gittim. İşim bitince odama geri döndüm ve üzerimi değiştirmek için dolabımın kapağını açtım. Üzerime pembe bir kazak giydim ve beyaz bandanamı taktım (evet süslüyüm).
Kahvaltı yapmak için mutfağa gittim. Babam ve annem kahvaltı yapmışlardı. Hemen yumurtamı yiyip sütümü içtim ve kapının yanına gittim. Beyaz botlarımı giydim,anneme öpücük verdim ve babamla arabaya ilerledik. Yaklaşık 10 dakika sonra okula vardık. Babam beni bırakıp işe gitti.

Evet okula girdim...
Öğretmenler beni sınıfıma yönlendirdi. Sınıfa girdim ve bir süre ayakta dikildim. Sınıftaki arkadaşlarıma bakıyordum herkes eğleniyordu ama sadece birisi eğlenmiyordu. Adını henüz bilmiyordum ama tatlış birine benziyordu. Konuşmak istedim ama utandım yanına gidemedim. Bende oturdum. Can sıkıntısı çeken birisi varken bende eğlenemezdim. Belki yanıma gelir sohbet ederiz diye beklerken tenefüs oldu ve herkes bahçeye çıktı. O çocuk da bahçeye çıkmıştı. Ben herkesten geç çıkmıştım. Dışarı bahçeye çıktığımda o çocuğun yanında ondan daha uzun boylu olan 2 erkek gördüm. Ne olduğunu merak ettim ve uzaktan izlemeye başladım. Uzun boylulardan birisi "EZİK! BİZDEN UZAK DUR!" diye bağırmıştı. Daha sonra ikisi bir o çocuğu ittirip yere düşürdüler ve gülmeye başladılar. O sırada cesaretimi toplayıp oraya koştum. O incecik sesimle "Onu rahat bırakın!" diye bağırdım. "Prenses sinirlendi" diyip gülerek ordan uzaklaştılar. Bende arkamı dönüp o çocuğu yerden kaldırmak yerine yanına oturdum. "Adın ne? Niye sana böyle davranıyorlar?" diye sordum. "Adım Batu. Bana niye böyle davranıyorlar bilmiyorum. Ezikmişim ben." dedi ağlayarak. "Bende Berna memnun oldum. Ağlamana gerek yok. Artık ben varım yanındayım seni korurum." dedim. Ayağa kalktık ve bana teşekkür etti. Batu gayet tatlı biriydi ezik gibi gözükmüyordu ama artık onun arkadaşıydım. Yeni okulumdaki ilk arkadaşımdı ve ikimizde çok mutlu olmuştuk.