Teenage Dirtbag • Jikook

final

Jeon Jungkook & Park Jimin

Jimin, dairesinin kapısındaki yazıya ters bir bakış atarken eliyle çenesini ovuyordu. Jungkook eve taşınalı çok olmamıştı ama geldiği andan itibaren her şeye el atmıştı. Kapıdaki yazı da bunlardan biriydi. Jimin'in haberi olmadan kapının üzerindeki metale ikisinin adlarını yazdırmıştı. Burada Jimin için tek bir sorun vardı: Jungkook'un isminin önde yazması.

Zile arka arkaya basmaya başladı. Jungkook'tan derhal bir açıklama bekliyordu çünkü. "Jeon Jungkook!" Yüksek sesle bağırdı. Muhtemelen apartmandaki herkes onun sesini duymuştu.

"Açtım!" Jungkook'un sesinin duyulmasının hemen ardından kapı birden açıldı ve Jimin'in eli kapıya dayalı olduğundan kapı aniden açılınca çocuk biraz sendeledi.

Düşmekten son anda kurtulduğunda ateş fışkıran gözleriyle Jungkook'a bakmak için hazırlanırken çocuğun tipini görmesiyle yapacağı ve söyleyeceği her şeyi unutmuştu.
"Bu halin ne?"

Jungkook gülümsedi ama gülümseyince dudaklarının üstüne bulaşmış unlar burnuna kaçarak öksürmesine sebep olmuştu. "Sana kek yapıyordum ama kek yaparken yanlışlıkla başka bir şey yaptım sanırım."

O an Jimin'in aklında beliren tek şey un yüzünden her yeri bembeyaz olan bir mutfakken, Jungkook'un aklında beliren şey, dökülen unların ilahi bir güçle birleşmesi sonucu ortaya çıkan kurabiye canavarıydı. Tüm mutfakta hoplaya zıplaya dolaşıyor, zaten yeterince dağınık olan mutfağı biraz daha dağıtıyordu. Jungkook kafasını iki yana salladı. Bu tam bir felaket olurdu.

Jimin "Eve girmeye korkuyorum." derken gözleri hafif kısık bir şekilde içeriye adımını atmıştı. Mutfağa vardığında alıştıra alıştıra gözlerini açmayı düşünüyordu.

"Korktuğun gibi bir manzarayla karşılaşmayacağın için gözlerini hemen açabilirsin." dedi Jungkook. "Yalnızca sana kendi sipesyelimden yapmak istemiştim. Bu kek tarifini daha önce kimsenin yapmadığına eminim!" Yüzüne kocaman bir gülümseme yerleşti. Kendiyle gurur duyuyordu. Jimin, çocuğun dediklerine inanarak gözlerini aniden açtı. Gördüğü manzara kalbinün 8.9 şiddetinde bir deprem geçirmesi için yeterdi de artardı bile.

"Nefesim daralıyor." diyerek kendini sandalyeye bıraktı. "Benim minik mutfağımın hali... Ne...Böyle...?"
Tezgahın üstündeki hamurumsu şeyin içinden gözüken yeşilliklerin ne olduğunu anlamaya çalışırken gözü ikiye bölünmüş yeşil bibere takılmıştı. Gözlerini dehşete düşmüş bir şekilde Jungkook'a çevirdi. "Keke biber mi kattın sen?"

Jungkook sırıtarak ellerini beline yerleştirdi. "Evet! Senin için değişik bir şeyler yapmak istedim!"

"Ah..."

"Şunu bir pişireyim afiyetle yeriz."  Fırının kapısını açtıktan sonra hamur dolu tepsiyi eline alıp fırına yerleştirmeye kalkıştığı sırada Jimin apar topar ayağa kalktı. "Jungkook  diyorum ki acaba dışarıda mı bir şeyler yesek?"

"Hayır, o kadar uğraştım." Gözlerini devirmişti.

"Onu sonra yeriz."

"İçindeki patlıcanın pörsümesini istemeyiz."

"Ne?" Jimin yutkundu. "Patlıcan mı? Keke patlıca-"

"Kattım, Jimin. Kattım. Mutfak robotundan geçirip ilave etmiştim."

Jimin, duydukları yüzünden öğürme raddesine gelmişken eline tezgahta duran sarı bezi alıp Jungkook'un üstündeki unu hızla temizledi ve çocuğu çıkış kapısına doğru döndürerek arkasından ittirmeye başladı.

"Yah! Nereye!" diye bağırdı Jungkook. Jimin hala onu arkasından iteklemeye devam ediyordu. İkisi de evin kapısından çıktıktan sonra durdu.
"Bu akşam dışarıda yemeğe çıkmamız sağlığımız açısından daha iyi olacak sanırım." Montlarını aldıktan sonra kapıyı çekti. "Mutfağımın ve..." Kapının üzerindeki isimlere tekrar göz attı. "...şu isimlerin hesabını sonra soracağım."

Jungkook, onun dediklerine kahkaha atarken merdivenlerden inmeye başlamışlardı. Jimin, apartman sakinlerinin rahatsız olmamaları için Jungkook'u susturmaya çalışırken çocuğun hiç uslanmayacağını düşündü. Beraber oldukları sürede onu baya bir uğraştıracağa benziyordu.

○○○○

*KONFETİLER*

Sonundaaa bu kitabı bitirdiğim için aşırı mutluyum. Genelde final yapınca üzgün olurum ama bu sefer çok mutluyum çünkü hikaye bir köşede can çekişiyordu ve çürümeye yüz tutmuştu :Dd

İkisi de birbirini apartmandan kovmaya çalışırken aynı evde yaşamaya başladılar kkk

Umarım okurken sıkılmamışsınızdır ve bu hikeye biraz da olsun sizi gerçek hayattan uzaklaştırıp eğlendirebilmiştir~

🥈 Hikayenin rekoru
      "Kısa Hikaye #2 "

Okuyup desteklediğiniz için teşekkürler~~~~

Sizi seviyorum :*

🌙 26.01.18🌙