Κεφάλαιο 1ο
Το πρόσωπό του σκληρό και ανέκφραστο, τα μάτια με το παγωμένοπράσινο χρώμα περιπλανιόνταν αδιάφορα πάνω από το γκρίζο Λονδίνο,καθώς ρουφούσε το τελευταίο τσιγάρο με τον πυκνό καπνό να καίει ταπνευμόνια του. Οι καστανές μπούκλες έπεφταν φυσικά στο πανέμορφοπρόσωπο με τα τέλεια χαρακτηριστικά. Τράβηξε μια τελευταία τζούρακαι πέταξε απότομα το τσιγάρο στο έδαφος λιώνοντάς το με το μαύροκαλογυαλισμένο παπούτσι του. Το χέρι με τα μακριά του δάχτυλαγλίστρησε μέσα στην τσέπη του μαύρου παλτού του και έβγαλε τηλευκή συσκευασία τσίχλας, κοιτάζοντάς το προσεχτικά:«Κατά του Καπνίσματος». Χαμογέλασε ειρωνικά και ξετυλίγονταςτην τσίχλα, την έβαλε μέσα στο στόμα του.Το κινητό του δόνησε μέσα από την τσέπη του τζιν του ρυθμικά.«Είμαι στη θέση μου...»«Τέλεια, μπορείς να αρχίσεις,» πρόφερε η ανδρική φωνή από τηνάλλη πλευρά του ακουστικού.Έβαλε το κινητό πίσω στη θέση του και έβγαλε ένα μαύρο μεγάλοόπλο με σιγαστήρα μασώντας αδιάφορα την τσίχλα κατά της νικοτίνης.Προχώρησε με σταθερά αλλά γοργά βήματα και άρχισε να κατεβαίνειτις σκάλες από την οροφή. Έφτασε στον έκτο όροφο και με σταθερούςκαι χαλαρούς βηματισμούς έστριψε προς το πρώτο διαμέρισμα δεξιά.Έβγαλε τα κλειδιά και άνοιξε την πόρτα… κοίταξε για μια τελευταίαφορά πίσω του και την έκλεισε.«Ποιος είσαι; Πώς μπήκες εδώ;» ακούστηκε μια ταραγμένη φωνήμέσα από το γραφείο του δωματίου.«Ήρθα να σου δώσω τα χαιρετίσματα του Christopher.»
«Το καθίκι… Το ήξερα, το ήξερα πως θα με πρόδιδε… Αλλά εσύ…Ποιος είσαι εσύ;»«Δεν έχει σημασία πλέον, δε νομίζεις;»«Ίσως να θέλω να ξέρω το όνομα του δολοφόνου μου πριν τραβήξειτη σκανδάλη.»Μασώντας ακόμα την τσίχλα άπλωσε το χέρι του στην ευθεία,σημαδεύοντας τον ηλικιωμένο άνδρα, προφέροντας αργά και καθαράμε τη βραχνή φωνή του:«Harry… Harry Landon!»Το μπαμ δεν ακούστηκε, μιας και το όπλο είχε σιγαστήρα.Ο Harry κατέβασε το όπλο και κοίταξε αδιάφορα το πεσμένο πτώμαστο πάτωμα. Έβγαλε μια λευκή πετσέτα και σκούπισε τα αποτυπώματάτου από αυτό. Πλησίασε στο καλοφτιαγμένο γραφείο και ύστεραέσκυψε στο πτώμα. Έπιασε το άψυχο χέρι και τοποθέτησε τον αντίχειρακαι τον δείκτη πάνω στο όπλο, για να φανεί σαν αυτοκτονία. Με τοπαγωμένο του βλέμμα κοίταξε για τελευταία φορά το άψυχο κορμί καιχαμογέλασε πλατιά. Κοίταξε το ασημένιο και ακριβό του ρολόι στο δεξίτου χέρι και σηκώθηκε όταν ένιωσε το κινητό του να δονείται για άλλημια φορά στην εσωτερική του τσέπη.«Κανονίστηκε.»«Τέλεια… Όπως τα συμφωνήσαμε, τα λεφτά είναι στην οδό ElmBlack Street στο μπλε κιβώτιο.»«Τέλεια.»Έκλεισε το ακουστικό και κατευθύνθηκε προς την έξοδο χωρίς νακοιτάξει πίσω.Ας το πάρουμε, όμως, από την αρχή. Η ιστορία μας μιλάει γιαένα χαρακτήρα ακραίων χαρακτηριστικών, τον Harry Landon. Ένανεπαγγελματία πληρωμένο δολοφόνο που δεν τον ενδιαφέρει το δίκαιο,δεν τον ενδιαφέρει η ιστορία του θύματος και δεν έκανε ποτέ τον κόπονα την μάθει. Σύμφωνα με την αγγελικά προσεγμένη εικόνα του κανείςκαι ποτέ δεν θα μπορούσε να φανταστεί τα θανατηφόρα μυστικά του.Το πανέμορφο πρόσωπό του είναι μια μάσκα. Τα πράσινα μάτια τουδεν ανοιγόκλεισαν ποτέ καθώς τραβούσε τη σκανδάλη. Κανένα από ταθύματά του δεν βάλθηκε να τα γνωρίσει. Έμενε μόνος του σε ένα βουνόμέσα στο δάσος, σε ένα υπέροχο και μοντέρνο σπίτι.Κανείς ποτέ δεν ήξερε τον τόπο κατοικίας του, με σκοπό να διαφυλάξειτα μυστικά και τον εαυτό του. Σύντομα, όμως, αυτά τα μυστικά θαβγουν στη φόρα, καθώς τα πράσινα μάτια του θα διασταυρωθούν μετα ζεστά μάτια της Emily, μιας πολύ περήφανης και δυναμικής κοπέλαςπου πάντα παίρνει αυτό που θέλει. Μια ιστορία πάθους, ίλιγγου, φόβου,έρωτα, αγάπης, μίσους και απεραντοσύνης.Η Emily άπλωσε το πινέλο πάνω στο λευκό χαρτί για άλλη μια φορά..Το απομάκρυνε σχεδόν αμέσως, όμως, καθώς εδώ και καιρό δεν είχεέμπνευση να ζωγραφίσει. Οι καστανοκόκκινες μπούκλες των μακριώνμαλλιών της έπεφταν ανάλαφρα στους γυμνούς της ώμους, καθώςτο υπόλοιπο κορμί της τυλιγόταν από τα λευκά σεντόνια. Οι πρωινέςακτίνες του ήλιου που εισέβαλαν μέσα από το παράθυρο φώτιζαν ταμελί της μάτια δίνοντάς τους ένα απαλό χρυσαφί χρώμα. Δάγκωσε τοκάτω χείλος της, καθώς προσπαθούσε να στύψει το μυαλό της για λίγηέμπνευση. Τίποτα! Σηκώθηκε ξεφυσώντας και στάθηκε στον ολόσωμοκαθρέφτη, παρατηρώντας το σώμα της. Το στήθος μεσαίου μεγέθους,τη λεπτή μέση και τα υπέροχα οπίσθιά της. Άγγιξε με τα δάχτυλά της τιςμπούκλες της και χαμογέλασε ικανοποιημένα. Το τηλέφωνο χτύπησεαπό την άλλη πλευρά του δωματίου και η Emily έτρεξε να το σηκώσει.«Παρακαλώ; Αααα, έλα Matt… Ναι, σπίτι είμαι...τι; Απόψε; Ναι,εντάξει, θα έρθω μετά χαράς... Υπέροχα, έλα να με πάρεις στις 9:00.Ωραία, τα λέμε.»Ο Matt είναι ένα υπέροχο παιδί και πολύ καλός της φίλος. Είναιομοφυλόφιλος, μα η Emily δεν το παρεξηγεί καθόλου αυτό. Άλλωστεζούμε σε μια ελεύθερη κοινωνία και το τι κάνει ο καθένας στο κρεβάτιτου είναι καθαρά δική του υπόθεση. Προχώρησε στη μεγάλη ντουλάπατης και έβγαλε ένα μαύρο φόρεμα με μεγάλο σκίσιμο στο πόδι, στηνπλάτη και ανοιχτό μπούστο. Χαμογέλασε καθώς σκέφτηκε τον εαυτότης μέσα σε αυτό.Άρπαξε μηχανικά τα μαύρα της τακούνια και τα έβαλε δίπλαστο φόρεμα. Ήταν ασορτί! Με τα χέρια της έριξε τα λευκά σεντόνιαπου κάλυπταν το κορμί της και προχώρησε προς το μπάνιο. Απαλέςσταγόνες κυλούσαν στο σώμα της καθώς έτριβε με τα δάχτυλα της τουγρό αφρόλουτρο φράουλας και βανίλιας πάνω στο κορμί της. Όταντελείωσε, τοποθέτησε την κρέμα σώματος με άρωμα καρπούζι καιβγήκε από το μπάνιο... στάθηκε μπροστά στον καθρέφτη και άρχισε ναστεγνώνει τα μαλλιά της.Η μέρα πέρασε σχετικά γρήγορα και η ώρα της μεγάλης εξόδουπλησίασε. Άπλωσε απαλά τα δάχτυλά της και έπιασε το σέξι φόρεμα.Το άφησε να γλιστρήσει απαλά πάνω στο κορμί της. Έβαλε λίγη πούδραστο πεντακάθαρο δέρμα του προσώπου της και λίγο ρουζ, για να δώσειλίγο χρώμα στην κατάλευκη επιδερμίδα της.Έπιασε το μολύβι ματιών της τραβώντας μια λεπτή γραμμή σε stylecat-eye απλώνοντας και λίγο eye-liner από πάνω. Φόρεσε ένα ζεστότριανταφυλλί κραγιόν και αρωματίστηκε με ένα γλυκό άρωμα.Έδωσε λίγο όγκο με αφρό στις πανέμορφες μπούκλες της, φόρεσε τατακούνια της, πήρε τη μαύρη τσαντούλα και κοιτάχτηκε στο καθρέφτη.
