Kapı çaldı ve oturduğum yerden kalktım.Alara gelmişti.
"Dondurma?"dedim ellerini gözetleyerek.
"Çilekli !"diye çığlık atıp kutuyu kaldırdı,o sırada içeri girmişti.
"Çilekli?"dedim elindeki dondurmaya küçümsercesine bakarak."Benimki nerde?"
Suratı düştü Alara'nın.Elindeki kutuyu kaldırdı ve gözümün önünde salladı.
"E bir tane aldım ben ."dedi mal gibi bakarak.İç çektim ve Alara'nın kolundan tutup içeri çektim.Koltuğa oturduk.Çok önemli bir mesele konuşurcasına ciddi bir tavır takındım.Elimi omzuna koydum ve söze başladım.
"Bak,Alara.Biz birbirimizi kaç yıldır tanıyoruz?"dedim gözlerine dik dik bakarak.
"Kendimizi bildi bileli tanıyoruz da niyhe soruyorsun anlamadım ki."dedi şaşkın şaşkın.
"O zaman neden çilekli dondurma aldın ?"diye sordum.
"Ben...Çilek, severim."dedi."Bir sor bakalım bana ben seviyor muyum ? Sor sor..."
"Sever misin?"dedi korkarak.
"Hayır .Bu yüzden şimdi gidip bir tane de çikolatalı alıyorsun."
"Ya niye sevmiyorsun ki ya!Yazık değil mi çileğe ?Niye dışlıyorsun onu?üzülmez mi o da sevgilisi terk etmiş gibi?"diye yakınıp ağlayacak gibi oldu.
"Biz neye karar verdik?Onu unutacağına...O kötü.Bok o ,sıçmık ,lağım faresi ...Tamam mı ?!"diye bağırdım.
Sonra kaldırıp onu kapıya yönlendirdim."Bakkaldaki çocuk ?"dedim.
"Ee ne olmuş ona?"dedi benim saf arkadaşım.
"Alara!"
"Hııı..Tamam.Ay ben unuttum çocuğa bakmayı.Aldım çıktım direk."
"İyi git şimdi ve biraz konuş olur mu ?"dedim.
"tamam.Frambuazlıydı değil mi ?"diye sordu uzaklaşırken.
"ÇİKOLATA!"diye bağırdım.Sonra karşıya yeni birilerinin taşındığını gördüm.Kimdi acaba?Ayy...Esrarkeş falan olmasın da.Yakın zaten evler , dip dibe.
"Merhaba,Şey...Acaba matkabınız var mıydı acaba?Biz yeni taşındık da ,karşıya."dedi bir ses ben karşıki eve bakıp düşünürken.Yerimden zıpladım.
"Esrarke-Şey ne ?Dalmışım da."dedim son anda toparlanarak.Karşımda yakışıklı mı yakışıklı bir çocuk duruyordu.Kıvırcık saçları ,yeşil gözleri vardı ve çok güzel gülümsüyordu.
"Matkap diyorum.Varsa verebilir misiniz?"dedi biraz afallayarak.
"Vaaaar.Dur bekle bir dakika burda ben getireyim." dedim ve bir koşu matkabı koşup getirdim.
"Saolun,işimiz bitince getiririz."dedi.
"Önemli değil,güle güle kullanın."dedim.Çocuk sırıttı ve derin gamzeleri ortaya çıktı.Ve be-Bir dakika ben ne dedim az önce ya!Güle güle kullanın mı ?Sanki mal satıyoruz.Of Alara'dan bana da bulaştı galiba, neyse kendimi daha çok rezil etmeden gireyim içeri.
Kapıyı kapattım ve salona geçtim.Bu salaklığımı düşünerek kendime daha çok acı çektirmeyeyim.Laptobu kucağıma aldım ve dondurmayla izleyebileceğimiz bir film aramaya başladım.
Aslında korku,vahşet filmi falan açardım da gece Alara'yla uyumak zorunda kalırım.Zaten sıcak,korkup gelir kıvrılır yatağıma.
En iyisi recep .Recep İvedik 4 ü açtım ve dondurdum.Alara'yı bekledim.
Sonunda geldi.
"Çikolata değil mi ? Ayrıca çocukla konuştun mu ?" dedim onu içeri çekerken.
"Konuştum ve evet, çikolata."dedi sırıtıp kutu bana uzatarak.
"Ne konuştunuz?"dedim merakla.
"Nişanlanıyormuş galiba beni de çağırdı."dedi.
"Ay gerçekten mi ?Vay benim bahtsız kardeşiiiiim..."
"Hıı.Bu ara kim taşınıyor karşıya ?"dedi.Salaklığım aklıma geldi ve ofladım.
"Ay yeni komşu işte.Yine de esrarkeş falan değillerse bir daha ki şansını deneyeceğin kişiler."dedim Alara'ya sırıtarak.
"Ya of istemiyorum ben ya ..."
"Ama aklıma birşey gelmiyor Alara ben ne yapayım?Belki başkasına aşık olursan düzelirsin ,unutursun diye umut ediyorum.Neyse... Hadi gel recep sever misin?"dedim Laptobu masaya yerleştirirken.
"Sevmez miyim?"
