BAL ARISI

2.BÖLÜM 'Yıkılış'

İyi okumalar.🌹

                         

                            🐝

 *Götürsene beni.*   

Bazen bir şeyleri yapmak o kadar çok istiyorum ki . Plansız,projesiz işe koyulup başarmak istiyorum .
Kendime 'başarmak' kavramını çok tekrarladığım için şansızlık başıma geliyor . Çok isteyince olmuyor zaten .

Doruk'un  beni o gün bırakmasından sonra 2 gün görmemiştim .
Ama sorun o değildi sorun başlıca beyaz sayfa olayıydı.
Beyaz sayfa olayını fazla kafaya takmıştım belki de acele ettmiştim .

Bilmiyordum.

Belki de 'ilk olarak aşık olma' maddesini çıkartıp yerine 'yanlız öl' maddesini ekleyerek kendime kolaylık sağlaya bilirdim. Bu benim için daha kolaydı.

İçimden bir ses 'Sen hiç aşık olamak için çaba göstermedin.' Desede .

Başka bir ses buna karşıt bir düşünceyle 'Bazen oluruna bırakmak gerek.' Diyordu .
Ve ben kesinlikle bunu dinliyordum .

Beni derin düşüncelirimden alı koyan , zil sesiydi .
Son ders bitmişti ki artık eve gidip rahatlamanın vakti gelmişti .

Sınıftan çıkarken Meriç'i fark ettim . Bana çok kötü bakıyordu .
Bu beni üzüyordu . Tamam belki salakça ama benden nefret etmesi kalbimi kırıyordu . Sadece onun için değil , bir başkasının dahi böyle düşünmesi kalbimi kırardı.
Her ne kadar bende nefret ediyor olsam da.

Üstümü başımı düzeltmek için kızlar lavabosuna girmeye karar verdim.Tam gireceken önümde bir
göğüs göründü.Kafamı kaldıp baktığımda ise karşımda Meriç'i gördüm .

"Merhaba Eftelya !" dedi sonra devam etti

"Biliyor musun ? Salaklardan ve kendini ezdirenlerden nefret ediyorum.Kısacası sende."dedi.

İşaret parmağını  kafamın sağ tarafına bastırıp geri çekti.Yaptığı tüm benliğimi durdurmuştu.

"Erkeklerin tek hareketinde utanıyorsun.İnsanların seni ezmesine seyirci kalıyorsun.İçinde hareketlenen öfkeyi kendin.  söndürüyorsun.Kendini aşman lazım."

Bir kez daha beni derinden korkutmaya başlamıştı.Üstüme doğru bir kaç adım attıyordu , ben ise attığı her adımda geri ,geri yürüyordum .
Yüzüme vurduğu gerçekler acı içinde kalbime saplanıyordu.Acı ellerim titretiyordu.Gözlerimi yakıyordu.Vücudumu tam anlamı ile kasıyordu.

Sonunda sırtım duvarla buluştuğunda . Yolun sonuna geldiğimi anladım ve gözlerimi onun gözlerine çıkardım . İğrenç gözleri vardı . Acıma olmayan bakışları bana nefret ile bakıyor,
Kısa kirpikleri keskin bakışlarını tetikliyor ve tek kaşını kaldırması onu daha acımasız yapıyordu .

"Eeee Eftelya  aşalım mı seni." dedi.
Kalbim çırpınıyordu.Kötü şeyler olacağını hisseden,hisslerim şimdiden çığlık çılığa intahar ediyordu.

"Aaa olmuyor böyle,yalvarsana hoşuma gidiyor.Acayip zevk alıyorum.Ama neyse zaten bugün farklı bir şey deniceğiz. " dedi ve kafasını boynumun açık kısmına yerleştirdi .

Panik atağım gine başlamış,deli gibi titriyordum .
Kalan son nefesimle kuvvetli bir çığlık attım .
Çığlık atmam hoşuna gitmişti .
Ağlıyordum .Gözlerim bir şey görmüyordu .

Öpüyordu ve ben bir şey yapamıyordum.İğreç dilli boynumda gezindikçe daha fazla ağlıyor,güçsüzlükle çırpınıyordum ama tutmasa yere yığılıp kalacaktım.Kendimden nefret ettim ölmek istedim o an .