႐ုပ္႐ွင္ၾကည့္ၿပီးအိမ္အျပန္လမ္း၊ လမ္းထိပ္မွာ
အကိုဂ်ယ္ဟြန္းေစာင့္ေနသည္မို႔ သူ႔႐ွိတဲ့နား ကားရပ္ကာ
ဆင္းလိုက္သည္ကားရပ္ရံု႐ွိေသး အကိုဂ်ယ္ဟြန္းကအတင္း
ကားတံခါးကိုဖြင့္ၿပီး ဒုန္း ဒိုင္း ေဆာင့္ကာလုပ္သည္။" အကိုဂ်ယ္ဟြန္းမ်က္ႏွာႀကီးကလည္း သုန္မႈန္ပုပ္သိုးလို႔၊
ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ ဒီမွာကားရပ္ရံု႐ွိေသး ဘာလို႔အသည္းသန္ေလာေနရတာလဲ""တိတ္စမ္း ဘာစကားမွမေျပာနဲ႔ မၾကားခ်င္ဘူး ေဂ်ာင္ဆူး၊
ပါးစပ္ပိတ္ၿပီး ကားေပၚကဆင္း ေတာ္ေတာ္လည္ၿပီးညဏ္
မ်ားတဲ့ေကာင္ေလး ငါမင္းကိုထုခ်င္ေနတာေနာ္ စိတ္ကိုလာမဆြနဲ႔""ဟ...ဘလိုင္းႀကီးပါလား ဘာေတြအခဲမေက်ျဖစ္"
"အဟက္..မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္တယ္ေပါ့
မင္းအခုငါ့ကိုပညာျပသြားတာလံုးဝမေက်နပ္ဘူး""အိမ္ကစထြက္လာကတည္းက ႐ုပ္႐ွင္ၾကည့္မလို႔
ဆိုၿပီးထြက္လာတာေလ အခုမွ ကြၽန္ေတာ္ကိုလာၿပီး
ေဟာက္မေနနဲ႔ ျပသနာစ႐ွာၿပီး ႐ုပ္႐ွင္လိုက္မၾကည့္ပဲေနတာ
အကို႔အျပစ္ေနာ္ မေက်နပ္လဲမတက္ႏိုင္ဘူး""ေတာ္စမ္း.... ေတာ္ေတာ္မုန္းဖို႔ေကာင္းတဲ့ ေကာင္ေလး"
အကိုဂ်ယ္ဟြန္းအသံႀကီးက မာဆတ္ကာ မ်က္ႏွာႀကီးကလည္းနီရဲတြတ္လို႔ ဒီေလာက္ထိကြၽန္ေတာ္လုပ္ရပ္က အကိုဂ်ယ္ဟြန္းေပၚထိခိုက္ေဒါသထြက္လိမ့္မယ္လို႔မထင္ထားမိ ကြၽန္ေတာ္မရည္ရြယ္ပါဘူး အကို႔ကိုစေနာက္ရံုသက္သက္ေလးသာလုပ္ခဲ့တာပါ။ကားေပၚကဆင္းေပးကာ တစ္ဖက္ျခမ္းကိုသြားမည္အျပဳ......။
"ဒါကဘယ္သြားမို႔လဲ ေနာက္ခန္းမွာသြားထိုင္"
ကားေမာင္းေနတဲ့ေနရာတြင္ ဝင္ထိုင္ၿပီး ကားတံခါးကို
ေဆာင့္ေအာင့္ႀကီးဆြဲပိတ္ကာ ကြၽန္ေတာ္ကိုကားေနာက္ခန္းမွာထိုင္ေစသည္။

YOU ARE READING
l Love Heart
Actionဒိုေဂ်ာင္ဆူး ~ကေလးလို႔ေခၚတာကြၽန္ေတာ္မႀကိဳက္ ေပမယ့္သူေခၚတာျဖစ္လို႔ႏွစ္သက္သည္။ ပတ္ခ်န္းေယာလ္~ကြၽန္ေတာ္ဘဝပထမဦးဆံုး ရင္ခုန္ရသူဟာကေလးတစ္ေယာက္လိုေသးေသးေကြးေကြးေလးျဖစ္မယ္လို႔မထင္မိ။ ဂင္ဂ်ယ္ဟြန္း~သူ႔ကိုကြၽန္ေတာ္ညီ...