korkma o zaten hep yanındaydı.

küçüklüğümden gelen çaba

Küçükken cinlerle konuşmaya çalışan, cinlerle ilgili bilgiler edinmeyi seven bi kızdım.
Değişik bi his içerisindeydim.  Sürekli evde tek kalıp korku filmi izlemek isterdim. Ve gelecekte deliler hastanesinde çalışan olmak istiyodum.
Bunları neden ve niçin düşünüyodum bilmiyordum ama sürekli onları düşünüyordum tuhaftı ama bunları düşünürken mutlu oluyordum.
Bu huya 8 yaşında başlamıştım ve 11 yaşıma kadar sürdürmüştüm. 4 yıl az değil bence herneyse 12 yaşında din hocamız cinlerle uğraşmamamızı onları rahatsız etmememizi uyarmıştı
Ve ben bunca sene uğraşmıştım birşey olmamıştı..
Ve din hocamıza kendimi başka biri olarak anlattım.
Hocam benim küçüklük arkadaşım cinlerle uğraşmayı çok seviyor neden yapıyorsun böyle şeyler diyince hoşuma gidiyor diyordu bana dedim

Hocamızda bi hocaya gözükmesi şart kimse yani normal bir insan cinlerle uğraşmayı sevmez bi hocaya gözüksün dedi.
Bende tamam deyip yerime oturmuştum.
Korkmuştum ders bitmişti

Din hocamız beni yanına çağırdı ve bunları sana diyeceğim ama kimseye demiyceksin diye şart koymuştu bende tamam hocam söz demiştim

Arkadaşının annesine bunu söyle çocuk gelecekte kötü şeyler yaşayacak eskiden küçük olduğu için cinler onunla uğraşmaya değer kılmamış belki ama artık seninle aynı yaştaysa herşey yeni başlamış demektir artık arkadaşın büyük olduğu için cinler onla uğraşmaya çalışacak dedi
Çok korkmuştum ağlamaya başlamıştım

Hoca arkaşından uzak dur yoksa sanada bişiler olabilir diyerek gitti
Baybay giyerek gitti..

Keşke bunları yapmasaydım keşke dedim...