Him... Why him?

Κεφάλαιο 12ο

Σηκώθηκα από έναν περίεργο ήχο. Τι είναι και τι θέλει από την ζωή από της
9:30 το πρωί. Τότε κατάλαβα ότι ήταν το κινητό μου. Κοίταξα την οθόνη και είδα το όνομα του Φιλίππου.
Μυρ:" Ρε τι θες από της 9:30 το πρωί, τι σου έχω κάνει..."
Φιλ:" Χαχαχα... Απλώς έλεγα να βγαίναμε για κανέναν καφέ μωρέ"
Μυρ:" Εντάξει που θα πάμε και σε πόση ώρα"
Φιλ:" Στα starbucks σε κάνα μισάωρο"
Μυρ:" Οκ"
Το κλείσαμε. Πήγα στο μπάνιο για τα απαραίτητα και μετά ετοιμάστηκα (ρούχα και μαλλιά). Μετά από 5 λεπτά ακούστηκε η κόρνα της μηχανής του Φιλίππου. Έβαλα παπούτσια και κατέβηκα κάτω όπου ήταν ο Φίλιππος.
Φιλ:" Επιτέλους..."
Μυρ:" Καλά μωρέ δεν έκανα πολλή ώρα" και τον κοίταξα με puppy face.
Φιλ:" Άντε ανέβα να φύγουμε" και ανέβηκα στη μηχανή. Μου αρέσουν οι μηχανές γιατί μου δίνουν την αίσθηση ότι μπορώ να φύγω από τις δυσκολίες της ζωής και να ζω πιο καλά. Και... ΦΤΆΣΑΜΕ. Αχου το χρειάζομαι τόσο πολύ. Ήρθε η σερβιτόρα και παραγγείλαμε δύο καφέδες.
Φιλ:" Σήμερα ισχύει το πάρτυ, θα έρθεις?"
Μυρ:" Ναι καλέ σιγά μην το χάσω"
Ήρθαν οι καφέδες και συζηταγαμε ή για να το θέσουμε καλύτερα κουτσομπολευαμε του καθηγητές μέχρι μια στιγμή, μετά μου κόπηκε το γέλιο. Και ναι όπως καταλάβατε μπήκε ο Αχιλλέας στο μαγαζί με την Μαρία.
Φιλ:" Μυρτώ ζεις ή πέθανες?..."
Μυρ:" Τι έγινε?"
Φιλ:" Τι να γίνει ρε Μυρτώ είσαι τόση ώρα κολλημένη και κοιτάς την πόρτα. Να ήξερα τι είδες"
Μυρ:" Ήρθε ο Αχιλλέας" και ευτυχώς πήρε το μήνυμα γρήγορα.
Φιλ:" Οκ κατάλαβα θες να φύγουμε"
Σήκωσε το χέρι του και έκανε νόημα στην σερβιτόρα για να πληρώσουμε.
Σερ:" Όλα είναι 5.70"
Φιλ:" Ορίστε" πλήρωσε και φύγαμε. Ο Αχιλλέας μας κοίταζε τόση ώρα με ένα δολωφονικο βλέμμα. Ανεβήκαμε στην μηχανή και πήγαμε στο πάρκο της γειτονιάς. Δεν έχω έρθει ποτέ αλλά είναι πραγματικά υπέροχο. Αρχίσαμε να μιλάμε με τον Φίλιππο λέγοντας για την ερωτική ζωή μας. Η δική του ήταν αρκετή ενώ εμένα σχεδόν ανύπαρκτη αν εξαιρέσεις μια σχέση που είχα στο γυμνάσιο αλλά δεν ήταν τίποτα σοβαρό.
Φιλ:" Σοβαρά τώρα... Μαλακά κλαίω, δηλαδή μου λες ότι παιδί δευτέρας γυμνασίου σου τα ζήτησε με λουλούδια και με ένα βραχιόλι με τα αρχικά σας" για να πω την αλήθεια το έχω ακόμα κάπου.
Μυρ:" Έλα μωρέ ήταν γλυκούλης και τον ήθελαν πολλά κορίτσια"
Σε κάποια στιγμή αποφασίσαμε να φύγουμε. Δεν θα είχε πάει δυο το μεσημέρι. Ήμασταν τόσο κουρασμένοι που άλλο λίγο να καθόμασταν θα πέφταμε κάτω. Φτάσαμε έξω από το σπίτι μου και κατέβηκα από την μηχανή.
Φιλ:" Θα περάσουμε με τα παιδιά να σε πάρουμε κατά τις 10"
Μυρ:" Οκ φιλιππακο" και έφυγε σαν σφεντόνα . Ανέβηκα πάνω και έφαγα κάτι από χθές αφού έλειπαν οι γονείς μου. Σε κάποια στιγμή χτυπήσε το κουδούνι και άνοιξα νομίζοντας ότι θα ήταν ο Φίλιππος... So i was wrong... Άνοιξα την πόρτα και είδα έναν Αχιλλέα μπροστά μου.
Μυρ:" Τι θες εδώ?"
Αχ:" Ήθελα να μιλήσουμε για το χθεσινό"
Μυρ:" Περνά..." Θέλω να δω τι θα πει
Αχ:" Λοιπόν ήθελα να σου πω...
Αχιλλέας POV
Αυτό το φιλί από εχθές δεν έχει βγει από το μυαλό μου. Με αυτή νιωθω διαφορετικά άλλα δεν μπορώ να εκφράσω τα συναισθήματα μου γιατί είμαι player. Σήμερα το αποφάσισα, θα χωρίσω με την Μαρία δεν πάει άλλο.
Προς Μωράκι ❤😘
Θέλω να σου μιλήσω τις 10:30 στα starbucks
Από Μωράκι ❤😘
Οκ μωρό μου
Μόλις φτάσαμε έξω από τα starbucks και η ανυσηχια στο πρόσωπο της Μαρίας είναι ορατή. Εντάξει δεν είναι κάτι σοβαρό αλλά την λυπάμαι όπως και με όποια έχω κάνει σχέση. Δεν είμαι τόσο μαλακας όπως λέει η συγγραφέας. ( Σόρρυ Αχιλλέα ). Μόλις μπήκαμε είδα τον μαλακά με την Μυρτώ ΜΟΥ. Θα τον πιάσω καμία μέρα αυτόν και δεν θα ξέρει που να κρυφτεί. Γαμωτο μας είδε!! Του είπε κάτι και έφυγαν από εδώ. Τώρα πρέπει να της το πω.
Αχ:" Λοιπόν Μαρία θέλω να χωρίσουμε" ξαφνικά η λύπη εμφανίστηκε στα μάτια της. Τελικά έχουν δίκιο για αυτό που λένε "Ότι δεν μπορεί να πει το στόμα το λένε τα μάτια" πίσω στο πραγματικό κόσμο
Μαρ:" Γιατί?" και η φωνή της έσπασε στο τέλος σαν να ήθελε να κλάψει.
Αχ:" Είμαι ερωτευμένος..." Τα μάτια της έλαμψαν στιγμιαία αλλά μόλις άκουσε την απάντηση μου ξαναγύρισε στη λύπη..." Με άλλη"
Μαρ:" Ποία? Τι έχει παραπάνω από εμένα?"
Αχ:" Δεν σε ενδιαφέρει ποια είναι." έφυγε τρέχοντας από το τραπέζι και κατευθύνθηκε προς την τουαλέτα. Μετά από κάνα 5λεπτο ήταν πίσω.
Μαρ:" Φεύγω, αλλά αν την πληγώσεις θα φας ξύλο" δεν πρόλαβε να φύγει γιατί της άρπαξα το χέρι
Αχ:" Κάτσε κάτω και λέγε τι εννοείς ή μάλλον για ποία λες?"
Μαρ:" Αχιλλέα δεν είμαι χαζή καταλαβαίνω και από το βλέμμα σου και από το βλέμμα της. Για την Μυρτώ λέω και το ξέρω τώρα θα λες πως το καταλαβαίνω. Την Μυρτώ την ξέρω τόσα χρόνια και ξέρω πως είναι όταν ερωτεύεται. Είναι ο κουραμπιές μου και όποιος την πειράξει θα πεθάνει. Όσο και να μαλώσαμε για εμένα θα είναι πάντα ο κουραμπιές μου η κολλητή μου. Αν θες πίστεψε τό, θα τα φτιάξετε αλλά μην την πληγώσεις. Είστε φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλο και στεναχωριέστε χωρίς λόγο." Είχα μείνει με ανοιχτό το στόμα.
Αχ:" Εμμμ" και ναι πρώτη φορά στη ζωή του ο Αχιλλέας Σταυρίδης νιώθει αμήχανα
Μαρ:" Δεν θα πω τίποτα άλλο γειά"
Έφυγε, τα είπε όλα αυτά και έφυγε. Θα πάω να μιλήσω στην Μυρτώ δεν πάει άλλο να της το πω. Ανεβαίνω στην μηχανή και φτάνω έξω από την πολυκατοικία της. Πρέπει να μπω μέσα και να της πω * Μυρτώ σε αγαπώ είμαι ερωτευμένος μαζί σου αν και δεν γνωριζόμαστε πολύ καλά νιώθω διαφορετικά μαζί σου. Είσαι όλη η ζωή μου σε λατρεύω. Όταν σε βλέπω με τον Φίλιππο τρελενομαι* πριν το καταλάβω είχα χτυπήσει το κουδούνι και είχε ανοίξει την πόρτα
Μυρ:" Τι θες εδώ?"
Αχ:" Ήθελα να μιλήσουμε για το χθεσινό"
Μυρ:" Περνά..." Θέλω να δω τι θα πει
Αχ:" Λοιπόν ήθελα να σου πω... Οτι αυτό το φιλί ήταν τα πάντα για εμένα γιατί σε λατρεύω είσαι η ζωή, η ανάσα μου, το οξυγόνο μου είσαι η πρώτη που με κάνει να νιώθω αμήχανα μαζί της. Δεν γνωριζόμαστε πολύ αλλά σε αγαπώ. Είσαι αυτή που έχω ερωτευτεί τόσο πολύ και που δεν θέλω να την έχει κανένας άλλος γιατί είναι δίκια μου." Έχει μείνει με ανοιχτό το στόμα.
Back to Μυρτώ POV
Έχω μείνει μαλακας. Τι είπε μόλις τώρα, το αγόρι που πρώτη φορά νιώθω ασφαλής και ερωτευμένη μαζί του έβγαλε τα συναισθήματα του έξω. Αλλά όχι δεν θα του περάσει έτσι όσο για αυτό που λένε ότι η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο ισχύει για τώρα.
Μυρ:" Και γιατί το έκανες αυτό τόσο καιρό? Ή μάλλον μην μου εξηγήσεις φύγε και θα μου τα εξηγήσεις μόλις χωρίσεις!." Του έκλεισα την πόρτα στα μούτρα και άρχισα να κλαίω γιατί τα αγόρια είναι τέτοιοι εγωιστές και δεν δείχνουν τα συναισθήματα τους. Μετά από κάνα μισάωρο ξαναχτυπά το κουδούνι. Η... ΜΑΡΙΑ  με μαύρους κύκλους και κόκκινα μάτια. Όσο και να μαλώσαμε ήταν κολλητή μου και την νοιάζομαι. Τι έπαθε το κεφτεδάκι μου...
Μυρ:" Μαρία τι έπαθες?? Μπες μέσα να ηρεμήσεις"
Μαρ:" Χώρισα με τον Αχιλλέα αλλά δεν κλαίω για αυτό. Συγγνώμη!"
Μυρ:" Γιατί ζητάς συγγνώμη κεφτεδάκι" ενα μικρό γελακι ξέφυγε από το στόμα της.
Μαρ:" Γιατί σε έβαλα χαμηλότερα από ένα αγόρι. Γιατί σε είχα γράψει. Να ξέρεις κουραμπιέ ότι θα είμαι πάντα δίπλα σου. Αν σε στεναχωρήσει θα τον σκοτώσω" καιρό είχε να πει κουραμπιέ. Από το γυμνάσιο ούτε στο λύκειο το λέγαμε γιατί νομίζαμε ότι ήταν γέλιο.
Μυρ:" Συγχωρεμενη..."
Μαρ:" Φίλες?"
Μυρ:"Φίλες!!!"
Με την Μαρία ήρθαμε πάλι κοντά και τώρα ετοιμάζομαι. Της είπα αν θέλει να έρθει αλλά δεν θέλει. Δεν θα την πιέσω γιατί δεν της αρέσει. Θα βάλω αυτο