Him... Why him?

Κεφάλαιο 13ο

Ξύπνησα με ένα βάρος στην κοιλιά μου. Άνοιξα σιγά σιγά τα ματάκια μου που ήταν νυσταγμενα και είδα τον Φίλιππο να έχει για μαξιλάρι την κοιλιά μου.
Μυρ:" Φιλιππε σήκω από την κοιλιά μου θέλω να σηκωθώ"
Φιλ:" Μμμ..."
Μυρ:" ΜΟΥ κάνουν μόνο οι αγελάδες"
Φιλ:" Καλημέρα..."
Μυρ:" Καλημέρα"
Φιλ:" Τώρα σηκώνομαι"
Και ευτυχώς έκανε αυτό που είπε. Άνοιξα το κινητό μου και είδα μηνύματα από τον Αχιλλέα και κλήσεις από την μάνα μου. Ωχ είχα ξεχάσει να τις το πω. Την πήρα τηλέφωνο και απάντησε γρήγορα
Μυρ:" Έλα μαμά είμαι στο σπίτι του Φίλιππου εδώ ήμουν το βράδυ"
Μαμά:" Εντάξει αγάπη μου απλώς έπρεπε να μας ενημερώσεις"
Μυρ:" Εντάξει μαμά, τα λέμε σπίτι"
Μόλις έκλεισα το τηλέφωνο είδα τα μηνύματα του Αχιλλέα
Απο Αχιλλέα
Μυρτώ θέλω να μιλήσουμε
Αύριο στα starbucks και δεν ακούω τίποτα
Γαμωτο άπαντα
Να είσαι στις 12 30 από έξω αλλιώς θα έρθω στο σπίτι εκείνου του φλουφλη και θα σε πάρω μόνος μου
Το τελευταίο ήταν στις 3 το πρωί . Είδα την ώρα και ήταν 12 30 και χτύπησε το κουδούνι. Άκουσα φωνές για αυτό δεν ετοιμάστηκα καν και ήμουν με ένα σορτς και ένα κροπ τοπ.
Φιλ:" Ρε τι θες εδώ?"
Αχ:" Θέλω να μιλήσω στην Μυρτώ"
Μυρ:" Εδώ είμαι" Μόλις με είδε γουρλωσε τα μάτια του. Ένα στραβό χαμόγελο έκανε την εμφάνιση του δείχνοντας την ευχαρίστηση μου.
Αχ:" Εε.. που θα μιλήσουμε...?"
Μυρ:" Πάμε πάνω λίγο... Που είναι τα παιδιά?"
Φιλ:" Πάνω στα δωμάτια "
Μυρ:" Οκ πάμε πάνω"
Ανεβήκαμε στο δωμάτιο του Φίλιππου και κάτσαμε στο κρεβάτι.
Μυρ:" Τι θες να μου πεις?" Είπα κάπως ανέκφραστα .
Αχ:" Λοιπόν ας το κάνουμε πιο εύκολο... Αυτό εννοώ" με άρπαξε και με φίλησε. Αυτό δεν ήταν σαν το προηγούμενο φιλί, αυτό ήταν πιο άγριο σαν να ήταν η τελευταία φορά που θα με δει. Με έριξε προς τα πίσω και ανέβηκε από πάνω μου. Άρχισε να πιπιλαει ένα σημείο και τότε ένας πηχτός αναστεναγμός βγήκε από το στόμα. Ένα γελακι ξέφυγε από το στόμα του και συνέχισε να πιπιλαει εκείνο το σημείο. Κάποια στιγμή σταμάτησε και με κοίταξε βαθιά στα μάτια.
Αχ:" Σε αγαπάω ρε Μυρτώ από την πρώτη στιγμή που σε είδα. Είσαι η μόνη κοπέλα που έχω νιώσει βέβαιος ότι αγαπώ και δεν θέλω να χάσω. Και ήθελα να ξέρω πως νιώθεις για να σου κάνω μια ερώτηση"
Μυρ:" Τα ίδια νιώθω απλώς εγώ σε λατρεύω" τότε άρχιζε να γελάει. Το λακκακι του εμφανίστηκε αλλά μετά πήρε ένα σοβαρό ύφος που ήμουν έτοιμη να σκάσω στα γέλια.
Αχ:" Τότε αφού νιώθεις έτσι εσύ Μυρτώ Παύλου θέλεις να γίνεις η κοπέλα μου?"
Μυρ:" Μμμμμ ας το σκεφτώ.... Ναι, άντε πάμε κάτω"
Κατεβήκαμε χεράκι χεράκι και μόλις μας είδαν τα παιδιά παραξενεύτηκαν αλλά ο Βασίλης έσκασε στα γέλια.
Φιλ:" Ρε μαλακά γιατί γελάς?"
Βασ:" Θυμάστε που σας είχα πει ότι αυτοί οι δύο θα τα φτιάξουν στο σπίτι σου και θα τους δούμε να κατεβαίνουν χεράκι χεράκι και η Μυρτώ θα έχει πιπιλια... Για αυτό γελάω"
Μυρ:" Κλαίω παιδί μου ούτε μάντης να ήσουν" τότε ξεσπασαμε όλοι σε γέλια. Μόλις σταματήσαμε πήγαμε να ετοιμαστούμε. Έβαλα κάποια ρούχα που είχα εδώ και τα παπούτσια μου. Κατεβήκαμε κάτω με την τσάντα με ρούχα και είδα τον Αχιλλέα να με περιμένει.
Μυρ:" Πάμε?"
Αχ:" Πάμε μικρή μου"
Ανεβήκαμε στην μηχανή και αρχίσαμε. Φτάσαμε έξω από μια πολυκατοικία που φανταστικά ότι ήταν το σπίτι του Αχιλλέα. Κατεβήκα από την μηχανή και τον ακολούθησα. Μπήκαμε μέσα σε ένα διαμέρισμα και είδαμε έναν άντρα να περιμένει.
?:" Ωπ, τι έγινε Αχιλλέα πως και από δω καιρό έχεις να επισκεφτείς τον αδελφό σου."
Αχ:" Σκάσε Αντώνη πάμε λίγο πάνω..σε πέντε να έχεις εξαφανιστεί"
Αν:" Οκ"
Πήγαμε πάνω και άρχισε να με φιλάει. Δεν ξέρω τι έχει πάθει και κάνει έτσι. Τότε άρχισε να πιπιλαει τον λαιμό μου. Κοφτοι αναστεναγμοί έβγαιναν από το στόμα μου όσο πιπιλουσε τον λαιμό. Ξαναγύρισε στα χείλη μου και τώρα φιλαγε πιο απαλά από πρίν μέχρι που χτύπησε το κινητό μου. Σταμάτησε και με άφησε να πάω να δώ... Η μάνα μου.
Μυρ:" Έλα μαμά"
Μαμά:" Έλα Μυρτώ πρέπει να έρθεις σπίτι ο πατέρας σου είναι έξαλλος"
Μυρ:" Εντάξει μαμά"
Το κλείσαμε και είδα τον Αχιλλέα να με κοιτάζει ανυσηχα.
Μυρ:" Θα με πας σπίτι?"
Αχ:" Ναι!"
Κατεβήκαμε πάλι κάτω και πάλι στην μηχανή. Μέσα σε λίγα λεπτά είμασταν έξω από το σπίτι μου. Του έδωσα ένα πεταχτό φιλί και έφυγα. Μόλις ανέβηκα πάνω είδα τον πατέρα μου να περιμένει και την μάνα μου ανυσηχη.
Μπα:" Που ησουν?" Αρχίζει η ανάκριση
Μυρ:" Στο σπίτι του Φίλιππου με τα παιδιά?"
Μπα:" Και ποιος ήταν αυτός ο νεαρός που σε έφερε και φίλησες?"
Μυρ:" Το αγόρι μου" θα το μάθαινε κάποια στιγμή άρα...
Μπα:" Ωραία ανέβα στο δωμάτιο σου να διαβάσεις" ουφ ευτυχώς δεν είπε κάτι. Διάβασα και η ώρα είχε πάει 10 30 άρα κάθησα στο κρεβάτι μέχρι να με πάρει ο ύπνος... Καληνύχτα εαυτε μου!...

Λοιπόν πορωμενα είναι μικρό αλλά θα επανορθώσω... Αχου τους μωρέ. Επιτέλους το είπε...
Σχόλιο και ψήφο για επόμενο

Ηλιάνα Κ.