Him... Why him?

Κεφάλαιο 15ο

Μυρ:"Γιατι ρε Αχιλλέα? Γιατί με απατησες με αυτή?" Είπα με δάκρυα στα μάτια...
Αχ:"Μωρό μου-"
Μυρ:" Μην πεις τιποτα χωριζουμε.."
Άνοιξα ξαφνικά τα ματια μου μέσα στον ύπνο μου. Ουφ όνειρο ήταν αλλά τι όνειρο ηταν αυτό!? Ειδα έξω απο το παράθυρο και είχε ξημερώσει... Τι ώρα να είναι?  Κοιταξα το κινητό μου... 9 είναι και έχω πέντε κλήσεις από τον Αχιλλέα μαζι με 3 μηνύματα.
Από τζουτζουκο❤
-Θελω να βρεθούμε!
-Πρεπει να σου πω κάτι
-Θα σε παρω κατα τις 10 τηλέφωνο
Τι στο καλό να θέλει... Σηκώθηκα πήγα στο μπάνιο και εκανα τα απαραίτητα. Οταν πηγε 10 ακούστηκε το τηλέφωνο μου. Ο Αχιλλέας.
-Έλα τζουτζουκο μου τι θες?
- Πως με είπες?? Καλά τέλος πάντων σε μισή ωρα θα περάσω να σε πάρω.
Και μου το έκλεισε... Στα μούτρα. Τέλεια. Αρχισα να ετοιμάζομαι. Τίποτα το εντυπωσιακό, ενα σορτσάκι και ένα κροπ τοπ. Μετά από μιση ώρα χτύπησε το κουδουνι. Η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει πολύ γρήγορα... Πως καταφέρνει ακόμα να με κάνει να νοιώθω έτσι. Ανοιξα τη πόρτα και αυτός ήταν.
Αχ:" Πάμε?" είπε πολυ αγχωμένος. Τι στο καλό έχει?
Μυρ:" Πάμε!"
Μπλα μπλα μπλα...λοιπον για να μην λεω πολλα πήγαμε Starbucks και καθησαμε σε ενα τραπέζι.
Μυρ:" Τι έχεις αγάπη μου?"
Αχ:" Λοιπόν...Ήθελα να σε ρωτήσω αν θα ήθελες να παμε διακοπές μαζί με τα παιδιά φέτος?"
Μυρ:" Θα ήθελα πολύ αλλά...."
Αχ:" Τι??"
Μυρ:" Θα πάμε με τους γονείς μου στο πατρικό του πατέρα μου στη Λευκάδα για ολο το καλοκαίρι" με κοιταξε στεναχωρημένος... Θέλω πολύ να πάω μαζί του αλλά μένει η γιαγιά μου εκεί και δεν τη βλέπω συχνά. Και τώρα θα πείτε "δικαιολογίες" αλλά δεν ειναι τόσο απλό. Με την γιαγιά μου είμαστε πολυ δεμένες γιατί βοηθησε την μητέρα μου σε μία πολύ δύσκολη περίοδο κρατώντας με εκεί. Με αυτή μεγάλωσα πριν φύγουμε για Αθήνα.
Αχ:" Δεν γίνεται να μην πας?"
Μυρ:" Δεν γίνεται... Αλλά που θα πάτε?"
Αχ:" Σαντορίνη και θα πάμε για 15 μέρες" μόλις είπε Σαντορίνη πηγα να πνιγώ. Πω γαμωτο ηταν όνειρο ζωής να πάω Σαντορίνη. Μετά από λίγη ώρα φύγαμε χωρίς να μιλήσουμε. Φτάσαμε σπίτι μου και πριν βγω από το αμάξι ενα δάκρυ ξέφυγε από τα μάτια του. Γιατί κλαίει?
Μυρ:" Γιατί κλαις αγάπη μου"
Αχ:" Τίποτα. Καληνύχτα!" είπε προσπαθώντας να καλύψει τους λυγμούς του.
Μυρ:" Μην φύγεις... Έλα πάνω οι γονείς μου λείπουν για δείπνο και θα γυρίσουν αύριο" κατέβηκε από το αμάξι και ήρθε δίπλα μου. Ανεβήκαμε πάνω και πήγαμε στο δωμάτιο μου. Άρχιζε να βγάζει το ρούχα του μέχρι που έμεινε με το μποξερακι του. Εγώ όπως πάντα τον κοίταζα από πάνω μέχρι κάτω.
Αχ:" Μωρό το ξέρω ότι είμαι σέξι αλλά όχι και τόσο" τον κοίταξα με ένα ειρωνικό βλέμμα.
Μυρ:" Καλά τζουτζουκο μου τώρα γυρνά να αλλάξω" γύρισε και άρχισα να γδυνομαι. Όταν έφτασα στο σουτιέν ένιωθα ένα ζευγάρι μάτια να με κοιτάνε και μετά από λίγο ενα σφύριγμα.
Αχ:" Ρε μωρό μου μα τέτοια προσόντα" έβαλα γρήγορα της πιτζάμες και έπεσα στο κρεβάτι κατακόκκινη.
Αχ:" Μου αρέσει οταν κοκκινιζεις" μου είπε ψιθυριστά στο αυτί μου και μου δάγκωσε τον λοβό. Το υπόλοιπο βράδυ με βρήκε στην αγκαλιά του Αχιλλέα μυρίζοντας το υπέροχο άρωμα του και με τις σκέψεις για το τι θα χάσω το καλοκαίρι. Πάντα ονειρευόμουν διακοπές με το αγόρι μου και ειδικά με τον Αχιλλέα. Οι δύο μας και κανένας άλλος. Δεν θέλω να τον χάσω. Μουρμουριζε κάτι στον ύπνο σφίγγοντας με πιο πολύ.
Αχ:" Μυρτώ... Μυρτώ μην με αφήνεις"
Μυρ:" Πότε αγάπη μου" ξύπνησε μόλις με είδε ανακουφίστικε και έπεσε πάλι στο μαξιλάρι περνώντας με αγκαλιά. Μετά από λίγη ώρα κοιμήθηκα μυρίζοντας το μεθυστικό του άρωμα...

I'm backkk
Σας έλειψα?? Όχι εε? Καλά😳
Μικρό αλλά οκ...
Κάτι άλλο από εδώ και πέρα είστε οι μικρές μπάμιες❤( shout out στην κολλητή μου)
Αυτά για τώρα ββ
Σταυρός

Ηλιάνα Κ.