دخلت الممرضه على حور
الممرضه بحنو :عامله ايه دلوقتى
حور:انا عايزه اهرب
الممرضه(ندى):مينفعش اللى انتى بتقوليه دا
حور:ارجوكى انا مينفعش اقعد هنا اكتر من كدا هايموتنى ارجوكى ساعدنى
ندى:مين اللى هايموتك انتى هنا فى حمايتنا
حور بدموع:انا هنا فى حمايتكو لكن برا مليش حد ساعدينى و هديكى اللى انت عايزه
ندى: انا مش عايزه حاجه انا خايفه عليكى تتعبى
حور ببكاء:و انا لو فضلت هاموت مش هاتعب بالله عليكى
ندى :خلاص اهدى بس بس هوا مين اللى هايموتك دا
حور:حكايه طويله مفيش وقت احكيها لكن لو شاء النصيب و اتقابلنا اكيد هاقولك على كل حاجه
ندى :و مين قالك انى هاسيبك لا هاتطمن عليكى كل يوم معاكى موبيل
حور:فى البيت
ندى:طيب خدى رقمى هاستنى مكالمتك
حور :ان شاء الله مش عارفه اودى جميلك دا فين شكرا ليكى بجد
ندى :مفيش جمايل و لا حاجه انا هاخرج اشوف الاخبار و اجيلك و هاشوفلك اى حاجه تلبيسها غير الهدوم دى
حور بهدوء:ماشى
خرجت الممرضه و احضرت لما ملابس
ندى:الجو هادى انا هاخرج على ماتخلصى
حور و عانقتها:شكرا ليكى انتى احسن حد عرفتو فى حياتى
ندى و تبادلها العناق :و انا ارتحتلك من اول ما شوفتك
حور و مسحت دموعها
ندى:انا خارجه بقى
اشارت حور لها بنعم
فى مطعم(....)يجاس الحج محمود و مالك
محمود:عامل ايه يابنى
مالك:الحمدلله ياعمى و حضرتك
محمود برضا:نحمدو و نشكلر فضله بس زعلان منك
مالك:ليه ياعم محمود
محمود:عشان مش بشوفك و انتى اللى بقالى من ريحتك الغالى طب اعتبرنى زى ابوك و تعالى شوفنى
مالك بحرج:مش بأيدى ولله ياعمى مشغول ولله حتى امى نفسها مقصره فى حقها
محمود:الشغل مش كل حاجه صحتك و اهلك اهم حاجه
مالك:اكيد ياعمى
محمود:هافرح بيك امتا يابنى نفسى اشوف عيالك قبل ما اموت انت عارف بعتبرك ابنى اللى مخلفتوش
مالك:بعد الشر عليك طولة العمر ليك ان شاء الله و انا ولله بعنبرك فى مقام والدى الله يرحمه
محمود:ربنا يخليك يابنى و يكرمك و يرزقك ببنت الحلال اللى تدوب الحجر
مالك بابتسامه:يارب
محمود:انا هاقوم بقا يدوب الحق ازور شمس و اروح الورشه
مالك:ربنا يرحمها عمرك مانستها فى يوم
محمود بحزن :و لا عمرى هانساه هى القلب و العقل و الروح
مالك:ربنا يجمعك بيها ان شاء الله فى الجنه و هابقى اعدى على حضرتك اشوف اخر اللوحات
محمود :تشرفنى ياسى مالك رسمت حاجه جديده غير الحوريه بتاعتك ياعم الحبيب
مالك:لا مش برسم الا هيا
محمود:طب و حوريتك مش مكتوب لها تفتح فى لوحاتك
مالك بشرود:لا لسه
فى الجامعه
محمد:انسه مى
مى بملل و هى تعرف ما يود معرفته:لسه مظهرتش يا دكتور و معرفش عنها حاجه
محمد:على فكره انا مكنتش هاسألك على حور
مى بانتباه :امال كنت هتسألنى على ايه
محمد:يعنى بقيتى بتسرح كتير و زعلانه دايما اقدر اعرف مالك
مى بسعاده:لا انا كويسه خالص قلقانه من الامتحانات بس
محمد:لا اطمنى و لا فى حاجه صعبه عليكى انا موجود
مى:شكرا اوى دكتور
محمد بابتسامه:العفو
و بعد ما ذهبت مى و هى فى غاية السعاده
تسأل محمد عن سبب معاملته لها بهذا الشكل و نسيانه لحور و هى من ذكرته
عند حور خرجت من المستشفى ذاهبه الى منزلها لكى تأخذ اشيائها المهمه
و دخلت حور لشقتها و نظرت بحزن و هى تتذكر والدتها لملمت اغراضها المهمه و اغلقت شقتهم البسيطه لتبدأ حياه جديد فى مكان اخر فى الاسكندريه خرجت حور من العماره لتتفاجأ بوجود ........
توقعاتكم....؟
شافت مين......؟
رأيكو...........
أنت تقرأ
لعبة القدر
عاطفية*اقتباس* مالك بصراخ:فهمنى يا حور ليه عملتى فيا كدا معقوله تطلعى وحشه كدا خدعتنى و بتستغلينى ليه يا حور انطقى حور بصراخ:عملت كدا عشان بحبك انا مش وحشه و مش مستغله انا رضيت اتجوزك عشان بحب قربك حسيتك بيتى و امانى عشان احلل لنفسى حضنك مالك:لو بتحبنى م...
