𝕿𝖍𝖊 𝕭𝖔𝖉𝖞𝖌𝖚𝖆𝖗𝖉~𝕵𝖊𝖔𝖓 𝕵𝖚𝖓𝖌𝖐𝖔𝖔𝖐

Κεφάλαιο 8

Valerie's pov:

Φτάσαμε στο σπίτι.
Πήγα να βγω από το αμάξι αλλά εκείνος με σταμάτησε.

Jk:Περίμενε, θα σε πάω εγώ μέσα.

Εγώ κούνησα καταφατικα το κεφάλι μου.
Μου αρέσει που είναι έτσι,τόσο στοργικος και καλός μαζί μου.
Αλλά το μυστήριο παραμένει μέσα του.
Μακάρι τουλάχιστον να μείνει έτσι.
Με πηρε στα χέρια του και με κουβαλησε μέχρι την πόρτα.
Οι φυλακές μας άφησαν να περάσουμε.

V: Jungkook σε ευχαριστώ πολύ, αλλά νομίζω πως είμαι εντάξει.
Του είπα. Ναι χτύπησα αλλά, δεν θέλω να νομίζει πως είμαι κανένα μωρό και πως δεν μπορώ να φροντίσω τον εαυτό μου.
Jk:Εγώ νομίζω πως πρέπει να έρθεις μαζί μου κάτω για να φροντίσουμε τις πληγές σου.
V: Όχι αλήθεια, είμαι καλά.
Jk: Α ναι ; Για προχωρά να σε δω Τότε.
Με άφησε και προσπάθησα να προχωρήσω, αλλά έπεσα πάλι κάτω.
V: Βλέπεις; Καλά είμαι.
Jk: Ε σίγουρα ,τι τώρα ψέματα;
Είπε και με σήκωσε πάλι πάνω.

Κατέβηκαμε κάτω στον ξενώνα εκεί που μένει και με έβαλε μέσα.

Jk: Κατσε εδω.
Είπε και με έβαλε σε μια καρέκλα.
Jκ:Τώρα σήκωσε μανίκια και το παντελόνι.
Έκανα ότι μου είπε.
Πήγε στο μπάνιο και έφερε βαμβάκι και οινόπνευμα.
Jk: Λοιπόν,αυτό θα πονέσει αλλά κάνε υπομονή.
Εγώ κούνησα το κεφάλι μου.
Φοβόμουν είναι η αλήθεια λίγο.
Καθώς μου περιποιοταν τις πληγές μου, έκανα έναν μορφασμο.
V: Αου!Τσουζει πολύ...
Jk: Εάν Τσουζει κράτησε το χέρι μου και σφιξε όσο θες.
Και έτσι έκανα.
Jk: Έτοιμη.
V: Σε ευχαριστώ Jungkook για ότι έκανες για μένα.

Αυτός κούνησε καταφατικα το κεφάλι του.
Πριν πάω πάνω θυμήθηκα πως είχε να μου πει κάτι.

V: Jungkook;,
Jk: Ναι;
V: Νομίζω πως μου χρωστάς μια εξήγηση. Θυμάσαι;
Jk: Αυτή την εξήγηση... Θα σου πω.
Έκατσα πάλι κάτω στην καρέκλα.
Jk: Ο λόγος για τον οποίο σου συμπεριφερομαι έτσι είναι γιατί από την ημέρα που ξεκίνησα να δουλεύω για τους πλούσιους και να προστατεύω τα παιδιά τους ,όταν προσπαθούσα να τους μιλήσω ή θα με απελυαν ή θα με εβριζαν. Γιαυτό έχω γίνει τόσο ψυχρος απέναντι σου, διότι δεν θέλω πολλά πολλά με κάτι παιδιά σαν και σένα. Αλλά μπορώ να κάνω μια εξαίρεση.
Μου είπε κρατώντας πάντα αυτό το ψυχρό βλέμμα.
V: Μάλιστα... Jungkook θέλω να ξέρεις πως εγώ δεν θα σου κάνω ποτέ κάτι τέτοιο . Ξέρω πως οι γονείς μου σου είπαν να μην μιλάμε, αλλά εάν πρέπει να με προστατευεις πρέπει να φτιάξουμε και μια φιλική σχέση ανάμεσα μας.
Jk: Δεν ξέρω εάν μπορώ να το κάνω αυτό. Ούτως ή άλλως κάποια στιγμή θα φύγω και εσύ θα μεγαλώσεις, θα τραβήξεις τον δρόμο σου και γω θα βρω άλλο παιδί να προστατευω.
V: Μπορείς να γίνεις ο δικός μου,για πάντα.
Jk: Δεν ξέρω, θα δείξει. Πρέπει να φύγω τωρα,εσύ που θα είσαι;
V: Εδώ, θα έρθει και η Min μετά. Δεν θα κάτσεις να φάμε;
Jk: Όχι,δεν προλαβαίνω.
Είπε και έφυγε αφήνοντας με στο δωμάτιο μόνη μου.

Έφυγε τόσο γρήγορα. Μα τι τον έπιασε πάλι;
Ανεβηκα πάνω και περίμενα να έρθει η Min για να φάμε και να διαβάσουμε.
Αύριο βλέπετε πάλι σχολείο .
Τουλάχιστον, δεν θα είναι όπως σήμερα, γιατί ο Jungkook θα είναι εκεί όλη την ώρα Και θα με προσέχει...

_______________________________________

Γειά σας!!!

Τι κάνετε???

Εάν θέλετε να συνεχίσει η ιστορία πείτε το κάτω στα comments.

Αυταααααα...

Αφήστε ένα αστεράκι και κάντε COMMENT and follow.

_______________________________________

KRYSTALLSUH 😗😗😗😗😗😗😗