Eylem, 17 yaşında güzel bir kızdı. Okulda çalışkan olması diğerlerini kıskandırıyordu. Ailesi, varlıklı bir aileydi ama o kimseye bunu söyleyemiyordu. Bursu olmasa bile girebilecek olan okulda herkes onu burslu zannediyordu. Adını da kimse bilmiyord...
Doruk. Ya siz nasıl tatlı varlıklaraınız? Ya ben size cuma diyorum cuma çok uzun diye mesaj atıyorsunuz bana, yerim sizi ben! Bu arada yemekte giydiği elbise 👇👇 çorap yok bu arada. Kıyak yapacağım. İlki sonuçta. Böyle devam ederse cuma değil, en yakın sürede bir hafta olmadan atarım merak etmeyin. İlginizi yediklerim yaa!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sessizce kapıdan çekildim.
Annem, 'küçücük' bir çimdik attığında, çığlığı bastım.
Hala ödleğim.
Bu çocuktan korkulur valla ha!
Hoşgeldiniz, faslından sonra annem ile mutfağa gittik.
"Anne bunlar ne kadar buradalar?" Annem bana göz devirip söyledi.
"Ev bulana kadar, önceden zaten ayarlamışlar. Eşyaları yerleştirenlere tercüman olacaklarmış. Oğlu sizin okula gelecek. Ve, son sorun olan, üç gün buradalar," dediğinde annemin sorularımı tahmin etmesine mi şaşırayım, yoksa okula gelip üç gün burada kalacaklarına mı?
