Değişim; KALP

'Sesin güzelmiş, Eylem..'

Hey! Merhabalar. Umarım iyisinizdir. Multi, Eylem'in yeni hali. Bölüme geçelim haydi.
Bu arada Eylem, Katherina Langford.
Doruk ise, Hakan Adali.
Bu arada, bu bölümü saymayın. Çünkü artık yeni bölüm her cuma saat 19.30'da!

İyi Okumalar!

Yaprak sarmasının %70'inden daha fazlasını bitiren Doruk'a acıdım.

Annem yaprak sarma konusunda her zaman çok ciddiydi.

Ağzı dolu bir şekilde konuşmaya çalışan Doruk'a göz devirdim.

"Şomdo Ozgo oblom bonom, conom, cocom. Bon bo yoldo soçsozom. Onvor obom do yodo."

Ne dediğini anlamamış bir şekilde bana bakan anneme döndüm ve olayı açıkladım.

"Şimdi Özge ablam benim, canım, cicim. Ben bu yolda suçsuzum. Enver abim de yedi. Dedi matmazelim"

Annem göz devirerek kaşlarını çattı.

Sonra tahmin ettiği yola baş vurarak, masanın altına babamı almaya gitti.

Bingo!

Babam ile Doruk'a kızgın bakışlarımızı yollayıp kalan sarmaları yedik annem ile. Açıkcası babam gibi disiplinli bir adamdan beklemiyordum bunu.

Yarından itibaren her şey değişecekti.

Spor kampını geçebilmem için Doruk bana yarın dövüşmeyi, basketbol oynamayı, voleybol, futbol derken, çok zorlu bir dönem olacaktı bana.

İki ay sonra

"Yeter! Doruk iki ayda bence öğrenmişimdir gidiyim artık şu kampa ne olur!" Dedim yalvararak. Doruk'a üç gündür gitmek için yalvarıyordum.

"Hazır hissettiğine hazır olursan gidebilirsin.." önce anlamadım ama jetonum düşünce ona 'sen kadar aptalı yok be' bakışımı attım.

"Doruk! Ne kadardır çalışıyorzu biliyorsun!" Dedim dayanamayarak.

"Of! Tamam be, yarın cuma. Karneni alır, bavulunu toplar gidersin," dediği zaman anlamamış olacağım ki, yanlış tepki verdim.

"Ama sen izin vermi- Ne? Gerçekten mi?" Kafa sallaması ile ona sıkıca sarıldım. Maalesef üstü çıplaktı. İki aydır utancımdan çalışamasamda yine umursamaz yönümün kilidini açıp, umursamaz olmuştum.

Üstümü soyunma odasında değiştirdikten sonra, Doruk'un arabasına bindim. Beni eve bıraktığında, bana döndü ve konuştu.

"Emin misin?"

"Doruk, bu yola beni sen soktun. Tabii eminim!" Kafa salladı ve bana sarılıp yine konuştu.

"Gelince görüşürüz, Eylem.." gözlerim dolduğunda ona baktım ve sarıldım. O da belime ellerini koyup sarıldı. Omzuna kafamı yaslayıp ağlamaya başladım.

"Doruk, beni özle tamam mı? Benim senden başka hiç mi hiç arkadaşım olmadı" dediğimde saçımı okşadı.

"Kampta çok güzel arkadaşların olacak, merak etme sen tamam mı?" Kafa salladım ve sarılmayı kesip, arabadan indim. El sallayıp gidişini de izledikten sonra eve girdim. Zeliş sultan annem ile sohbet ediyordu.