🎭Milad (11)

110 9 1
                                    

Bana göre herkesin bir miladı vardır .Benim miladım anonimin bana o mesajı atmasıyla başlamıştı sanırım .

Gözümü açtığımda beyaz tavanla filan karşılaşmamıştım . Gayette evimde kendi odamda uyandım .Büyük ihtimalle bayıldıktan sonra babama haber verilmişti .

BABAMA HABER VERMİŞLERDİ .

Biraz sonra olacakları düşünerek dudaklarımı ısırdım .Şuan için tek düşündüğüm şey babamın evde olmamasıydı .Belki şansım yaver gider de dualarım kabul olurdu .

Yataktan doğrulurken sırtımda bir acı hissettim .ama ne zaman yada nasıl olduğunu hatırlamıyordum .

Odamın içi karanlıktı okulda bayıldığım saate bakılırsa baya bir süre baygın kalmıştım .

Odamın ışığını açmadan salona geçtim ama gördüğüm görüntü bende şok etkisi yaratmıştı .

Babam içki içiyordu ve benim babam asla içki içmezdi.

"Baba ." sesim titremişti .

Bitik bir durumdaydı . Gözlerini bana dikip bir süre boş bos baktı . Cevap vermeyince yanına gidip elindeki bardağı almaya çalıştım. Eliyle beni itekleyip bardağı almamı engelledi .

"Baba ver şu bardağı !"

"Beni rahat bırak !"

Korktuğum zamanlarda yaptığım gibi gözlerimi yumup şuan ki andan sıyrılmak istedim .

Babamın görmesine izin vermeden gözümden gelen yaşı hemen sildim ve babamın önünde diz çöktüm .

" Baba , gözünü seveyim ver şu bardağı . Kendine bunu yapmana izin veremem ." Bize bunu yapmana izin veremem baba .

"Anlat ." dedi . sarhoş olduğundan dolayı kelimeleri yuvarlayıp konuşuyordu .

Benimle konuşmasına sığınarak hemen cevap verdim .

" Ne anlatıyım baba ." Babam derince bir nefes verdi .

"Annenim bizi nasıl terk ettiğini anlat ." Bu sefer yaşları silmedim çünkü biliyordum arkasının geleceğini .

" Baba ... Annem bizi terk etmedi . " Diz çöktüğüm yerden kalkıp babamın oturduğu tekli koltuğun başına oturdum . Babam başını omzuma yaslayıp ağlamaya başladı . Belki yaşı büyük olabilirdi ama yinede yaşadığı acıları kaldıramazdı . Onun daha az acı çekmesi için o acıları beraber sırtlanacaktık . Her ne kadar şuan sarhoşluğun etkisiyle benimle konuştuğunu bilsem de .

"Annemiz bizi terk etmesi için bir zamanlar yanımızda olması gerekirdi ." Babam duyduğuyla beraber iç çekti . Saatler geçti .Duvardaki saat tik taklarıyla babamın iç çekişlerine eşlik etti .

Bir süre sonra babam mayışınca onu uyandırıp odasına götürdüm . uyku ile uyanıklılık arasında bir şeyler sayıklamaya devam ediyordu .Odası bir zamanlar annemle kaldığı odaydı . Çok uzun süre kimsesizdi bu oda .Annem gittikten sonra babam evin her yanında annemin anıları olduğunu söyleyip iş yerinde sabahlıyordu .

Her zaman acılarını gizlerdi . Öyle ki onun yenilmez olduğunu düşünürdüm .

Ama bugün çok başkaydı . Bugün içki içmişti . Bana her zaman içkinin acıları yatıştırmak yerine daha fazla arttırdığını söylerdi . Ne değişmişti ?

Saati kontrol ettiğimde çoktan 12 yi geçiyordu . Odama geçtiğim de bir süre telefonumu aradın . Bulduğumda şarjının bittiğini gördüm . Şarja takıp açtığımda bildirim falan gelmemişti . Anonimle olan konuşmamıza girip son görülmesine baktım . Sabahki konuşmamızdan sonra girmemişti . Telefonu şarjda bırakıp yatağa geçtim . Ne yazık ki çoğu şanlının aksine prizim yatağın kenarında değildi . Bir ara odayı düzenlemeyi kafama not edip bu gün olanları düşündüm .

Okulda Taha'yı benim aksime herkes tanıyordu ve Tilbe'nin Taha'yı sevmesi . Tilbe çok garip bir kızdı fakat onu bir erkekle sevgili manasında hiç görmemiştim . Tamam yanında erkekler olurdu ama onlar genellikle kankaları idi .

Ama bildiğim bir şey varsa oda çok yakında her şeyin ortaya çıkacağıydı .

________________________________

15 gün.
tam olarak 15 gündür ne bir mesaj nede bir arama vardı anonimden .
Ona öfkeliyim. Nedenini ise ben bile bilmiyorum . Sadece onu özledim . Bu düşünceme kahkaha attım ve hemen aklımdan kovdum .hiç görmediğim dokunmadığım birini özlüyorum ya harap bir haldeyim yada anonim beni kendine fazlasıyla alıştırdı . Bence harap bir durumdayım .

O günden sonra babam yüzüme bakmamıştı . Tilbe de ortalarda gözükmüyordu . Hayatım anormal derecede normaldi .
Okulun kapısına geldiğimde biraz duraklayıp soluklandım .
Okula koşarak gelmiştim .
Sınıfa çıkıp çantamı cam kenarındaki olan sırama koydum . Cam kenarında normalde Eylem oturuyordu ama o bugün gelmiycegini söylemişti .

Zil çalmasına rağmen sınıfa kimse gelmeyince yayıldığım yerden kalkıp çantamdan ders programını çıkardım.
Tabi ya ilk ders kimya .
Doğrudan laboratuvara gitmem gerekiyordu . Muhtelemen çoktan derse başlamışlardı . Gitmemeye karar verip sınıfta oturdum . Bu aralar bütün dengem bozulmuştu . Kafamı sıraya yaslayıp camdan dışarıyı seyretmeye başladım .

Taha'nin ne yaptığını merak ediyordum ve Başına bir şey gelmesinden korkuyordum . Evet sonunda bunları kendime itiraf edebilmiştim . 15 gün çokta uzun bir süre sayılmamasına rağmen bana aylar gibi gelmişti . Sıradan kalkıp cami açtım . Camın kenarına oturup kollarımı kavuşturdum . Zaten üstümde olan duygusallıkla gözümden bir damla yaşın akmasına engel olmadım . Hemen ardından boş sınıfı telefonumun sesi doldurdu . Çantamdan telefonumu alıp ekrandaki isme baktım . Bakmamla bacaklarımdaki güç gitti . Düşmemek için sıraya tutundum. Taha arıyordu .

Suratımda olan gülümsemeyi yok edip aramayı cevapladım .
İlk bir kaç saniye ikimizinde sesi çıkmadı . Taha sessizliği bozup konuştu .
"Kuşlar bana üzgün olduğunu söyledi ." Sesini duymamla gözlerimi kapatmam bir oldu . Gülümsedim ve konuşmaya başladım .
"Kuşlar sana herşeyi söyler mi ?" Karşı taraftan gülüşünü duydum . Bu beni daha çok gülümsetti.
" konu sen isen , evet herşeyi " cama ilerleyip önceki pozisyonumuz aldım .
"Önceden kuşlara ihtiyacın olmazdı . bizzat sen olurdun ." Sıkıntılı bir nefes aldığını duydum . Sesi yorgun geliyordu .
"15 gündür Türkiye'de değilim ." Dedi .
"Onu anladım zaten . Neredesin peki ?"diye sordum merakla. Aslında sormak istediğim soru bu değildi bunun oda farkındaydı.
" bence sormak istediğin soru bu değil . O yüzden sana istediğin cevabı vereceğim. Seni özledim ." Gülümsemekten yanaklarım ağrımaya başlamıştı . " Sormak istediğim soru bu değildi . 15 gündür neden arayıp sormadığını öğrenmek istiyorum ." Dedim kızgın bir sesle . Tabikide sahte bir kızgınlık .
" çık çık çık " gibi onaylamayan bir ses çıkardı . "Benim kızım trip atmayı bilmezdi . Kim öğretti sana ."
Bana benim kızım dedi !
" zaten biliyordum bu bir . İki benim kızım filan hayırdır sana ??" Keyifli bir kahkaha attı .
Sonra sesini etkileyici bir hale getirip konuştu . "Şu hallerin varya aşırı ateşli ." Gözlerimi portletip bir süre öyle durdum .sonunda dediklerini idrak edip ,"Taha!!" Diye cırladım.
Oysa kahkaha atmaya devam ediyordu . Sakinlestigimde o hayla gülüyordu . " Tamam gülme artık. " boğazını temizleyip gülmesini kesti bu kez bu haline ben güldüm . Sonra Tilbe aklıma gelince ,"Ne zaman geleceksin ? konuşmamız gerek ." Dedim .
"Bugün geliyorum . " Dedi " gelince yüz yüze konuşuruz ." Dedi . Sonra bir işinin olduğunu söyleyip kapattı ben ise gülümsüyordum.


 Yağmurda Sevmek Başka Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin