170110
Jimin çalan kapıya açtı ve postacının uzattığı kutuyu aldı.
Kutuyu açtı.
Ve defteri incelemeye başladı.
Okudu.
Ne olduğunu anlayamıyordu.
Bu defterin neden kendine yazıldığını dair hiçbir fikri yoktu.
Anlayamıyordu.
Nasıl?
Gözleri doldu.
Ve sonra sayfayı da okuduğunda gözyaşlarına engel olamadı.
Nasıl?
Nasıl olabilir böyle bişey?
Tanımadığı -hatırlamadığı- birinin ölümüne mi sebep olmuştu?
Zihni düşüncelerle dolduğunda kutuda birkaç fotoğraf farketti.
Fotoğrafları eline alıp inceledi.
Arkalarında kısa kısa notlar vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Birlikteliğimizin ilk ayı. NamJoon Hyung'un çektiği bu fotoğraf. 142503)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Ve evet bu da o çok sevdiğin güneş gözlüğü kırmadan 30 saniye öncesi. 142608)
Ve bu tarz birkaç fotoğraf daha...
Jimin'in gözünde bazı anlar canlandı.
~
"Sana sahip olduğum için Dünya'nın en anslı erkeğiyim. İnan bana."
~
"Aynı sokakta oturduğumuzu sanmıyorum."
~
"Söz, JungKook."
~
"JungKook..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
prone | jikook
Fanfic❝etraftaki kanlara ve bedenindeki acıya inat, gülümsedi.❞ jikook, angst
