An one life stand [Completed✔]

17

"Έλα μαζί μου σου έχω μια έκπληξη"

Πήγαμε στο σπίτι του. Πήγε να μπει στο δωμάτιο της μαμάς του αλλά τον σταμάτησα. Όλη τη βραδιά σκεφτόμουν. Πρέπει να κάνω οπωσδήποτε κάτι για να μην με παρατήσει. Ακούγεται πολύ ντεσπερειτ, αλλά νοιάζομαι πολύ για αυτόν και δεν ξέρω τι θα κάνω αν με αφήσει. Όλο αυτό είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό και δεν θέλω να τελειωσει. Αλλά αν δεν τον ευχαριστήσω και εγω σύντομα, μάλλον θα βαρεθεί και θα ψάξει να ικανοποιηθεί αλλού.

Όρμηξα στα χείλη του και άρχισα να τον φιλάω παθιασμένα. Στην αρχή σοκαρίστηκε, αλλά μετά από λίγο ανταποκρίθηκε. Τον οδήγησα από το δωμάτιο της μαμάς του στο δικό του και πέσαμε στο κρεβάτι. Αυτός τοποθέτησε τα χέρια του στα οπίσθια μου. Τον φίλησα πιο έντονα για να καταλάβει ότι είναι κάτι που θέλω, και με έσφιξε περισσότερο πάνω του.

Σιγά σιγά βάζω τα χέρια μου κάτω από την μπλούζα του και την τραβάω προς τα πάνω. Διακόπτω για λίγο το φιλί ώστε να την βγάλω και τοποθετώ τα χέρια του στις άκρες της δικής του. Ξαφνικά σταματάει.

"Μήπως να μην συνεχίσουμε?" ρωτάει διστακτικά

Τι? Γιατί δεν θέλει? Ο κύριος τις-πηδάω-όλες δεν με θέλει? Δεν του είμαι αρκετή? Ή μήπως έκανα κάτι λάθος και τον ξενέρωσα? Έκανα ακριβώς ότι λένε οι προστυχάτζες που διαβάζω στο γουατπαντ...

Χωρίς να το καταλάβω απομακρύνομαι λίγο και μουτρωνω. Ο Κώστας, σαν να διάβασε τις σκέψεις μου, με παίρνει στην αγκαλιά του και μου λέει:

"Δεν ξέρεις πόσα θέλω να σου κάνω αυτή τη στιγμή. Θέλω να σε βάλω κάτω και το πρωί να μην μπορείς να περπατήσεις. Αλλά συγκρατιεμαι. Το βλέπω ότι δεν είσαι έτοιμη να προχωρήσουμε και το σέβομαι. Θα περιμένω όσο χρειαστεί." Παίρνει μια βαθιά ανάσα. "Διαολε θα μπορούσα να περιμένω για πάντα. Αλλά θέλω αυτή η νύχτα να είναι η καλύτερη της ζωής σου. Να μην γίνει εξαιτίας κάποιων χαζων ανασφαλειών. Η πρώτη μας φορά θα είναι ξεχωριστή.. σαν και εσένα." λέει και πραγματικά μένω άφωνη καθώς είναι το πιο όμορφο πράγμα που μου έχουν πει ποτέ.

"Ξέρεις ότι... δεν είμαι παρθένα, έτσι?" Ρωτάω διστακτικά. Δεν θυμάμαι τίποτα από εκεινο το βράδυ, και εγώ και ο Γιώργος ειμασταν μεθυσμένοι και απλά χαίρομαι που ήταν με αυτόν και όχι με κάποιον άγνωστο που δεν ήξερα καν το όνομα του.

"Το ξέρω ότι δεν είμαι ο πρώτος σου" μου λέει, εκπλήσσοντας με για ακόμα μια φορά. "Αλλά σκοπεύω να είμαι ο τελευταίος σου. Τώρα άνοιξε την έκπληξη!"