"Жонгүгаа.."
"Жон Жонгүг"
"Чамайг хараал идээсэй"
"Чи минийх байна гэж хэлсэн.."
"Би чиний бяцхан утсан хүүхэлдэй байсан.."
"Одоо чи хараал идсэн өөр хүүхэлдэйтэй..."
Би ярьсаар. Би хорсож, түүнийг амьдралынхаа хамгийн хар бараан бүхэн гэж өөртөө итгүүлж байна.
Би ярьсаар. Ярих бүртээ дурссаар л. Түүний өгдөг тэр мэдрэмж бүрийг хараал идэг.
Би ярьсаар л. Би ахин дахин дурссаар байгаа учраас тэдгээр өдрүүдийг ахин авч чадахгүй байгаагийнхаа төлөө уйлсаар л...
Гэхдээ зүрх цусаар уйлж байхад ч чи энд алга....
