"Өнөөдөр би чамайг ахиад л харсан.."
"Би харахыг хүсээгүй.."
"Магадгүй харсан ч үзэн ядах байх гэтэл..
Энэ хараал идмээр би чамайг хараад зүрх ачааллаа дийлэхгүй байсан..
Тэгээд дэлхий зогссон. Энэ миний хувьд сүйрсэн юм..
Яагаад гэдгийг чи мэднэ Жонгүгаа..
Чи найз охин гэж нэрлэх охиноо миний нүдэн дээр гараас нь хөтөлсөн..
Энэ миний атгадаг, минийхийг атгадаг гар байх байсан.."
"Яагаад би биш юм бэ?" би шивнэсээр гомдолтой,эсвэл шархалсан байдалтай инээмсэглэснээ мэдэхгүй. Гэхдээ би инээмсэглэж байхад зовхийг минь даван нулимс минь урсаж байх аж.
