Sen bana siktir olup gitmemi söyleyene kadar dünya benim için durmuştu.
Ne akla hizmetse sana gitmeyeceğimi söyleyip yanına oturmuştum.
Beni umursamadan o güzel kafanı dizlerine yaslayıp ağlamaya devam etmiştin.
Ağlamaya devam ederek beni öldürmüştün.
Neden ağladığını, canının yanıp yanmadığını sormuştun.
Beni yine umursamayacağını düşünmüştüm ama sen beni yanıltarak -ki bunu hep yapardın- cevap vermiştin.
İçindeki çocuk için ağladığını söylemiştin.
Bu dediğini ilk başlarda anlamamıştım ama günler sonra içindeki çocuğa en çok da ben ağlar olmuştum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
¹ MY
FanficNe varki sana, kendinden başka kimsenin sarılmadığını sornadan anlamıştım. [Hikaye okuyucu ne isterse o olur. BxG ya da BxB]
