Medyada Lina ile Aras var...
Lina'nın Ağzından...
Kalabalıkla sürüklenirken bir anda midem
bulanmaya başladı.Hemen kalabalıktan
ayrılıp lavaboyu harıl harıl aramaya
başladım. Ay, kusacağım galiba. "Hadi daha
hızlı ara Lina, bulmalısın şu lavaboyu..."diye
sitem ediyordu iç sesim. Ah, buldum galiba.
Lavabodan içeriye daldım.. İyi ki içeride
kimse yoktu. Kustuğumu kimsenin
görmesini istemezdim. (Ayy, zaten kim ister
ki???) Üff Lina, üff şu durumda bile saçma
saçma konuşuyorsun!!! Sus artık! Ve
kusmaya devam... Kusma eylemim sona
erdikten sonra tam ellerimi yıkamış,
kapıdan dışarıya adımımı atmışken kapının
önündeki sığırı fark ettim. (Üff, bu sığırın
burda ne işi var?!) Ben lavabodan çıkıp ona
aldırmıyormuş gibi yaparak ilerlemeye
başladım. Sonuçta aramızdaki şey ufak bir
kaza sonucunda oluşan bir şeydi. Daha
tanımıyorduk birbirimizi, hatta şu anda bile
tanımıyoruz... Öyleyse yürümeye devam
Linacık... Boşta kalan bileğimde bir el
hissettiğimde elin sahibinin kim olduğunu
biliyordum. Sığır. Ona dönmüş bileğimi
elinden kurtarmaya çalışıyorken bileğimi
kurtaramayacağımı anladım. Çok güçlüydü.
Şaşırmıştım. Ama bunu sığırın anlamaması
gerekiyordu. Bu sebeple yüzüme alaycı bir
ifade takınarak ona döndüm. "Ne derdin var
benimle, söylesene!" diye sessizce sordum
ona. Bir süre yüzümü inceledikten sonra en
az benim kadar sessiz bir şekilde "Beni
tanımadın mı Lina?" diye sordu. (Lina mı,bu
sığır benim adımı nerden biliyor?!)
Gözlerimi onun gözlerine dikerek
yanıtladım soruyu: "Sen beni öldürmeye
çalışan sığır değil misin?" Ondan "Evet. "
cevabını almayı beklerken o da gözlerini
benim gözlerime dikerek "Daha eskilere git
Lina." dedi. Ben de daha fazla bu sığırla
muhatap olmak istemediğimden "Öyleyse
seni tanımıyorum." dedikten sonra
merdivenlere doğru ilerledim. Sınıfın yerini
biliyordum, müdür önceden göstermişti.İşte
sınıfım burası. 11-B.Sınıfın kapısını
tıklattım. "Giiir." sesini duyduktan sonra
dizilerdeki gibi kapıyı yavaşça açmak yerine
bir hayvancık gibi davranmayı tercih ettim.
Daldım yani sınıftan içeriye."Özür dilerim
hocam." dedikten sonra tek boş olan sıraya
geçtim. Sonra hızlıca çantamdan defterimi
çıkarıp tahtadakileri yazmaya başladım.
Galiba şu anda birisi kapıyı tıklattı. Kim ki
bu? Lütfen iyi biri olsun çünkü gelen kişi
benim yanıma oturmak zorunda. Acaba
kim? Hoca "Giiiir." dedi. Ve gizemli şahıs
içeri girdi.
Devamı ÇOK YAKINDA gelecek.
İyi okumalar:))📕📗📘📙
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KÜSTAH
Teen FictionLina...Yaptıklarıyla yapmayı düşündükleri arasında büyük farklar olanlardandı o.Yapmayı düşündükleri bir kediciğin düşünceleri kadar masumsa,yaptıkları da KÖTÜ bir üvey anneninkiler kadar acımasızcaydı.Çünkü o KÜSTAH'tı.