5.Bölüm:Gizemli Şahıs

59 8 2
                                    

Medyada Lina ile Aras var...

Lina'nın Ağzından...

Kalabalıkla sürüklenirken bir anda midem

bulanmaya başladı.Hemen kalabalıktan

ayrılıp lavaboyu harıl harıl aramaya

başladım. Ay, kusacağım galiba. "Hadi daha

hızlı ara Lina, bulmalısın şu lavaboyu..."diye

sitem ediyordu iç sesim. Ah, buldum galiba.

Lavabodan içeriye daldım.. İyi ki içeride

kimse yoktu. Kustuğumu kimsenin

görmesini istemezdim. (Ayy, zaten kim ister

ki???) Üff Lina, üff şu durumda bile saçma

saçma konuşuyorsun!!! Sus artık! Ve

kusmaya devam... Kusma eylemim sona

erdikten sonra tam ellerimi yıkamış,

kapıdan dışarıya adımımı atmışken kapının

önündeki sığırı fark ettim. (Üff, bu sığırın

burda ne işi var?!) Ben lavabodan çıkıp ona

aldırmıyormuş gibi yaparak ilerlemeye

başladım. Sonuçta aramızdaki şey ufak bir

kaza sonucunda oluşan bir şeydi. Daha

tanımıyorduk birbirimizi, hatta şu anda bile

tanımıyoruz... Öyleyse yürümeye devam

Linacık... Boşta kalan bileğimde bir el

hissettiğimde elin sahibinin kim olduğunu

biliyordum. Sığır. Ona dönmüş bileğimi

elinden kurtarmaya çalışıyorken bileğimi

kurtaramayacağımı anladım. Çok güçlüydü.

Şaşırmıştım. Ama bunu sığırın anlamaması

gerekiyordu. Bu sebeple yüzüme alaycı bir

ifade takınarak ona döndüm. "Ne derdin var

benimle, söylesene!" diye sessizce sordum

ona. Bir süre yüzümü inceledikten sonra en

az benim kadar sessiz bir şekilde "Beni

tanımadın mı Lina?" diye sordu. (Lina mı,bu

sığır benim adımı nerden biliyor?!)

Gözlerimi onun gözlerine dikerek

yanıtladım soruyu: "Sen beni öldürmeye

çalışan sığır değil misin?" Ondan "Evet. "

cevabını almayı beklerken o da gözlerini

benim gözlerime dikerek "Daha eskilere git

Lina." dedi. Ben de daha fazla bu sığırla

muhatap olmak istemediğimden "Öyleyse

seni tanımıyorum." dedikten sonra

merdivenlere doğru ilerledim. Sınıfın yerini

biliyordum, müdür önceden göstermişti.İşte

sınıfım burası. 11-B.Sınıfın kapısını

tıklattım. "Giiir." sesini duyduktan sonra

dizilerdeki gibi kapıyı yavaşça açmak yerine

bir hayvancık gibi davranmayı tercih ettim.

Daldım yani sınıftan içeriye."Özür dilerim

hocam." dedikten sonra tek boş olan sıraya

geçtim. Sonra hızlıca çantamdan defterimi

çıkarıp tahtadakileri yazmaya başladım.

Galiba şu anda birisi kapıyı tıklattı. Kim ki

bu? Lütfen iyi biri olsun çünkü gelen kişi

benim yanıma oturmak zorunda. Acaba

kim? Hoca "Giiiir." dedi. Ve gizemli şahıs

içeri girdi.

Devamı ÇOK YAKINDA gelecek.
İyi okumalar:))📕📗📘📙

KÜSTAHHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin