İÇ İÇE

9. Bölüm -Aşık Olmamalıyım-

Hadi bakalım iyi okumalar ama beyenmeyi unutmayın çok az beğeni geliyor beğeni fazla olursa diğer bölüm erken gelecek. Fikirlerinizi yoruma yazın.

İdil kendi odasında duş almıştı. Savaş da duş almak için kendi odasına geçmişti. İdil giyinip yatağına yattı ve biraz önce olanları düşünüyordu. Savaşa bu kadar güvenmese bu kadar yakınlaşmasına izin vermezdi. Ona hem güveniyor hem de korkuyordu. Bu güvenin aşka dönüşmesinden ve Savaşın onu yarı yolda bırakmasından korkuyordu.

Tıpkı babası gibi.Babasının öldüğünü söylüyordu çünkü onun için ölmüştü. Önce annesiyle yatıp gecenin bir yarısı onları bırakıp gidiyor başka kadınlarla yatıyordu. Eve gelince de annesine açık açık bunu söylüyor ve annesi onu istememesine rağmen tehdit edip dayak atarak tecavüz edercesine annesiyle yatıyordu ve sonra tekrar başka kadınlara gidiyor ailesiyle ilgilenmiyordu. İdil babasıyla hiç baba ve çocuk ilişkisi yaşamamıştı. Babasına sarıldığı için bile babası onu cezalandırmıştı. Çünkü İdille vakit harcayıp sürtükleri bekletmek istemiyordu onu üzerinden ittirip soğuk ve karanlık bir odaya kilitlemiş geri gelince de  bir güzel dövmüştü. İdil daha ne işkenceler çekmiş annesinin de yatakta ve normalde ne işkenceler çektiğini anladığı için ondan nefret etmişti. Bu zamana kadar babasını kim sorduysa öldü demişti.

Annesiyle o işkence dolu evden kaçıp dayısının yanına yerleştikten sonra Cemil Soyman diye birini öldürmüştü. En çok ağrına giden ise annesine sevgi beslememesi onu sadece yatak için kullanıp dövdükten sonra evden çıkıp gitmesiydi. İdil yatakta tavanı izlerken bunları düşünüyor ve Savaşında böyle şeyler yapmasından korkuyordu. İdille birlikte olduktan sonra onu terk edip gitmesinden korkuyordu.Çünkü daha önce aşık olmuş ve yarı yolda bırakılmayı o aşık olduğu kişi ona tattırmıştı bir mafyanın oğluna kaptırmıştı gönlünü.Daha sonra ise onunla yatmadığı için bırakmıştı İdili. İdil belki de Savaşı kaybetmekten acı çekmekten korkuyordu.

Savaş ise duşa girmiş İdili biraz önce ona yaşattığı bu güzel duyguları düşünüyordu. Savaş daha önce sayılamayacak kadar çok kızla yatmıştı ama bu duyguyu ona hiçbir kız yaşatmamıştı.
Savaş onun için her şeyden vaz geçmişti. Ve her türlü pislikten uzak durmaya çalışıyordu çünkü Savaşın babası mafyaydı ve çok fazla düşmanları vardı. Savaş  İdile zarar vermek istemediği için her şeyden uzak duruyordu. Onun canının yanmasını istemediği için babası gibi mafyalık işlerine gerekmediği sürece karışmıyordu karışsada onu ilgilendiren konularda yada onun gücüne lazım olunca karışıyordu zaten babasıyla da konuşuyordu geçmişte yaşadıkları şeyleri unutmamıştı. İdille mutlu bir gelecek istiyordu. Evet nasıl bu kadar ciddileşmişti duyguları bilmiyordu ama İdilden çocukları olsun istiyordu.Ama önce onu kendine inandırması lazımdı.

Duştan çıkıp giyinme odasına geçti. Yatmak için İdilin yanına gittiğinde İdili düşünceli bir şekilde tavana bakarken buldu. İdil ise onun odaya geldiğini bile fark etmemişti. Aklındaki düşünceler onu yiyip bitiriyordu. Savaşla bu kadar yakın olmaması gerektiğini düşünüyordu çünkü kime aşık olsa kime değer verse onlar tarafından bırakılıyordu. Babası, ilk aşkı ve Annesi bile dayısı zengin olduğu için onun yanına kaçınca çok değişmişti. Allahtan ki İdil üniversiteye başlamış annesinin neler yaptığını görmüyor ve acı çekmiyordu. Bu yüzden kendisini Savaştan uzak tutmak zorundaydı artık bırakılmak terkedilmek istemiyordu.

O sırada belindeki sıcaklık ile irkildi. Yanına baktığında Savaşın yeşil gözleriyle karşılaştı. "Ne oldu İdil bilmediğim birşey mi var geldiğimi bile hissetmedin."
"Hayır hiçbir şey yok sadece biraz kafam karıştı." diyerek arkasını döndü Savaşa. Savaş hiç birşey anlamamıştı. İdil bir anda durgunlaşmıştı. Okulda da eve gelincede hep gülen yüzü bir anda durgunlaşmıştı. Savaş İdilin belinden sarılarak kendine doğru çekti. Kulağına fısıldadı "Kafanı neyin karıştırdığını öğrenebilir miyim?"
"Boşver önemli bir şey değil yat uyu"  Savaş önce bir düşündü. Daha sonra kafasını neyin karıştırdığını sormayacak ama onu neşelendirmeye çalışacaktı. Koskoca Savaş Dinç, İdil isterse ayaklarına bile kapanırdı. Alemde Savaştan korkmayan yoktu ve onun birini seveceğine kimse inanmazdı sadece kullanıp atardı bütün kızları ama İdilde farklı bir şey vardı.Masumiyet, ulaşılmazlık, sevgi, şevkat bunların hepsi Savaşın ona aşık olması için yetiyordu.