Boşlukta iki aşıktık
Karanlıkta özgürdük
Ben bu karanlıktan korktum
Aslında birbirimize yabancıydıkOkyanusta iki balıktık
Karada savaştık
Ben bu savaştan korktum
Aslında birbirimize uzaktıkCama çarpan iki damlaydık
Boşlukta sevdik
Ben bu sevgiden korktum
Aslında birbirimize karşıydıkO hep yanımdaydı
Uçurumun kenarından koşuyorduk
Ben düşmekten korktum
O önümden atladı*
*1998'de sevgilim benden ayrıldığında yazdığım bir şiir. Şiirin ismi ''Karanlık Sevgili'' idi. Yıllar sonra karşılaştık. Kendisiyle konuştuk. Bana bu şiiri yazmıştın, dedi. Aklımdan tamamen çıkmış. Kadınlar böyle şeyleri unutmuyor. Hâlâ hatırlayamıyorum. Belki şiiri bu yüzden yazmışımdır; hatırlayamayacağımı bildiğim için.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DELİLİĞE MASALLAR
PoetryEn tehlikeli an, var olduğun andır; yok olduğunun bilincindesindir artık...