Buğra'nın ağzından:
Masum güzellik dedikleri Mira olsa gerek.Güzelliğini ve masumluğunu anlatmaya kalksam sayfalarca yazı çıkar herhalde.Oğlum Buğra kedine gel lan.Bu ne hal kızlara bağlanmak yok.Kızlar güvenilmezdir.Duygularınla oynar ve giderler.Anneni hatırla , babana neler çektirdiğini hatırla...Evinin önüne geldik.Bende onunla beraber arabadan indim.İlk defa bir kızdan ayrılacağım için üzülüyorum.Artık kendimi tanıyamıyorum daha bugün tanıştığım bir kıza bu kadar yakın davranmamalıyım sonra üzülen taraf ben olurum.Kapının açılma sesiyle düşüncelerimden ayrıldım.Tam bana döndüğü sırada birden gözleri karardı ve yere yığıldı.Ne yapacağımı bilemedim.Ailesine mi haber versem ? Hayır. Hastane ? EVET.Anahtarları cebime koyduktan sonra zaten çok hafif olduğu için hiç zorlanmadan kucakladım ve arabaya bindirdim.Arabayı çok hızlı sürüyordum peki bu umrumda mı ? Koca bir HAYIR.En yakın hastaneye sürdüm.Hemen kucaklayıp içeriye soktum ve bir sedye istedim.Doktor ve birkaç hemşire onu müdahale odasına aldılar. Hiçbir şey anlamıyorum neden orda bayıldı ki ? İçeriye girmeme izin vermediler.Yaklaşık 1 saat sonra bir doktor müdahale odasından çıktı ve Mira Kesmenin yakınları diye bağırdı.Bende hemen ayaklanıp doktorun yanına gittim."Mira Kesmenin nesi oluyorsunuz?" "Sevgilisiyim" ben az önce ne dedim ? neyse şu an bunu düşünecek durumda değilim."Hastamızın alması gereken kalp ilaçları bulunmaktaymış ancak saatlerini geçirmiş ve bu da vücutta metabolik bozulmaya neden olup hastamızın bayılmasına neden olmuştur.Hastamızı normal odaya aldık.Yarın taburcu ederiz ilaçlarını düzgün kullandıkça bir problem çıkmayacaktır.Ayrıca onu çok yormamak kaydıyla görebilirsiniz. Geçmiş olsun" "Teşekkürler" duyduklarım karşısında beynimden vurulmuşa dönmüştüm .Ama şu an sadece onu görmek istiyorum.Hemen odasının numarasını öğrenip odasına gittim.İçeri girdiğimde bir hemşire vardı kontrollerini yapıyordu.Yanıma yaklaşıp " Sen Buğra olmalısın odaya girdiğimde senin adını sayıklıyordu.Seni çok seviyor olmalı. Geçmiş olsun " hemşirenin söyledikleri tebessüm etmeme neden olmuştu.Ne yani benim adımı mı sayıklıyordu ? Neyse buna sonra kafa yoracaktım.Yanına gittim ve elini tuttum elleri buz kesmişti hemen avucumun içine alıp ısıtmaya çalıştım.Avucumun içinde eli kıpırdamaya başladı ve sonrada gözlerini açtı.Yorgun ama bir o kadar da masum gülümsemesiyle bana baktı."Nasılsın prenses ? " " İ..yiyim" çok yorgun bir sesi vardı ve konuşurken kendini zorladığı çok belli oluyordu " Yorma kendini konuşmana gerek yok" diyip alnını öptüm. Tam o sırada annesi ve babası olduğunu tahmin ettiğim iki kişi girdi odaya.Mira hemen gözlerini devirdi demekki iyi anlaşamıyorlardı.Annesi konuşmaya başladı " Mira yine ilaçlarını aksattın değil mi? sana kaç kere söylemeliyim ilaçlarını aksatma diye.Biraz sorumluluk sahibi olsan ölürsün zaten.Neden diğerleri gibi değilsin ki hep problem hep problem bu böyle olmaz kendine çeki düzen vermelisin.Senin gibi kızı olan kimse yok.Niye ben?" kadın kendi kendine söylenmeye başlamıştı tam o sırada bir hıçkırık sesi duydum ve miraya döndüm. Ağlıyordu ne kadar kendini tutmaya çalışsada bunda pek başarılı olduğu söylenemezdi.Benim sinirlerimin tavan yaptığı an Mira'nın gözünden düşen bir damla yaşın aktığı andı.Sonra hemen konuşmaya başladım "Eğer Mirayı yoracaksanız lütfen odadan çıkarmısınız? Burada yatan her ne olursa olsun sizin kızınız.Onu üzmeye hakkınız yok!!" anında annesi dışarı çıktı ama babası hala odadaydı ve konuşmaya başladı "Sen kimsin yoksa mirayı altına alan erkeklerden birimisin ve sana böyle konuşma hakkını kim veriyor sen onun neyi oluyorsun ?" "Sen ne dedin?" diyip adamın suratına bir tane patlattım adam sendeleyip yere düştü ve Mira çığlık attı sonrada konuşmaya başladı "onu dı...şarı çıkar git..sin" adamı ayağa kaldırdım ve "Şimdi lütfen gidin" dedim adamda "Seninle sonra konuşacağız" diyip gitti.Bende artık eve gitsem iyi olacaktı.Miraya yaklaşıp "Ben artık gidiyim sonra tekrar gelicem" diyip tam gidecekken bileğimi tuttu ve "G..itme" dedi.İçimi burkan sesi benim dünyaları yakıp yıkmama yeterdi. Dediği gibi yapıp gitmedim,gidemedim...
