17.BÖLÜM

315 25 6
                                    

Aşık :
- Komutanııımmm!!!!!

Ve Yavuz'un önüne geçerek namlunun önüne atladı.

Yavuz :
- Aşıııkkk!!!!

Keşanlı :
- Kardeşim!!  Olmaz, şimdi gidemezsin hem bir kurşun yedin diye ölmek var mı?

Yavuz :
- Keşke önüme geçmene izin vermeseydim!!!

Aşık :
- Hepiniz ALLAH'a emanet olun...
-Ha... ha... hakkınızı he...  helal edin...

Tim :
- Helal olsun!!!

Keşanlı :
- Böyle deme sen ölmeyeceksin

Aşık :
- Eşhedü en...la ilahe illallah ve Eşhedü enla Muhammeden abdü...hü ve resulu.

Aşık son sözünü söyledi ve şehit oldu. Ambulans gelmişti ama artık çok geçti...  Ambulanstakiler Aşık'ın öldüğünü anlayınca morga götürüldü.  Herkes ağlıyordu. Ailesi de geldi annesi perişan olmuştu.

Aşık'ın annesi :
- Benim oğlum ölmedi değil mi?  İçerdekiler yalan söylüyor şaka yapıyorlar değil mi?  Ölmedi o

Diyip ağlamaya başladı.

Aşık'ın annesi :
- Bir şey söylesenize "Oğlun ölmedi" desenize...

Hiç bir şey diyemiyordu.
Doktorlar geldi.

Aşık'ın annesi :
- Doktor kızım, benim oğlum ölmedi değil mi?

Doktor :
Hanım efendi oğlunuz... oğlunuz...  vefat etti.

Aşık'ın annesi hic birşey diyemiyordu.

Aşık'ın annesi :
- Sen ne diyorsun kızım, bir yanlışlık vardır.

Doktor :
- Üzgünüm, ama vefat etti.

Annesi bayıldı.

Ardından 2 gün geçti. Mansur Yüksel al bayrakla şehit mezarlığına defnedildi.  Herkes gözyaşlarına boğuldu. Hiç kimse öldüğüne inanmıyordu. Bahar da oradaydı Yavuz'a destek oluyordu.

Çolak :
- Yaşasın sonunda tümden birini öldürdüm. Sarı şimdi ağlıyordur. Zafere ulaşmamıza çok az bir zaman kaldı.

Büyükelçi (Küçükelçi) :
- Evet Çolak, biraz daha uğraşırsak Türkiye'yi alıp kendi Devletimizi kuracağız. Ama o timin başı olan Yavuz'u ve Yarbay dedikleri Erdem'i öldürürsek bu iş tamamdır.

Çolak :
- Yakında o da olacak,  sadece biraz daha sabırlı olmamız gerekecek. 

1 AY SONRA 

Bahar mecburen işe gider.  Annesi arar

Funda :
- Alo kızım, nasılsın?

Bahar :
- İyiyim annem, sen nasılsın?

Funda :
- Bende iyiyim canım seni özledim bir arayayım dedim.

Bahar :
- Bende seni özledim annecim gel sende Karabayır'a.

Funda :
- Sırf seni görmek için gelirim ama biliyorsun işler...

Bahar :
- Ama Karabayır'a gelmen lazım.

Funda :
- Neden?

Bahar :
- Yavuz bana evlenme teklifi yaptı. Bende sizi tanıştırm...
- Anne, anne... Orada mısın???

Funda çoktan telefonu kapattı.

Funda :
- Yine mi o adam! Onunla evlenmesine asla izin veremem, vermeyeceğim!

Bahar :
- Şarjı bitti herhalde...

Bahar ile Yavuz bir kafede buluşurlar.

Bahar :
- Hoşgeldin canım.

Yavuz :
- Hoşbulduk Bahar'ım

Bahar :
- Yavuz ben seni buraya bir konu hakkında konuşmak için çağırdım.

Yavuz :
- Neymiş o?

Bahar :
- Annem, annem sanırım gelmeyecek işleri var, çok yoğunmuş.

Yavuz :
- Aşkım sen bunu mu kafana taktın?

Bahar :
- Evet.

Yavuz :
- Annen gelmiyorsa biz gideriz.

Bahar :
- Haklısın ben bunu hiç düşünmemiştim.
- Aslında annemi buraya yaşamaya ikna etmem lazım. Ama nasıl?

Yavuz :
- Merak etme Bahar gelecektir. Hiç kimse kızının sözlendiğini görmeden edemez.

Bahar :
- İnşallah...
- Yok bu böyle olmayacak ben annemin yanına gidiyorum, onu burada yaşamaya ikna etmem lazım.

Yavuz :
- Bahar!! Dur! Bahar!

Bahar ilk uçakla İstanbul'a gider. Annesinin evine girer. Annesi evde yoktur arar.

Bahar :
- Alo anne?

Funda :
- Efendim kızım?

Bahar :
- Anne Neredesin?

Funda :
- Eve gidiyorum Baharcığım birşey mi oldu?

Bahar :
- Hayır, sadece merak etmiştim.

Funda :
- Tamam kızım ben eve giriyorum evde yapacak bir kaç işim var.

Bahar :
- Tamam anneciğim

Annesi kapıyoı açmaya çalışır, Bahar anahtar sesini duyduğu için hemen kapıyı açmaya gider. Annesi çok şaşırır.

Funda :
- Bahar!?!?

Bahar :
- Annem!!

Bahar ile Funda sarılırlar.Ardından salona geçip konuşurlar.

Funda :
- Kızım sen buraya neden geldin?

Bahar :
- Geldiğime sevinmedin mi?

Funda :
- Tabiki de sevindim güzel kızım ama sen beni yanlış anladın önce de defalarca İstanbul'a gelmeni söylemiştim. Yani o zaman gelmedin, şimdi kendi isteğinle gelmen beni çok şaşırttı.

Bahar :
- Tamam anne pes ediyorum konu Yavuz...

Funda :
- Kızım, yine mi o adam?

Bahar :
- Anne sen istesen de istemesen de ben Yavuzla evleneceğim. Biz birbirimizi çok seviyoruz anla artık! O iyi birisi neden onu sevmiyorsun?
- Karabayır'a gel orada yaşarsın orası cok güzel bir yer tıpkı buradaki gibi oradada böyle bir hayatın olabilir. Lütfen bari benim için gel, sonra istersen geri gelirsin...

Funda :
- Bilemiyorum, düşünmem lazım.

Bahar :
- Nolur anne!

Funda :
- Tamam ama sadece senin için...

Bahar :
- Tamam sen gel yeter ki. Ne zaman oola çıkıyoruz.

Funda :
- Bilmem, 2 gün sonra?

Bahar :
- Anne o çok geç değil mi?

Funda :
- Ne geçi kızım erken bile.

Bahar :
- Olsun anne ben dayanamıyorum. Yarın yola çıksak?

Funda :
- Tamam kızım, tamam.

Bahar :
- Annelerin bitanesi.

Funda :
- Ben odama gideyim biraz eşyalarımı valize koyayım.

Bahar :
- Tamam annem

Funda odasına gider.

Bahar :
- Acaba Yavuz'a haber versem mi? Meraktan ölmüştür
- Yok ya sürpriz olsun

YARIN SABAH

Bahar :
- Anne, uyandın mı?
- Anne!! Uyandın mi diyorum! İçeri giriyorum!!

Bahar :
- Anne!!

Bahar kapıyı açar. Funda evde yoktur.

Bahar :
- Anne!! Neredesin? Anne!!

Aşk MasalıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin