Kelimelerin Rengi

Gri

Karanlığa sürüklenirsin

Yaşamın sonundasın

Her defasında ağlar,

Bağırırsın!

Yankılarda  kendini ararsın,

Sensizlikte tek başınasın

İstanbul'un serinliğinde

Yanarsın.

Nefes son bulduğunda

Sol yanınla kalmış,

Mecnunsun,

Aşıksın,

Mavideki siyahsın.

Yok olmaya alışmışsın

Beni ben yapan seni,

Boşluğa bırakmışsın

Mehtapsız gecelerde

Sen varsın,

Karanlık asaletindesin

Siyahların efendisi

Belki de sensin

Beni siyah yapan akşamsın.

Ve,

Siyahların en uzak yerindeyim

Kendimden vazgeçtim,

Seni affetim

Geri dönmene umut yok,

Ben uykunun derinindeyim

Belki de sana senden,

Daha yakın olmayı,

Başarabilmişim!

Mavileri katlettim

Senin siyahın da,

Bizi korumak için,

Kendimi harap ettim.

Viranedeyim

Belki de virane benim

İçimdeki ateş,

Ve küllerim.

Küllerimden dirildim

Duman oldum

Siyaha bulaştım.

Senin için,

Kendimi bitirdim,

Senin siyahın da

Tükendim,

Vazgeçmedim,

Sen siyah ol

Ben gene biterim.

Ve,

Yıldızların tepesinde,

Teksin!

Siyahlar uzakta,

Siyahı isterim,

Unutma!

Ben siyahı bekledim

Karanlığı sen zannetim,

Karanlığı sevdim

Sonunda karanlığı,

Hissetim...

Ben seni,

Karanlık gibi sonsuz sevdim.

Ben senim

Sonsuzluk pençesindeyim,

Acının hissedilmez haliyim

Ölümün son demindeyim.

Son demde ki

Nefesin sahibiyim

Kim olduğumu unuttum

Bilinmezlikteyim

Kimsesiz mahzendeyim

Yok olmaya yakın

Uçurumlardayım,

Yollardayım,

Çıkmaz sokaklardayım

Karanlığın kollarındayım

Beyaza yakınım

Hoşçakal,

Bizden uzağım...

~~~~~~~~~~~~~~

Seni benden götüren her siyahı arıyorum senin gidişinle beyaz oluyorum mavi oluyorum siyah olmayı unutuyorum.

~~~~~~~~~~~~~~