Kelimelerin Rengi

İnsanlar

Ruhun derinliklerinde,

Sessizliğin içinde,

Binlerce insan,

Ellerinden kayıp gider,

Yıllanmış zaman.

"Keşkelerin içinde doğar insan

Pişmanlıklarla gömülür toprağa,

Acıyı unutmadan.

Yağmuru hatırlar,

Son nefesini uğurlamadan.

Ağlar,

Geçmişi unutmadan

Hiç uğruna yıkılır insan,

Çığlıklarla yok olur bazen,

Utanmadan...
~~~~~

Karanlığı dost zanneder kendine

Geçmişten ister anılarını

Sebepsizce.

Oyun bitecekmiş gibi kavrulur bazen,

Kendi ateşinde.

Sevgiyi içinde saklar

Bitecek korkusundan.

Bağırır,

Duyulmam umudundan.

Boşluğa uğurlar ruhunu

Yok olacak,tükenecek zanneder

Oyunu.

Özgürlük ansızın gitmiştir.

Sonradan fark eder

Oyun amaçsızca,

Hiç uğruna bitmiştir.

Hayaller keşkelerle tükenmiştir.

Sin nefesini yağmurda,acıyla

Pişmanlığa armağan etmiştir.

Ateş benliği ve senliği,

Bitirmiştir...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Keşkeyle başladı yaşam,pişmanlıklarla dolu akşam ve ateşle kavruldu insan.