Loving The Prince of Busan [ON-GOING]

CHAPTER 1

YOUR POV

"Wala na.. Ang kinabukasan ko.. Wala na!! Huhuhuhu" tumulo ang luha mo, hindi mo alam pero ang OA mo.

Nakaupo ka sa gitna ng field at habang umiiyak ay ipinapadyak padyak mo pa ang mga paa mo na parang bata.

"EOMMA! MIANHAEE HUHUHU!" saka ka humiga sa damuhan at nagpagulong gulong.

Habang nag-iinarte ay napansin mo ang paglilim. Nakapikit ka pero ramdam mo na nabawasan ang liwanag.

"M-Mister.. Moon?! HUHUHU.. Thank you! Kasi hinarangan mo yung araw! Huhuhu!"

"Hahahahaha.."

Napatigil ka naman sa pag iyak at biglang iminulat mo ang mga mata mo. Gulat kang tiningnan ang taong nasa harap mo ngayon.

"Bakit nandito ka, (Y/N)? Kanina pa kita hinahanap sa loob ng campus. Nandito ka lang pala Hahahah.."

Pinunasan mo ang luha mo at tumayo para mapantayan siya.

"Bakit ka umiiyak?"

Kinusot kusot mo ang mata mo na parang bata, lumapit naman siya sayo at pinunasan ang luhang nasa pisnge mo.

"Eh kasi.. Taehyungie.. Huhuhu!"

"Oh, bakit?" yinakap mo siya at doon umiyak.

"Kasi... yung.. yung.. lips ko!"

"Anong nangyare sa lips mo?" he chuckeled.

"Tinatawanan mo naman ako eh!" saka mo siya hinampas ng mahina, "Bahala ka hindi ko na sasabihin sayo!"

"Hahaha, ang cute mo kasi kaya natatawa ako. Ano nga ba ang problema mo?"

"Hik-- Kasi.. may.. may humalik.."

"Ano?!"

"May humalik sa akin! Huhuhu!"

Nakita mong nagliyab ang mata ni Taehyung kaya hinawakan mo ang kamay niya.

"H-Huwag ka na magalit.. A-Ayos lang ako.."

"Who the hell did that to you?!" asik ni Taehyungie.

"W-Wala.. nevermind.." napayuko ka ng tumingin siya sayo ng masama, hinawakan mo ang kamay niya.. "Wag ka.. wag ka ng magalit.."

"Fuck it, (y/n)! Sino ang humalik sayo!"

"That's not a big deal.."

"Really?" sarkastiko niyang tanong sayo saka ngumisi, "Okay then, bahala ka kung sasabihin mo or Hindi.."

"Hindi ka na galit?" tumingala ka sa kaniya at malawak na ang ngiti niya.

"As long as, hindi ka sinaktan nung humalik sayo. Hindi ako magagalit.." napangiti ka naman sa sagot niya, inabot niya ang kamay mo "Let's go?"

Umalis na kayo sa field at ilang oras pa ay uwian na. Nang makadating sa bahay ay naglock ka na agad ng kwarto mo at doon sumigaw ng sumigaw.

Matapos ang pangyayaring yon ay hindi mo na halos maalis sa isipan mo ang nangyare sa inyo ng Prinsipe.

"Damn it! Bakit ba hindi man lang ako nagpigil? Bakit hindi ako kumawala?! Aist!" sermon mo sa sarili mo habang nakahiga ka sa kama sa loob ng kwarto mo.

"Damn it! (y/n).. For pete's sake! Anak ng hari yon! At future husband pa ng anak ng isa sa pinakamataas na emperyo!" sinabunutan mo ang sarili sa inis.