Hate or Love? || Logan Paul

Prolog

*dzwonek budzika*

Szybko zerwałam się z łóżka i poszłam ubierać. Odkąd mieszkam sama w apartamencie  w pięknej dzielnicy zwanej Beverly Hills w tym dużym mieście Los Angeles, moje życie nabrało tępa.
Chodzę tu do szkoły, a także jestem kapitanem drużyny cheerleaderek. Można powiedzieć, że o takim życiu jakie mam ja, można tylko pomażyć. Jednak są tego wady. Moi rodzice rozwiedli się 2 lata temu i mój tata wyjechał do Nowego Yorku a mama została w San Francisco z moją starszą siostrą. Jeżeli o nich chodzi to tata dzwoni do mnie prawie codziennie i pomaga mi finansowo jak może, a mama? Ostatnio dzwoniła do mnie na rozpoczęcie roku. Interesuje ją tylko moja starsza siostra.

Jeżeli chodzi o szkołę, jest spoko, mam najlepszą przyjaciółkę, Amandę i wiele innych, jestem bardzo lubiana i mam powodzenie, chociaż jeszcze nie znalazłam sobie nikogo. Smutne nie?

W pośpiechu wzięłam plecak z vansa i pobiegłam do wyjścia. Zamknęłam drzwi na klucz i pobiegłam do windy. Wsiadłam i czekałam aż będę mogła wysiąść. Nagle winda zatrzymała się i weszła do niej osoba, którą najmniej chciałam oglądać. Logan Paul. Kapitan drużyny footballowej, najbardziej rozchwytywany przez dziewczyny chłopak w szkole. Mnie jakoś do niego nie ciągnie. Najgorsze jest to, że kiedy moja drużyna ma treningi to jego, też musi mieć. Zawsze. A do tego mieszka w tym samym budynku tylko niżej. Powód dla, którego go nie lubię jest nie znany. Poprostu mnie wkurwia.

- no proszę, proszę, to chyba pierwszy dzień w tym tygodniu kiedy nie spóźniłeś się do szkoły- musiałam mu dogryźć.

- wiesz, ja przynajmniej mam czym jeździć- odparł z tym swoim uśmieszkiem. Ja pierdole. Tak ja nie mam jeszcze auta i jeżdże autobusami. Wiem, że to dziwne jak na LA, ale ja mam dopiero 17 lat a on jest pełnoletni, poszłam do szkoły rok wcześniej.
W sumie to by był dobry pomysł zakolegować się z nim i mieć czym jeździć do szkoły. Nie no dobra. Aż tak to ja się nie poświęce.
Winda się otworzyła a Paul stał i czekał. Najpierw nie załapałam o co chodzi, ale skapłam się, że mnie chciał przepuścić przodem. No nieźle. Nie wiedziałam, że ma takie maniery, nawet dla mnie.

Autobusem szybko dotarłam do szkoły i poszłam na pierwszą lekcję. Po drodze spotkałam Amandę.

- hejka!- podleciała do mnie przyjaciółka i przytuliła.
Miała brązowe włosy, zielone oczy i tak jak ja zajebistą figurę. Chodzenie z nią na siłownie przez cały pierwszy rok, opłacało się.

- hej, co tam?

- no nudy, a tam?

- też

- ej wiesz co się stało?- zapytała Amanda bardzo podekscytowana. Zawsze przede mną wiedziała co się dzieje w szkole.

- no dawaj

- Logan Paul zerwał z tą Heather Johnson, ona się teraz mega wkurzyła bo do tej pory nikt z nią jeszcze nie zerwał i teraz..

- ehh myślałam, że coś nie dotyczącego tego idioty..- przerwałam.

Amanda tylko się zaśmiała. Nie wiedziałam o co jej chodzi.
Szłyśmy do klasy cicho, każda pogrążona w swoich myślach.

- pasowalibyście do siebie- powiedziała Amanda z lekkim uśmiechem.

- co!? Że niby ja i ten debil!? W życiu!

- mówię serio, to by było piękne, dwóch kapitanów, prawie te same cechy charakteru, on przystojny, ty ładna... Ja was shippuje poprostu.

- Amy, kocham Cię, ale czasami gadasz takie głupoty, że się tego nie da słuchać- brunetka zatrzymała się i stanęła przede mną.

- a więc spójrz mi prosto w oczy i powiedz, że nie jest przystojny.

Zatkało mnie. Nie wiedziałam co powiedzieć. Nienawidzę go za jego charakter i nigdy nie myślałam o tym jak wygląda.

- ehh Amanda przestań, nie obchodzi mnie to jak wygląda bo go poprostu nie lubię

- ha i co? Nie powiedziałaś tego!

- Amanda!

- no dobra dobra.

Poszłyśmy na lekcję i minęła szybko, tak jak wszystkie pozostałe. Po szkole Amanda nocowała u mnie i nie ubyło gadek typu ,, a wiesz że Logan.."
,, ciekawe co by było jakbyście.." itp. Mimo jej nagadywań, ja poprostu go nie lubię i nic tego nie zmieni.

____________________________________

Hejka!💜 jak wam się podoba moja nowa historia?