Bölüm 23

223 6 0
                                    

Tabi yaaa. Yataklar. Nasıl düşünemem. Önceden yataklar yoktu. Yatakhanede yoktu. Kesinlikle yataklarda bişey var. Gözlerimi yavaşça araladım. Sesler kesilmişti. Kalktım. Yatağımın altına üstüne orasına burasına iyice baktım. Hiçbirşey yoktu. Peki ya okulda yapılan neydi ? Aklım çok karışmıştı. Ne yapacağımı bilmiyordum. Acaba oda arkadaşlarımdan bazılarına anlatmalımıydım ? Hayır olmazdı. Beni deli zannederlerdi. Ancak onlarda benimle bu olayı yaşarlarsa bana inanırlardı ama nasıl olacakti ki bu ? 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Gözlerim ağrımaya başlamıştı. Yatakhanede saatlerce bişiler aradım. Göz kapaklarım kapanıyordu. Saate baktım 20:30. Odama gitmeliydim. Odama doğru yürümeye başladım... Telefon sesleri Geliyordu. Biiip Biiip Biiip Biiip... Sesler kesildi. Sanırım telefon açılmıştı. Bir kişi konuşuyordu. Sessizce dinledim. Saate baktım 21:45. Bir dakika daha 5 dakika önce saat 20:30'du. Sanırım uyuyakalmıştım. Telefonla konuşanın sesi kesildi. Önce bir çığlık sesi geldi sonra bir patırtı. Sanırım telefonla konuşana bişey olmuştu. İnsanlık ölmedi ya. Gittim baktım kimse yoktu. Telefon yere düşmüştü. Telefonu aldım. Cızırtı sesi geliyordu. "Etrafına Bak !". Neydi bu ? İnanamıyorum. Koşarak odama gittim ve kendimi yatağa attım.  Carl ve diğerleri odadaydı. Bişeylerle ilgileniyor aralarında bana çaktırmadan konuşuyorlardı. Dayanamadım. Gözlerim çok acıyordu. Kulaklarım çınlıyordu. Uyudum belki geçer diye....

Sabah uyandım. Derse geç kalıyordum. Hızlıca hazırlandım ve derslere girdim. Derslerden sonra hala dünün şokunu yaşıyordum. Odama gittim ve uyudum. Evet uyudum çünkü uyumayı seviyorum ama bunca şey varken uyumam normal değil. Kontrolümü kaybediyordum....

Biraz kısa oldu kusura bakmayın. Sonraki bölümler daha uzun olucak.

Okuldaki GariplikHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin