Kimliksiz

Tanıtım

Siz hiç annenizin nefretini hissettiniz mi,onun size bir yabancı gibi baktığını hiç hissettiniz mi?Annenizin bir katil olduğunu hata gözlerinizle gördünüz mü?
Evet!Ben gördüm,Ben hissetim,Babam ölürken ruhunu verirken azrailin onun canını alırken gördüm.
GEÇMİŞİ ACIYLA ŞEKILLENMIŞ BİR KADINIM BEN.
GEÇMİŞİ KATİL BIR ANNE YÜZÜNDEN KİRLETİLMİŞ KADINIM BEN.
Ve hala ona fedakarlık yapacak kadar saf ve günahkarım.
17 Şubat 2014~
O gün okuldan eve döndükten sonra yine babam evdeydi ama annem ortalıkta gözükmüyordu. Yine hangi bok çukurundaysa?
Babam tekli koltukta haberlere bakıyordu.Canım babam herşeyini bana adamış bir babam vardı ve onu hiç birşeye değişmezdim.Babamın yanaklarından sulu sulu öptüm.
"Hoşgeldin kızım. Yine çok mutlusun."dedi. Evet öyleydim. Çünkü fizik sınavı 3 gün ertelenmişti.Ama o an ona onu söyleyesim gelmemişti.
"Hiç babacım seni gördüm ya ondandır." Kıkırdadım."Annem yine nerde?"
"Gelsin bide nereye gittiğini soracağım.Telefonu kapalı."Babamla annem severek evlenselerde geçim sıkıntıları derken araları bayağı açılmış ve annemin yüzünü görmez olmuştuk.Babam hala anneme ilk günkü gibi aşık olduğu belliydi ama annem için bu geçerli değildi. Annem rahatına pek düşkün bir insandı ve nerelere gittiği belli olmazdı bazen 1 de 2 de gelirdi bazen ise 2-3 gelmezdi. Babam arasada 'sanane' der kapatırdı. Gelince ise şiddetli bir şekilde tartışırlardı.Ama babam bir kere bile elini anneme kaldırdığını görmemiştim.
Bu arada kapının kilidi çevrildi ve annem göründü.Babam hemen ayağı kalkmıştı.Ananemin yüzünde dudağından yayıldı belli olan kırmız bir ruj ve akan makyajın kalıntıları vardı.
Babam"Bu halin ney?Nerdeydin bu saate kadar? Yine hangi bok çukurundaydın lan?"Babamı ilk defa bu kadar sinirli görüyordum.
Annem"Sanane lan sanane.Para kazanıyodum para."Annesi kapısı açık olan mutfağa yöneldi.Babasıda araksından gitti."Yetmiyormu verdiğim paralar yetmiyor mu? Milletin neresine giriyonda kazanıyon lan?"
Annem"Yetmiyo yetmiyo. Girerim lan belki yetmiyosundur artık haa ne dersin?"Annem kahkaha atmıştı.
Babam" Orospumusun lan sen?"Annem babama arkasını dönmüştü.O an ne olduysa oldu. Annem tezgahtan aldığı bıçağı babama art arda sapladı.
Gözlerimin önünde hiç birşey yapamadım.Elimden hiç birşey gelmemişti. İste o gün benim için zaman durdu.Iste o gün benim için artık anne kelimesi o kadar masum değildi.Kahramanımı,ilk aşkımı,herşeyimi alan kadında anne kelimesini tanıdım ben.
Katil bir anne,benden nefret eden bir anne, ve hiç bir zaman unutamayacağım o olay.
O gün 15 yaşında büyüdüm. O gün olgun bir kadın oldum.O gün kimsesiz, kirletilmiş,yalnız ve KİMLİKSİZ oldum.Benim artık kimseye ihtiyacım olmadığını öğrendim.O katil anneye bile...
   İşte o günden sonra benim ailem canım bildiğim kardeşten ötem HAZAN KUTAY ve abim gibi gördüğüm adeta bizim koruyucu meleğimiz olan Hazan'ın abisi CİHAT KUTAY.
 Onlarla o bana hapis gibi gelen soğuğun matem tuttuğu çoçuk esirgemede tanıştım. Onlar  bana hem annelik  hem babalık hemde kardeşlik yaptılar.Benden bir yıl önce bir trafik kazası sonucu anne ve babasını kaybetmişler.Ve böylelikle kader bizi acılarımızla beraber birbirimize bağlamış oldu. Hazan'la aynı yaşta olmamıza rağmen Cihat abim bizden 2 yaş büyük.O günden sonra biz 18 'imize bastığımızda Cihat abi bizi ordan kaçırdı 18 yaşında olunca fazla üzerimizdede durmamışlardı.
  Şimdi 19 yaşında ölü bir bedenle ölmek için yaşıyorum. Ne kadar ironi değil mi ? Bir gün öleceğimizi bile bile yaşıyoruz.Sanki yarına yaşayacakmış gibi alarlarımızı kuruyoruz.SAÇMA