Kimliksiz

Geçmişin İzleri'

Media:Aybars Bala

Desteklerinizi bekliyorum❤

Belli etmemeye çalışsamda o yara ruhuma bir nakış gibi işlemişti ve onu kolay kolay sökemiyordum.O yarayı bana işleyip giden kadındanda haberim yoktu.Şimdi kimleydi,nasıldı hiç bir fikrim yoktu.Ama onun hapishaneden kaçtığını öğrenmiştim.Ondan nefret etmiyordum. Çünkü o kelime bile ona çok hafif kalırdı.O kadın artık hiç birşeyi haketmeyen bir katil.
Tek tutunağım Hazan ve Cihat abi. Genelde zaten hissizdim,duygusuzdum ama onların yanında tüm duvarlarımı yıkıyordum.Gülümseyebiliyordum.
Okuldan çıktığımızda eve doğru ilerliyorduk."Kızım sen bu çocuktan hoşlandın mı?"diye pat diye soruverdim."Sadece yakışıklı kardeşim.Ama bugün baya birbirimizi tanıdık. Seninkiyle çocukluk arkadaşıymış.Aslında bu devlet okulunuda kendi istekleriyle gelmişler."diye bir anda anltıverdi."Hah. Nerden benimki kızım o çocuk daha yüzüme bakmıyor."diye çemkirdim."Yani baksa olacak birşeyler."diye güldü.Kafasına bir şaplak attım."Ahh kızım şaka yapıyoruz burda."diye hayıflandı.Az bile cadıya yaa.
Sonunda eve varmıştık.Cihat abi içerde duş alıyordu.Bizde mutfakta birşeyler atıştırıyorduk.Suyun sesi kesildi.Cihat abi banyosunu bitirmişti demekki.Kapıda bir silulet belirince başımı o yöne çevirdim.Ahh... Cihat abi haksızlık bu .Üzeri çıplaktı ve baklavaları oldukça fazlaydı altında ise belinden düşecek gibi dar kesim bir eşofman vardı.Abim olmasa yavşardım haa.Cihat abi cidden çok yakışıklıydı."Afiyet olsun kızlar"deyip makas aldı yanağımızdan."Sağol Cihat abi."dedim.Ve yemeğime devam ettim.Sonra hep beraber film izledik.Film gerçekten eğlenceliydi.Yavaş yavaş herkesin uykusu gelmişti. Hepimiz odalarımıza dağıldık. Üstüme geceliklerimi giyip kendimi yatağa attım gerçekten bu gün fazla yorucuydu. Yatak ta dönmeye başladım. Bir türlü uyuyamadım kafama kadar çektiğim battaniyeyi sinirle indirim. Yataktan kalktım. Ağır adımlarla dolabıma ilerledim kot pantolunumu ve kalçalarıma kadar gelen cihat abiden çarptığım tişört ü giydim üstüme de montumu geçirdim.Yanıma da bir miktar para alıp yavaş adımlarla odadan çıktım. Kapıyı yavaşça kapatıp kendimi dışarıya attım. Temiz havayı içime çektim evimizin en sevdiğim özelligi sahile yakın olmasıydı sahile yürümeye başladım o sırada düğüm olmuş kulaklıklarımı çözmeye çalışıyordum. Birden ayağım takıldı tam yere yapışıcakken iki güçlü kol bedenime sarıldı korkudan çığlık atıcakken ağzımı güçlü bir el kapattı. Yerimde tepinmeye başladım.Gözyaşlarim hazırda bekler gibi akmaya başladı. Korkuyordum hemde fazlasıyla arkamdaki beden kulağıma fısıldadı "hey sakin ol sadece düşme diye tuttum" diyerek benden yavaşça uzaklaştı hızla arkamı döndüm dönmeme le gözlerimi kocaman açmam bir oldu.Çünkü karşımda Aybars'ı görmeyi beklemiyordum.Bunun ne işi vardı acaba burda.Üstüne bir mont vardı.Altında ise bacağını saran siyah bir kot vardı .Gözyaşlarım hala akıyordu ama durduramıyordum."Şşş sakin ol sadece tutmak istedim"diyerek tek tek gözyaşlarımı sildi.'Çek elini der' gibi elini ittirdim.Ellini çekti."Bu saate sokakta ne işin var?"diye sordu. Bana bana hesapmı sordu o."Bana hesap mı soruyorsun?"tek kaşımı kaldırarak sordum."Evet.Gecenin bu saatinde ayyaşın birine akşam yemeği olmak istemessin demi.Inanki herkes benim kadar duyarlı deildir."diye yapıştırıverdi.Edepsiz yaa bu çocuk.Bu arada beraber sahile doğru yürümeye başladık."Seni ilgilendirmez ama"diyerek söledim."Tabi o senin tercihin"dedi ve ifadesizliğini korudu.Sustuk.Yürümeye başladık.Ne o konustu ne ben.Sadece yürüdük.Yürümek özgürlüktü.Ben sadece yürüyerek içimdeki savaşlardan kurtulabiliyordum.Özgür olabiliyordum.
Eve yaklaştığımızda ona döndüm."Evim surada gideyim ben."dedim."Tamam.Görüşürüz.Bol bol görüşecez zaten."dedi.Eve doğru yol aldım.Demir kapıyı son gücümle ittirdim.Merdivenleri ikişer üçer tırmanıp eve girdim.Çisim gelmişti hemen tuvalete koştum.Ve işimi halledip çıktım.
Yatağıma uzandıgımda onun dedikleri geldi aklıma'Bol bol görüşeceğiz zaten.' Bu ne demekti.Büyük ihtimalle okuldan bahsediyordu.Göz kapaklarım iyice ağırlaştı ve uyku beni kendi tarafına çekti.
Sabah hazanın üstüme atlamasıyla uyandım. "Kızım kaburgalarım iç içe geçti. Kalksana beyinsiz aptal manda yavrusu." nefes alamıyordum. "Yuh be o kadar da ağır değilim" diyerek kıkırdadı ve onu üzerimden ittim. "Nah değilsin kalk git lan üstümü değiştircem." dedim ve üstümden battaniyeyi atıp ayağa kalktım. "Niye bebeğim benden mi utanıyosun seksi vücudunu bana sergile aşkım." diyerek yanağımdan makas aldı. " Hazan seni oklavayla evde kovalamadan çık odamdan ayrıca benim vücuduma seksi dediğin için çarpılacaksın" diyerek dolabımdan eteğimi çıkardım.Göğüslerim dolgundu birazcıkta kalçalarım vardı ama ahım şahım bi güzelliğimin olduğunu düşünmüyordum. "Malsın kendinin farkında değilsin" dedi ve göz devirip Hazan'ın kolundan tutup odamdan çıkardım. Üstüme formalarımı geçirdim saçlarımı örüp omzuma attım. Odamdan çıkıp mutfaga gittim.Cihat abide kahvaltısını yapıyordu."Günaydın abiş " deyip sulu sulu öptüm."Kızım tamam anladık beni çok seviyorsun" diye benle dalga geçti ' he ondan' diye bakış attım ve peynir ve domatesi ekmeğin içine koyup afiyetle yemeye başladım.Bu ardada Hazan'ın şaşkın bakışlarına maruz kalıyordum."Hayırdır kızım ayımı oynuyo"diyerek kaş göz işareti yaptım."Yok kanka da.Böle devam edersen ayıya bakabilirim."dedi."He yafrum ondan dademin seksi diyordun."diyerek kıkırdadım.Cihat abi konuya fransız kalmıştı."O dademindi "dedi ve omzuma vurdu.Ona kötü bakışlarımı yollayıp ayakkabılarımı giymeye gittim.Siyah botlarımı giydim ve çıktık.Malum soğuktu hava ve Şubatın 15' iydi.Yani babamın ölüm yıldönümüne 2 gün kalmıştı.Onu çok özlüyordum belli etmemeye çalışsamda.Tam bu arada gözümden bir yaş firar etmişti.Hazan bana döndü ve "Noldu kuzum niye ağlıyorsun?" diye sordu."Kardeşim ben onu çok özledim.Dayanamıyorum artık Hazan dayanamıyorum.4 sene geçti koskoca 4 sene ama hala özlüyorum ve 2 gün sonra 17 Şubat ben nasıl dayanacağım o mezarlığa girmeye." diyerek ona sarıldım."Şsss kuzum ağlama. Beraber haledeceğiz.Bir şekilde dayanacağız.Dayanmak zorundayız kuzum.Bende çok özlüyorum ama şuanda biz yaşıyoruz.Onlar bizi böyle görse daha fazla üzülürlerdi.Şimdi kendine gel ve herkese BELEMİR ASAF kimmiş göster güzelim."deyi şapur şupur öptü.Yüzümü sildim."Iyy salyaların bulaştı" diyerek kıkırdadım.Biz böyleydik işte bir bakmışsın ağlıyoruz bir bakmışsın gülüyoruz.Bu kızı çok seviyordum yaa."Yaa. Hadi geç kalacağız." deyip kolunu omzuma attı."Hey o sarı saçların ağzıma girdi." dedim ve yola devam ettik.Tam bu sırada yanımızdan hızlıca bir lamborghini geçti ve yolun kenarındaki suyu bizim üzerimize getiriyordu."YAVAŞ BEE. EHLİYETİ KASAPTANMI ALDIN." dedim ve tamda araba durdu.Hayda bu niye durduki şimdi."Kızım seninki geliyo." Hazan'ın beni dürtmesiyle gösterdiği yere baktım.Bu Aybars'la Erim'di." Kızım ne benimkisi ya. Asıl seninki geliyo." dedim ve gösterdiğim yere baktı."Ayyh .Evet Allahım bu ne güzelliktir ya." diyerek kıkrdadı.Bu arada Aybars'la Erim' yanımıza gelmişlerdi."Selam kızlar."dedi Erim."Selam" diyerek karşılık verdi Hazan cadısı."Dademin ne diyodun ya tam anlayamadım ben." dedi Aybars bana doğru bakarak."Dedimki biraz dikkatli olsan hani." diyerek karşılık verdim."Bakarız ya." umursamazca cevapladı.Erim ve Hazan'ın bize şaşkınlıkla baktığını görüyordum."Sanırım okula gidiyorsunuz.Gelin beraber gidelim." diye tekifte bulundu Erim.Ne kadarda centilmen bir erkek yanındakine bakılırsa."OLUR." diye sevinçle cevapladı Hazan."Olmaz" diyerek Hazan'ı dürttüm."Niye ki."diye sordu Erim."Biz biraz yürüyelim yaa temiz hava iyidir." diye cevapladım ve Hazan'ı çekiştirdim." PEKİ" diye cevapladı erim ve arabaya bindiler hızla uzaklaştılar."Kızım sen malmısın." diye sordu HAZAN."YOO" diye cevapladım." Yaa off bu dikbaşlılığın beni bitircek Belemir .Ultra yakışıklı iki erkekle okula girecektik." dedi. omuz silktim" Aman o öküzün arabasına binmek yerine öleyim daha iyi." dedim.Gözlerini devirdi.Bu arada okula gelmiştik.Bahçeye girdiğimde gözüm istemsizce öküz Aybars'ı aradı.Hah.Ordaydı işte çardakta oturuyorlardı. Yanında yine sarışın yosmayı almıştı.Sinir oluyordum bu kıza ya."Kızlar gelsenize" diye seslendi Erim.Hazan 'Hadi' der gibi bana baktı.Ona sinirli sinirli bakıyordum ama umursamazca omuz silkti ve onlara doğru çekiştirdi beni."Selam gençler." diye seslendi Hazan."Selam ne bu güzellik " diye karşılık verdi Erim."Sağol yaa." diye kıkırdadı Hazan."Ordan Bora bana doğru seslendi."Şss güzellik hepsi senin mi?" bunları bana teker tekermi gönderiyorlar yaa."Hee napcan" diye sordum.Kahkaha attı."Belki birşeyler yaparız ya."Aybars ordan atladı."Sikimsonik sikimsonik konuşma lan." diye adeta kükredi.Hayır bu na oluyodu ya."Tamam abi ya ne bu sinir." diye cevapladı Bora.Aybars döndü önüne umursamazca."Aman bu kız için ne sinirleniyon canım" dedi Efsun."Kızım hayırdır sen siktirtme belanı haa." diye cevapladım."Sen küfürmü ediyon kızım ya.Edepli ol azcık.Ailen sana hiç terbiye öğretmedi mi?" diye sordu.Hazan bana kuşkuyla baktı.Çünkü anladı sinirlendiğimi ve ben şuanda gerçekten sinirliydim ve bu kızı yolacağım.Efsun'unun sarı keçe gibi olan saçlarımdan yakaladığım gibi çığlık atması bir oldu.Oda benim saçlarımı tutmaya çalıştı.Allahtan örmüştüm.Ve onu yere yapıştırdım.Üstüne çıktım "Bir daha ailem hakkında birşey dersen seni yolmakla kalmam ÖLDÜRÜRÜM." diye tehtit ettim.Bi el beni yakalayıp Efsun'unun üzerinden aldı."Bırak beni lan bırak." diye beni tutana seslendim.Beni indirdi baktığımda Boraydı.Gözlerim Aybars'ı aradığında Efsun'a yardım ediyordu.Daha çok sinirlendim.Ve Hazan'ın bana seslenmesini umursamadan kaçtım.Hemde en çok gerçeklerden.Nereye gideceğimi çok iyi biliyordum.Babam'ın yanına.En çok ona ihtiyaç duyuyordum.Koştum. Koştum.
Mezarlığın girişine geldiğimde gözlerim dolmaya başladı her bir adımda.Artık tutamıyordum gözyaşlarımı.Onu özlüyordum hemde çok. Babamın mezarına çöktüm.Kafami usulca mezar taşına yasladım.Gözyaşlarim yanaklarimi yakmaya başladım.Sanki bir alev topuymuşcasına . "Babacığım ben geldim. Canım acıyor baba yemin ederim çok acıyor küçük kızının canını yakıyorlar. Baba hani beni asla bırakmayacaktın dayanamıyorum baba kendimi buraya getirmeye güçüm yok ama yanına gelmeye cesaretim var baba.Ölesim var baba.Çünkü sana çok ihtiyacım var."diyerek mezqr taşına sarıldım.Bir süre öyle bekledim. Mezar taşını öpüp ayağa kalktım mezarlıktan çıkıp eve doğru yürümeye başladım evin yakında ki parka gittim cebimden sigara paketini çıkarıp sigarayı yaktım. Dumanın çürümüş ruhuma işlemesine izin verdim kafamı yerden kaldırıp parkta oynayan çocukları izledim bir süre sonra ayağa kalktım.Sigara izmaritini yere attım ve yürümüye başladım.Elimi karnıma götürdüğümü fark ettim o an 1 hafta önce doktorun dedikleri beynime hücum etti. "Üzgünüm Belemir hanım ama rahminizde ki kötü huylu kisi almak için rahminizi almalıyız ve ileride anne olamazsınız." elimi yavaşça karnımdan çekip gözümden süzülen bir damla yaşı sildim yürümeye devam ettim ve eve gelmiştim. Demir kapıyı ittirip merdivenleri çıktım.Kapıyı açıp içeriye girdim.Cihat abiyle Hazan salonda oturuyorlardı.Ayakkabılarımı çıkarıp mutfağa adımladım bir bardak suyu kafama diktim. Susamıştım bardağı tezgaha koyup Hazanların yanına gittim.Hazan beni görünce kalktı.Kapıdan seslendim "Ben odamdayım yoruldum bu gün uyuyacağım." Dedim."İyi mi brnim güzelim"diye sordu Cihat abi."İyiyim abiş."dedim ve öpücük attım.Hazan da bu arada bana doğru geldi ve "Üzme kendini hepsi geçecek.Yanındayım. Tamam şimdi dinlen biraz kuzum bir şey olursa seslen" Hazana öpücük atıp odama doğru adımladım.Kapıyı kapatıp üstümdeki formlardan kurtuldum.Iç çamaşırlarımla banyoya gittim.Kuvveti doldurup içine girdim. Gözlerimden akmak için iznimi bekleyen gözyaşlarımın akmasına izin verdim. Buğulu gözlerle dakikalarca duvarı izledim kendime geldiğimde buruşmuş olan parmaklarıma baktım.Ayağa kalktım
.Havluya kendimi sardım.Ve odaya girdim yatağima attım kendimi.Ne üstüme birşey giydim ne de üstümü örttüm.Soğuğun bedenime işlemisine izin verdim.Soğuk iyiydi zihni açık tutardı.Zamanla hissizleştim.Ve uykunun beni kollarına almasına izin verdim.
Sabah uyandığımda yatağımda bir not vardı' Canım seni uyandırmak istemedim.Ben okuldayım.Abim bugün izinli.Ona emanetsin.♡' Bu kızı yicem yaa.Üstümde hala ıslak olan iç çamaşırlarım vardı.Onları çıkarıp tenilerini giydim ve üstüne dar paça eşofmanımla geçen sene aldığım erkek tşörtünü geçirdim.
Tuvalete gittim ve günlük işlerimi halledip salona geçtim.Cihat abi serilmiş yatıyordu.Büyük ihtimalle dün gece televizyon izlerken uyumuştu.Şimdi hain planlarım olabilirdi.Mutfağa doğru koştum.Ve masanın üzerindeki sürahiyi alıp içine buz gibi suyu içine doldurdum.Ve paytak adımlarla salona yürüdüm yine.Usul usul Cihat abiye yaklaştım.Ve sürahiyi üzerine boca ettim.Adeta sıçramıştı.Ve yere düştü. Kahkahalarla gülüyordum haline."Noluyo lan sabah sabah ben nerdeyim lan hangi orospu evladı yaptı bunu."diye söyleniyordu.Hala beni farketmedi.Ve sonunda kendine gelip bana baktı."Kızım şimdi bitti sen ."diye kalkmaya başladı bende tam koşmaya hazırlanırken ayağı yorgana takılınca yeri boyladı."Ahh bu yorganı kim koydu lan buraya ananı."diye söylenirken.Ellerime dudaklarıma gotürüp adeta bir hemşire gibi yaparken "Küfür yasak."deyip kahkayı patlattım.Ve koşmaya başladım tam arkamdaydı.Ve kapı çaldı kimse alnından öpecektim yaa."Kapı çalıyoo "derken hala gülüyordum.Ve kapıyı açtım.Karşımda Aybars'ı görmeyi beklemiyordum.Ve tamda arkamda üzeri çıplak bir şekilde Cihat abim varken."Uygunsuz bi zamanda geldim heralde"deyip gözlerini Cihat abide gezdirdi."Hayır da burda ne işin var ?"diye sordum. "Aaa içeriye davet etmicekmisin?"diye sordu."Sen kimsin oğlum "diye sordu Cihat abi bir sinirle."Kim olmamı istersinki?"diye umurmasamazca cevap verdi."Cihat abi sakin ol sen içeriye geç."diye onu salona yolladım.
"Ne istiyosun? Yoksa sarışın sevgilinden özür filan dilememi istiyosun"diye aordum umursamazca."O benim sevgilim deil.Özür dilan dilemenide istediğim yok.Dün niye kaçtın?"diye sordu."Pek umurunuzda olduğumu sanmıyorum.Hem bundan sanane."diye cevapladım."Seni ilgilendiren herşey beni ilgilendirir."diye söyleyince gözlerimi büyüttüm."Sen kim oluyosun ki beni ilgilendiren şeyler seni ilgilendiriyo?"diye bağırdım."Bilmem.Ne olmamı istersen"diye cevapladı yüzünde tek bir mimik oynamadan."Hiç."deyip kapıyı yüzüne kapattım."Aç şu kapıyı lan"diye bağırdı. Ama açmadım."Defol."dedim."Sen yarın okula gel bide görüşürüz."diyerek tehdit etti.Ayy çok korktum.
Salona geçem birsürü soruyo mahzur kalacaktım."Güzelim kim o "diye sordu Cihat abi salondan."Abi arkadaşım okuldan."diye kestirip attım. "Bidaha senin yanında görmiyim o lavuğu gözüm tutmadı."diye cevapladı."İstesende görmessin abi."diyerek kıkırdadım ve odama doğru paytak paytak yürüdüm.Uyumaya ihtiyacım vardı.Yatağa girdim.Gözümü kapattım ve uykuya daldım.Akşam kalktımığımda Hazan çoktan eve gelmişti ve bugün olanları anlattı.Sanırım Erim de bundan hoşlanıyordu.Birlikte bayağı vakit geçirmişlerdi.Bende ona bugünkü olayı anlatınca baya dalga geçmişti benle.Sonra Cihat abiyle falan ps oynadık.Saat geç olunca odama gidip uyudum.Yarının gelmesini hiç iatemiyordum.Çünkü her 17 Şubatta babamın mezarının yerine özel yerime gidiyordum.Çünkü o gün babamın mezarına gidince kendimi suçlu hisediyordum.Annem onu öldürüken babama yardım edemediğim için.O katili durduramadığım için.Onun yerine o gün ben ölmediğim için.
Sabah erkenden kalkıp banyoya gidip sıcak bir duş aldım.Sonra üzerime siyah boğazlı bir kazak ve altına siyah bir pantolon geçirdim. Üstümede montumu giyip dışarıya çıktım.Bu arada Hazanla Cihat abiye mesaj atıp telefonumu kapattım.Ve yürüdüm.Ruhumun acısı dindirine kadar yürüdüm kaç saat yürüdum bilmiyorum ama sonunda o özel yerime gelmiştim.Bura beni ikinci özgür hissetiren yerdi.Kayalıkların yanına gittim ve çöktüm.Herşeyi düşündüm. İntiharı bile.İnsanın canı acıyor,deli gibi acıyor,özlüyor ama ölen geri gelmiyor,yapılan tüm hatalar sana kalıyor,
Ölsem diyorsun, keşke ölsem,Ölemiyosun ama,Ölemiyorsun ve insanlar,Senin içinde olanları bilmiyorlar,Sorguluyorlar,Üzüyorlar,
Daha fazla parçalıyorlar..
ÖLEMİYORUM BABA, ÖLEMİYORUM..
Çok istedim gelmeyi,İstemek;
İstemek başarmanın yarısı falan DEĞİL !
Bir arpa boyunu geçtim,
Nokta kadar ilerleyemiyorum,
Ne öldüm,Ne yaşıyorum... cidden ruhu zaten ölü olan bir kızsanız hayatta yaşamanızın bir anlamı yok.Ve ben yorulmuştum.Hayata hep yalandan gülmekten,Güçlü olmaktan,onsuz olmaktan,onu özlemekten saatlerce ağlamaktan,mutlu görünüp mutlu olmamaktan çok yoruldum.
Ve
Lunapark kapandı, Ne kadar balon varsa hepsi elimde patladı şekerler yere düştü çikolatalar eridi babam gitti çocukluk bitti .

Desteklerinizi bekliyorum.❤

İnsta:elif.arsln0

Bölüm nasıldı?