Evlen Benimle

8.Bölüm

Babamın bana dediği şeyle benim şaşırıp kalmam bir oldu. Ya ben zaten zorla evlenmiştim bir de şimdi çocuk isteği de neyin nesiydi.
"Baba ne diyorsun ne torunu ne çocuğu?"babamı üzmemek istiyordum ama artık sabrım taşmış durumdaydı.

"Kızım beni duydun bir torun istediğimi Serkan Oğlum da biliyor. Lütfen beni kırma canım kızım senden böyle bir şey istediğim için kendimden nefret ediyorum evet ama... Bir torun sahibi olmak benim de hakkım değil mi ? Bu saatten sonra oturup torun torba sevmek istiyorum. "

Peki sanırım bunu düşünecektim. Babamın boyle bir şey istediğini hala aklım almazken doktor içeri girdi
"Hanım efendi kızınız galiba?"

"Evet bu benim kızım Nazar,"

"Tanıştığımıza memnun oldum Nazar Hanım. "

"Ben de doktor Bey,"

"Nazar Hanım sizinle özel konuşabilir miyiz?

"Tabii,"

"Buyrun odama geçelim. "

Doktorun odasına geldiğimizde doktor söze başladı. Bir yandan doktoru dinlerken diğer yandan da kötü bir şey olmaması için dua ediyordum

"Nazar Hanım sizinle açık konuşacağım. Babam uzun kalp hastalığı ilerlemiş ameliyat olması gerekiyor aksi takdirde önümüzdeki yılı göremeyebilir,"

Şu an kendimi çok kötü gözleri dolmuş hissediyordum. Doktorun dedikleri beni kendime getirmişti. Ağlamaklı olmuştum. Sanırım babamın bu istediğini gerçekleştirecektim. Saçmalıyor da olsam babamın bana dargın olmasın istemiyordum. Doktorum odasından iz gün bir halle çıktım. Olanları annem bilmese daha iyi olurdu. Onun üzülmesini istemiyordum. Belki Serkana söylerdim. Babamın şu an bir şeyi olmasa da dediği gibi ara sıra fenalaşıp atak geçirdiği oluyordu.
Serkan ve annem konuşuyorlardı.

"Kızım siz de yoruldunuz hem yarın baban taburcu oluyor evinize gidin ve dinlenin,"

"Asla anne gitmem babam burada hasta ve ben gitmek istemiyorum,"

"Kızım burada durmanın ona bir faydası mı var şimdi beni seviyorsan gidersin aklım bir de Sende kalmasın itiraz istemiyorum,"

"Peki annecim ama yarın geleceğim,"

"Ha öyle olur işte hadi bakalım görüşürüz,"
Serkan ile hastaneden çıkarken oldukça bitkin ve yorgun görünüyor gibiydim. Bu yorgunluk fiziksel değildi tamamen ruhsaldı.
Doktorun söyledikleri aklımdan çıkmıyordu.
"Demek torun istiyor yaa?" Serkan beni neşelendirmek istiyor gibiydi.

"Evet bundan sonra torun sevmek istiyormuş,"

"Nazar sen ne düşünüyorsun şu çocuk olayı için?"

"Bilmem düşünmem lazım ama okulum ne olacak?"
Serkan işte bu soruyu beklemiyor gibiydi. Resmen iki seçenek arasında kalmıştım ve bu hissiyat berbat ötesi bir şeydi.
Babamın istediği mi okul mu?
"Nazar bu kadar üzülme seni anlıyorum ama çocuğumuz olursa ben ikinize de bakarım. Hem de gözüm gibi..."
Ağlamaya başlamıştım. Hayallerim paramparça olmuştu. Hiçbir şey hiçbir yer beni mutlu edemezdi artık. Ömrüm daha doğmamış olan çocuğuma bakmakla geçecekti.
"Güzelim ağlama lütfen hem daha sonra tekrardan okuyabilirsin,"

"Tamam lütfen bunu konuşmayalım çok üzgünüm,"

"Peki Nazarım,"
Eve vardığımızda ben üstümü çıkarıp yatağa yattım. Arkadan biri sarılınca onun Serkan olduğunu anlamam uzun sürmedi.

"Hadi uyu güzelim," saçlarımı okşamaya başlamasıyla beraber zaten yorgunluktan yarı kapalı göz kapaklarım tümden kapandı.

💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕
Bugün her ne kadar tatile gitmek yerine babamın yanında kalmak istesem de annemin zoruyla şu anda Bodrum yollarındaydım. Az kalmıştı aslında. Babam o haldeyken ben tatile gidecektim. Bu hiç de içime sinen bir durum değildi. Serkan bana iyi davranmaya başlamıştı. İyi bari demiştim içimden çünkü işler bu kadar sarpa sarmışken onun bana iyi davranması benim için iyi olurdu.
Serkanın sesiyle kendime geldim

"Nazar geldik canım hadi in aşağı,"
Indim. Indikten sonra havanın Ankaradan daha siz ak olduğunu fark ettim. Aniden telefonum çalmıştı. Annem arıyordu.

"Annecim neler yapıyorsun çıktınız mı?"

"Evet kızım buraları merak etme baban gayet iyi testleri ve kontrolleri yapıldı. "
İçimden ohh dedim resmen. Yük kalktı sanki üstümden. O kadar mutlu olmuştum ki bir anda Serkan'a sarıldım.

"Serkan babam hastaneden çıkmış."

"Gözün aydın canım ben sana demiştim. "
Sözlerini bitirmesiyle beni dudaklarımdan öpmesi bir oldu