A diary of a FOOL

Sing Sing Sing

Lieve Dagboeklezers,

Vanmorgen stond ik op en trok een andere baggy broek aan. Ik begon mijn haar te vlechten en maakte van de vissengraat een knot en deed er een strik-clipje op. Vandaag had ik besloten om een tijdje no-carps te gaan eten, voor een maandje ofzo. No- carps betekent: geen aardappel, geen rijst, geen pasta, geen melkproducten en (in mijn geval) zo min mogelijk suiker. Ik ging naar beneden en maakte wat roerei voor mezelf.

Dat was lekker maar naar mijn smaak te droog. Tijdens het eten zwijmel ik weg. Jason, Jason, Jason spookt er rond in mijn hoofd. Ik zucht, waarom vindt hij me niet leuk, althans waarom laat hij het me niet merken of heb ik wat gemist? Na het ontbijt ging ik piano spelen. Muziek is altijd al een troost geweest voor mij. Het brengt me tot rust.

Dan trek ik mijn jas aan en ga weer naar buiten waar Max en Odile weer netjes staan te wachten. Ik fiets naar school en op school heb ik weer een leuke tijd. Zodra ik thuis ben krijg ik een whatsappje. Het is van"Joyce" uit mijn toneelgroep. Ze begint me te becomplimenteren over het gezang van gister. Ze gaf me om eerlijk te zijn een bang, koortsachtig, zenuwachtig gevoel. Dat vertelde ik haar. Vervolgens verteld me dat ze het heel stoer vindt dat ik dat wil doen. Ze zei dat ze thuis ook wel zong maar niet voor publiek. Ik vroeg haar of ze het me kon laten horen. Ze stuurde me een opname en ik was stil. Niet van ontroering helaas. Het spijt me echt voor haar. Ik antwoordde dat ze vrolijk klonk en dat vrolijk altijd mooi/goed is. Dus ik heb niet gelogen. Niet dat ik mezelf nou zo goed vind zingen. Arm kind.... ze is heel lief en ze wordt gepest voor haar overgewicht maar ik vind haar een lieve vriendin als ik haar zo mag noemen.

Stelling #1:

Vonden jullie dit te kort?

JA

NEE

Stelling #2:

Wat zouden jullie doen als een vriendin niet erg mooi kan zingen?

.................................................

XxxMaaikexxX

Ps. Sorry als ik slecht schrijf. Ik ben gewoon geen goeie schrijfster.