Aşkın Kanunu

2.Bölüm

Asansöre binip son katta bulunan odama yol aldım. ellerimi dalgalı kuzguni siyah saçlarımda gezdirdim ve yüzümü buruşturdum. yönetici olma hayalim yerle bir olmuştu ve hırsımı alamıyordum. üstelik Murat Bey'in aklı hala 5 yaşında kaldığı için daha da canım sıkılıyordu. saygı yok, sorumsuzluk en üst hatta... başımı tekrar sıkıntıyla salladım ve boş olan asansöre dua ettim. insanların olmaması daha iyiydi. şuan ki halimle beni deli sanmaları olasıydı. aslında sinirimi geçirecek bir yöntem vardı. oda tabiki benim biricik öğrencilerim Kemal ve Ömer di. Bütün öğrencilerin odama gitmesine 1 dakikadan az kalmıştı. asansrden inip başımı kaldırdığımda kağının önünde üzerilerini düzeltmeye çalışan benim sıpaları görünce içimden gülümsedim. şapşikler yine tam kadro hazır ve tam saatinde gelmişlerdi. ciddi surat ifademi bozmadan onların önünden geçtim ve odama doğru yol aldım. arkamı dönmeden havaya gelin işareti yaptım. arkamdan sızlanmalarını duayabiliyordum. bugünkü toplantıdan dolayı sinirlii olduğumu ve sinirimi onlardanm çıkaracağımdan korkuyorlardı. yine sırıttım. dahi öğrencilerim.

sekreterim Hale gömülü başını sonunda telefondan kaldırıp topuk seslerinden geldiğimi anlayınca ayağa kalktı. o selam verirken başımla onayladım ve odamın kapısının kilidini çevirip açtım. ışığımı yakıp hızla masama kuruldum ve sekreterim kahve ile gelip masama kahveyi koyup çıkınca öğrencilerimi odama çağırdım.

ben''Gelin bakalım çocuklar''dedim sakin ve düşünceli bir sesle. En önce giren Leyla ve Ayşe'ydi. aralarında en çalışkanları da onlardı. yüzlerinde korku ifadesi olmayan tek ikisiydiler. griye kalan hepsi gözlerini benden kaçırıyorlardı. tanrım bu kadar kötümüydüm cidden. Hocalığımı sorgulamam gerekiyordu . tadım yine kaçınca kupama uzanıp kahvemden bir yudum aldım. ımmm.. inlememek için kendimi zor tutmuştum. gözlerimi kısa bir süre kapatıp tekrar açtım. deniz mavisi gözlerimi tek tek üzerlerinde gezdirdim. Bir atak bekledim. Böyle sus pus olmaları canımı daha da sıkıyordu. sonunda Ömer derin nefes alıp öne çıktı. Kahve içince yumuşayacağımı biliyorlardı. Bilerek bu anı beklemişlerdi.

Ömer'' Hocam nasılsınız? Ben sizi şahsen çok iyi gördüm. İsterseniz önce ben projemi teslim edim. Aradan çıkayım.''dedi ve elinde tuttuğu hasta dosyasını önüme koydu. sağ dudağımın kenarı gülmemek için seyirdi. ifademi toplamalıydım. kahvemden bir yudum daha aldım. Mmm.. o andan faydalanan diğer 9 kişi hızla ellerindeki dosyaları önüme koydu. Ömer onlara çabuk çabuk dercesine kaş göz işareti yapıyordu. bunları görmemiş gibi yapıp kahve kupamdan son yudumumu alıp masaya bıraktım. biraz sert koyduğum için hepsi tırsmıştı. hemen ellerini önlerinde birleştirdiler. sesimi temizledim.

ben''Evet arkadaşlar. projelerinizi tek tek inceleyeceğim. Biliyorsunuz bu yıl son seneniz.. Sizden 1 ay önce bu ödevleri verirken hepinizin geçmişte tam olarak çözülemeyen  vakaların nedeni bulmanızı istemiştim. İnanıyorum ki hepiniz gecelerce uyumayıp bu projeler için araştırma yaptınız. Ama sizlere birşeyi atlamış olabilirim.... Bu sizin dönem sonu sınav notunuz olacak.'' dememle hepsinin ağzı açık kaldı. kimisi bayılacak gibi oldu. Hepsinin ne kadar akıllı olduğunu biliyordum. Bu süre zarfında hepsinin nasıl çabaladığına şahit olmuştum. Üstelik cevapları bulabilsinler diye hastanede her yere ipucu bırakmıştım. Kütüphanede aradıkları kitapları daha kolay bulsunlar diye kitapları kolay yerlere bırakmıştım. Hemşirelere  hastalıkların tanıları ve tedavileriye ilgili konuları anlatmıştım ki onlarla iş birliği yaparak Hemşirelerimizin de nekadar değerli yardımcılarımız olduğunu anlasınlar ve onları küçümsemesinler.  bilgisayarlarda ek dosyalar açıp hastalıklar hakkındaki makaleleri kopyalamıştım. Hepsi şuan geçemeyeceklerini düşünüyordu. Halbuki hepsi cevabını bulmuştu biliyordum.Onlar şoktan kurtulup tam itiraz edeceklerdeki, ellerimi havaya kaldırdım.

ben''Çabalarınızı biliyorum. İyisiyle kötüsüyle 6 yılı devirdik sizlerle. mezun olmanız benim içinde gurur verici birşey olur. Ama ne kadar iyi kalpli olsamda bende öğretmenim. gerekeni yapacağım aklınızdan çıkmasın. ''dedim birazda korkutarak. kimisinin gözleri dolmuştu. Ömer in bile hafiften sallandığını gördüm. Bana hiç güvenmiyorlardı. Onlara inancım sarsılmıştı doğrusu. Onlar zaten zekiydi. Hepsini tek tek özenle eğitmiştim. Kendilerine inançları olmazsa nasıl doktor olacaklardı. ben düşüncelerde kaybolmuşken Leyla öne çıktı. Çok sinirli görünüyordu. Haklıydı da.