NGUNIT AKO AY NATATAKOT SA KAMATAYAN

30 0 0
                                    

"NGUNIT AKO AY NATATAKOT SA KAMATAYAN"

     HINGGIL sa iyong panlalamig at pagkawala ng pag-asa, takot sa isang mabangis ng pagsalakay sa maikling buhay, pag-iingat sa kamatayan na kung saan kailangang dumating at takot sa landas na kung saan kailangang tawirin.
     Sumpa man sa ALLAH! Katotohanan ang katapangan ay hindi nagpapaikli sa buhay ng isang matapang ganundin ang pagtanggi ay hindi nagpapahaba sa buhay ng mga nagpapaiwan;

     Sinabi ng ALLAH ﷻ;

وَلِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ ۖ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً ۖ وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ

     "At ang bawat bansa ay may kanyang natatanging panahon; kung ang kanyang takdang panahon ay sumapit na, kahit na isang oras, sila ay hindi makakaantala (nito) at gayundin, kahit na sa isang oras, sila ay hindi makapagpapauna (nito)."
[Surah al-Araf 7:34]

وَلَنْ يُؤَخِّرَ اللَّهُ نَفْسًا إِذَا جَاءَ أَجَلُهَا ۚ وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ

     "Datapuwa't walang sinumang kaluluwa ang pagkakalooban ng ALLAH ng palugit kung ang itinakdang panahon (kamatayan) ay sumapit na sa kanya. At ang ALLAH ang Lubos na Nakakaalam ng lahat ninyong ginagawa."
[Surah al-Munafiqun 63:11]

     Si Shiekh al-Islam Ibn Taymiyyah رحمه اللّه ay bumanggit sa isang painagkakasunduan ng mga Iskolar;
     "Ang pananatili ng isang tao sa kalupaan ng Ribaat bilang Muraabit (isang nagsasagawa ng Ribaat) ay higit na mainam kaysa sa kanyang pananatili sa Makkah, Madinah o sa Baitul Maqdis."
[Majmu'a al-Fatawah 28/5]

     KATOTOHANAN sa kamatayan ay may pagkakahimatay, O isang nagdurusa!
     Katotohanan! Ang nakakatakot na kamatayan ay labis subalit hindi mo ito mararamdaman at katotohanan! Sa libingan ay mayroong kaparusahan na walang makakaligtas mula dito maliban sa mga mabubuti.
     Katotohanan! Doon ay tatanungin ka ng dalawang nagpaparusang anghel, hinggil dito, ang ALLAH ﷻ ay nagsabi;

يُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الْآخِرَةِ ۖ وَيُضِلُّ اللَّهُ الظَّالِمِينَ ۚ

     "Ang ALLAH ay magpapatatag sa mga sumasampalataya sa pamamagitan ng salitang matatag (dito) sa mundo at gayundin sa Kabilang Buhay. At hahayaan ng ALLAH na maligaw ang mga Zalimun."
[Surah Ibrahim 14:27]

     Pagkaraan ng malawak na panganib na ito ay maaaring pagpapala at walang hangganang kaligayahan o sumpa buhat dito tungo sa kaparusahan sa Apoy.

     Ang isang Martir (Shaheed) ay ligtas sa lahat ng nakakatakot na pangyayaring ito, wala kahit katiting mula nakakasirang ito at Propeta ﷺ ay nagsabi;
     "Ang isang Martir (Shaheed) ay hindi nakakaramdam ng sakit sa kamatayan maliban sa katulad ng kurot."
[Naiulat mula kay at-Tirmidhi na nagsabing ito ay Hassan Gharib Sahih, sa an-Nasa'i, Ibn Majah, Imam Ahmad. ad-Daarimi, Ibn Hibban, Abu Na'em sa al-Hilya, al-Bayhaqi at al-Bagawy sa as-Sunnah, na may kaunting kaibahan sa mga salita.]

     Kung kaya huwag kang magpaantala O mahal na kapatid, upang sunggaban ang pagkakataong ito, at ikaw ay protektado mula sa kaparusahan sa libingan at ikaw ay maging matagumpay sa pagtutuos ng ALLAH ﷻ.

     Ang mapabilang sa dakilang pagbabalik, ikaw ay ligtas mula sa nakakasindak na pagtutuos at pagkaraan nitong masidhing takot, sapagkat ang mga Martir ay buhay kasama ang kanilang Panginoon na nagkaloob ng panustos, walang pangamba sa kanila at sila ay hindi na malulungkot. Sila ay maligaya mula sa kung ano ang ipinagkaloob sa kanilang pagpapala at sila ay masisiyahan, ang kanilang mga kaluluwa ay papasok sa katawan ng mga berdeng ibon na malayang lumilipad sa kataas-taasang antas ng Paraiso.

     Ang malaking pagkakaiba ng banal na pagkamatay at ang masakit na kamatayan!

[Aklat ng Jihad ni Abi Zakaryya al-Dimashqi al-Dumyati "Ibn-Nuhaas" (Died 814 A.H) p.23-24]

"NAKAKALUNGKOT . . ."

     HABANG ang karamihan ay kinasusuklaman ang Pakikipaglaban,
at tumanggi maging ang pag-usapan ito, hindi naglaan ng panahon upang pakinggan ang paksa hinggil dito,
at maging ang tumulong man lamang para sa Banal na tungkuling ito,
ay napadaan ako sa isang Talata na nagpapatulo ng aking mga luha;

وَلَا عَلَى الَّذِينَ إِذَا مَا أَتَوْكَ لِتَحْمِلَهُمْ قُلْتَ لَا أَجِدُ مَا أَحْمِلُكُمْ عَلَيْهِ تَوَلَّوْا وَأَعْيُنُهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ حَزَنًا أَلَّا يَجِدُوا مَا يُنْفِقُونَ

     "Gayundin (ay walang kasalanan) sa kanila na lumapit sa iyo upang mabigyan ng dalahin, at iyong sinabi;
'Wala akong matagpuan na anuman para sa iyo upang iyong sakyan.' sila ay lumisan na ang kanilang mga mata ay tigmak sa luha ng pagdadalamhati dahilan sa sila ay hindi makasumpong ng anuman upang gugulin (sa Jihad)."
[Surah at-Taubah 9:92]

     Si Mujahid ay nagsabi;
     "Ang Talatang ito ay ipinahayag patungkol sa Bani Muqarrin mula sa tribu ng Muzaynah."

     Si Ibn Abi Hatim ay nagtala na si al-Hasan ay nagsalaysay, na ang Propeta ﷺ ay nagsabi;

‏"‏إِنَّ أَقْوَامًا بِالْمَدِينَةِ خَلْفَنَا، مَا سَلَكْنَا شِعْبًا وَلاَ وَادِيًا إِلاَّ وَهُمْ مَعَنَا فِيهِ

     "Ang ilan sa mga tao ay nananatili sa al-Madinah; at wala kayong ginugol na anuman, tinawid na lambak, o kahirapang dinanas mula sa kalaban maliban sa may bahagi sila sa gantimpalang inyong natamo." Pagkaraan ay kanyang binasa ang Talata [9:92]

     Ang Hadith na ito ay nakabase sa dalawang Saheeh, mula kay Anas, na ang Propeta ﷺ ay nagsabi;

‏"‏إِنَّ أَقْوَامًا بِالْمَدِينَةِ خَلْفَنَا، مَا سَلَكْنَا شِعْبًا وَلاَ وَادِيًا إِلاَّ وَهُمْ مَعَنَا فِيهِ، حَبَسَهُمُ الْعُذْرُ".

     "Ang ilan sa mga tao ay nananatili sa al-Madinah, at wala kayong tinawid na mga lambak o nilakbay maliban sa sila ay kasama ninyo. Sapagkat sila ay nagpaiwan na may katanggap-tanggap na dahilan."
[Tafsir Ibn Kathir]

     Nakakalungkot isipin na ang karamihan sa atin ay kinamumuhian ang isang tungkulin na minahal ng mga Sahabah,
     Sila ay nagdadalamhati kapag hindi sila napabilang sa mga mandirigma,
     Nalulungkot kung walang maitulong para sa tungkuling ito.

     Tayo sa kasalukuyan ay hindi man lang makuhang maglaan ng kaunting sandali maging ang pakinggan ang paksa hinggil dito,
     Lalo na ang pag-aralan ito,
bagkus ay kinasusuklaman natin ito,
at hindi pa sapat, ay hinahamak natin ang mga kapatid na nagsusumikap upang isagawa ito.

     Sapat na sana ang ating simpatiya para sa kanila
     Subali't hindi parin natin magawa,
at ang pinakamasakit,
kinakalaban pa natin sila . . ."

@musafir pimentel
MANILA PHILIPPINES

KATOTOHANAN SA ISLAMWhere stories live. Discover now