MULTİ'DE YİNE BESTE VE BERKE VAAR :D İKİSİNİ BULDUM YİNE.
''Romeo , Romeo neden birleşmiyoruz? Neden sen , ben değilde biz olmuyoruz? Ah Romeo , günahımız neydi?'' derken bile tiksiniyorum yaa. Ben.ona.bunları.ölsem.söyelemezdim!
''Bizim günahımız yok sonsuzluk çiçeği. Biz birer masumuz. Aynı zaman da ailelerimizin kurbanıyız da.'' dedi ve selam verdik. Selam verirken el ele tutuşmuştuk.
Kulise giderken aklımdan geçirdiğim tek şey evime gitmek.
''Benden bu kadar mı çok sıkıldın ?'' dediğinde kafamı ona çevirdim. Ahh! Sanırım sesli mırıldandım.
''Bir sebep yok. Sadece buradan gitmek istiyorum.''
''Hm anladım. Sahnedeyken çok iyiydin.''
''Ahh emin ol senden iyi değildim.'' diyerek kulisteki odama girdim. Üstümü değiştirdim. Juliet elbisemi çıkarıp-herne kadar elbiseye benzemesi de.-kot pantolonumu , beyaz gömleğimi ve beyaz converslerimi giyip odadan çıktım. Ve şok oldum diyebilirim. Yok artık. Berke-artık Boğa demekten Vazgeçtim, yani o olmadığı zamanlar asddf- kot pantolon , beyaz gömlek ve beyaz Convers giymişti. Eğer beraber dışarı çıksaydık , sevgili olduğumuzu sanarlardı.
''Vay be Ezik. Benim giydikleri mi mi giyiyorsun bundan sonra?'' He yaw He.
''Hıı. Git başımdan Boğa.'' dedim ve omzuna çarpıp yanından geçtim.Tabi hiçbir etki etmemiştir. İşte böyle Beste. Okuldan çıktım ve yürüyordum. Sonra yanımda bir araba durdu ve içinden iri yarı bir adam çıktı. Ve beni yakalamaya çalıştı.
''İmdat!Yardım edin!'' diye bağırmaya başlamıştım. Adamın elindeki mendilin kokusu burnuma geldikten sonra hiçbirşey hatırlamıyordum.Sonrası karanlık..
BERKE-BOĞA-'NİN AĞZINDAN
Omzum kırıldı. Bu kız işi iyi biliyor.Sanırım ondan hoşlanıyorum. Ama önce onun ne düşündüğünü öğrenmem lazım.
''Hey Beste'yi kaçırırlarken gördüm!Koşun polisi arayın!'' diye bağıran çocuğa döndüm.
''Hangi Beste?'' sorduğum sorunun cevabını biliyordum. Ama yine de bir ümit işte.
''Juliet. Sahnede ki kız.'' dediğinde hemen dışarı çıktım.Olamaz. Daha ona açılamamıştım bile. Bir o tarafa bir bu tarafa yürüyüp duruyordum.
BESTE'NİN AĞZINDAN
Gözlerimi yavaşça araladım.Karşımda bir kız duruyordu ve inanılmaz derecede zayıf ve çirkindi. Bi an ona acıdığımı hissettim. Ama dedim ya bi an. Beni kaçıran kişiye daha fazla acıyamam ben.Bir sandalyeye bağlanmıştım. Beyaz gömleğim kirlenmişti. Ne kadardır buradaydım ben ?
''Sen de kimsin? Neden beni kaçırdın?'' gibi klasik kaçırılan konuşması yaptım. Dilim kurumuştu ve zor konuşuyordum açıkçası.
''Bak! Eğer Berke'den uzak durmassan seni kaçırmakla kalmam.'' What ?
''Ne Berke'si be. Kimsin sen ?"
''Berke'yi seviyorum ve şuana kadar onunla çıkanlara aynı uyarıyı yaptım. Sıra sende güzel kız.''
''Belli neden seni sevmediği.'' diye mırıldandım. Ama sanırım duydu. Çünkü bu lafı söylememle yüzüme yediğim sopa bir oldu. Tanrım! Sanırım dudağım kanıyor. Ağzına gelen acı tadı tükürdüm ve konuşmaya çalıştım.
''Berke'yle aramızda hiçbirşey yok.'' derken sesim kısıldı. Bu cümle içimi acıtmıştı. İtiraf etmek gerekirse aramızda birşeyler olmasını çok isterdim. Oh be. Söyledim sonunda.
''Ama aynı kıyafetleri giyiyorsunuz ve Romeo ve Juliet'i oynadınız.'' Nerden biliyor ki ?
''Bak. Kıyafetler tesadüf. Gerçekten. Romeo ve Juliet ise ceza aldığımız içindi. Hangi şapşal onunla oynamayı ister ki ?''
''O şapşal ben oluyorum sanırım.'' diye mırıldandığını duydum.
''Lütfen bırak beni. Arkadaşlarım merak etmiştir.'' diye yalvardım sonunda.
''Ondan uzak duracağını nerden bileyim?''
''Biz onunla yakın değiliz ki uzak duralım.'' diye bi yalanda bulundum. Belki o bana yakın değildi ama ben ona yakındım.İri yarı adam geldi , iplerimi çözdü ve beni kucağına alarak arabaya götürdü. Okulun önünde durdu ve beni resmen fırlattı! Herkes yanıma koşuyordu. En baştada Berke. Hayır Beste. Ondan uzak dur. Hemen kalktım.
''Bakın , tamam. Ben iyiyim birşeyim yok.'' diye bağırdım. Kızlar yanıma koştu. Gözleri kızarmıştı.
''Hadi ama ağlamayın. Geldim işte.'' dedim ve kızlarla birlikte eve doğru yürümeye başladık.
Arkamı döndüğümde Berke'nin koşarak yanıma geldiğini gördüm. Hayır Berke. Hayır. Gelme.
