Short Stories💫

+Warm+

*Y/n - Your name*

Утсаар
Юнги: Y/n____ ?!? хичээл нь тарчихсан уу? Ах нь сургуулийн чинь гадаа байна.

Би: Юнги би өөрөө харьж чадна шдэ? Ангийнхан намайг юу гэж бодохын? т.т

Юнги: Хонгор минь би хүлээж байя.
Тасрах

Энэ ах яах гэж ингэдэг байнаа "Хонгор минь" аххх энэ үг сайхан байсан ч манай хэдэн өлөн сонсголтой хүүхдүүд сонсоод намайг шоолж хөхрөлдсөн, "чамд ямар юмны хонгор байдын" гээд  үфффф.... Т.Т Намайг сургуулиас гарч ирэхэд Юнги сандал түшээд сууж байв. Нүднийх нь өмнүүр орох өтгөн хар үс, хар өнгийн сул цамц мөн бариу өмд... Гайхалтай харагдаж байна. Би ахиад л дурлачихлаа.

Юнги: Y/n____ Орой тарлаа шүү... Тэд ангийнхан чинь үү?

Би: Тиймээ, гэхдээ таныг миний ах гэж бодож байгаа. Байн2 асуугаад байхаар нь ах гээд хэлчихсэн.

Юнги: Тэр ч буруу ойлголт байна шүү, хайртай хүнээ хичээлээс нь тарахад нь ирж авч болохгүй хэрэг үү?....гэж хэлснээ Юнги ах бүсэлхийгээр минь гараа оруулан өөртөө наан тэврээд уруул дээр минь  зөөлхөн үнслээ. Би ч гайхан сандарсан ч ард явах ангийнхан маань бүр ч алмайрч орилж өгч байгаа нь хангалттай сайн сонсогдож байв.

Энэ ах дэндүү хүүхэд шиг бас их өөрийнхөөрөө.

Юнги уруулаа салган хүзүүг минь нэг үнэрлэчихээд гэрийн зүг алхав.

Би: Гэнэт гэнэт хүн цочирдуулж зүрх дэлслүүлдгээ болиорой... *-_-*

Юнги: Найз залуугийн үүрэг догдлуулах биш гэж үү? *инээх*

Би: ....амла Юнги, инээмсгэлэлээ зөвхөн надад л хадгалаарай...

Орой гэрт
Би: Юнги...футволк чинь дээшилчихэж.

Юнги: *мах шарах чимээнд юу ч сонсоогүй мэт царайлах*

Би: Кхммм..! Ю..юн...г...и *аххх тэр халуухан нурууг нь ээ? омаягоод наашаа харчлаа тэр булчин охххх*

Юнги: Ммм яасан хонгор минь?~ *надруу ойртох*

Би: Яг үхлээ би оххх... *булчин!!! Хайр юмаааа* зза хоолоо идэцгээе. *энэ ах футволкоо яг албаар л дээшлүүлсэн.

*Шөнө*
Маргааш ч бөөн анхаарлын төвд орно доо хннн энэ залуугаас л болж байгаан яаж сургуулийн урд надтай үнсэлддэг байнаа??.......зза юмаа хийе гэсээр шөнө болгов.

Юнги: Хонгор минь унтахгүй юм уу?
шөнийн 3 цаг болж байна шүү дээ.

Би: Мм арай болоогүй байнаа ахаа..

Юнги: Ганцаараа унтмааргүй байна.... *хошуугаа унжуулах*
Би: Энэ ахыг дээ :3

Хийж буй зүйлдээ нухацтай хандан сууж байхад гэнэт гарыг минь том дулаахан гар атган хойш татлаа. Би гайхан харвал Юнги намайг хажуудаа хэвтүүлэх гэж оролдож байв, нойрмог....

Би: Өөрийнхөөрөө хүн шүү гэхдээ эгдүүтэй.

Юнги: .....*өөртөө чанга наан хэвтэх*

Энэ үнэр, энэ дулаахан тайван мэдрэмж ахх би үнэхээр жаргальай байна. Та яллаа Юнги..

Юнги: Үүрд ингээд унтацгаая...

Би: Яа ахаа би маргааш шалгалттай шдээ -__- ?!?