1

7 0 0
                                    

coleen's POV

this is the worst day of my life ..

wala akong maramdamang kahit anung luha na dumadaloy sa aking mata . siguro pati mata ko manhid na sa mga nangyayari.

ni hindi ko man lang maikurap ang mata ko habang nakatingin sa kabaong ni mama na ibinababa sa lupa.

yes .. my loving mom is now dead .. she commit suicide because of our life.

nakakarinig ako ng mga salita sa paligid ko .. mga walangya ni hindi man lang pinatapos yung libing ni mama pinagchismisan agad.

"ahmm .. coleen sorry sa mama mo"

napabuntong hininga na lang ako . kaya bumabagsak ang ekonomiya ng bansa because of this people.

"bakit ka nagsosory ikaw ba ang pumatay sa nanay ko?"

"h-hindi gusto ko lang naman makira-"

"no .. " nilingon ko ang babaeng tupperware bakit tupperware?? cause she's a plastic .at binigyan ng ngiting hindi nya inaasahan.

"dont feel sorry for her . oo nagpakamatay sya but it doesnt mean na kaylangan nya ang awa mo" aalis na dapat ako ng may makalimutan ako kaya nilingon ko ulit sya.

"and one more thing. is this your hobby??"

kumunot ang noo nya. malamang hindi nya naintindihan. tsk palibhasa hindi makaintindi ng english.

"hobby?"

"hobby mo bang pumunta sa burol at libing ng kung sino-sino tapos pagchichismisan sila?o baka naman nagpupunta ka para makikain lang? hindi mo naman agad sinabi e di sana binigyan na lang kita"

"a-ano?!!"

damn .. pulang pula yung mukha nya sa galit at siguro mas nanaisin nyang bumaon na lang sa lupa kasama ang nanay ko kaysa makita ang mga tao sa paligid nya na pinagtatawanan sya. well sorry for you im not type of person na nagpapaapi. umalis na lang ako .. taas noo ni hindi ako nagpakita ng kahinaan sa kanila.tsk eh di pinagtawanan nila ko.

a day after that miserable day ..i still remember the pain when tita marissa called me of what mom did to her life.

kala nila wala lang sakin ang pagkamatay or should i say pagpapakamatay ng nanay ko.

no.. it hurts like hell . kaya heto ako ngayon sa maliit na apartment umiiyak .

inilibot ko ang paningin sa buong kwarto .. i used to sleep in room with aircon,big bed,comfortable pillows,and hightech materials unlike this apartment. napakasikip ni wala lang makikitang gamit kundi ang kamang pag tumagilid ng higa ay malalaglag ka,electricfan na maingay na unti pa ang hangin ang binubuga,unan na kasing tigas ng bato at mga gamit na kundi second hand ay disposable na pilit na nirerecycle. is god really hate me that much? ..

my life started to be ruined when dad died and left us a million worth of debt . because of that our companies started to fall down and our properties they're all gone just like a bubbles.

kahit nahirapan kami ni mommy nagpatuloy buhay. she work as maid para lang makapagaral ako.why maid?? kasi wala ng gustong tumanggap sa kanya unang una may edad na sya at pangalawa lahat ng inaplayan nya ay mga kumpanyang kakompitensya nila noon.

sakit.ang sakit na makita ang mommy mo na nagpapakapagod para sayo pero naging determinado ako. but one day a phone call hit me like truck.

flashback

"hello?mom may klase kami eh why?"
halos pabulong kong sabi ng tumawag si mommy sa kalagitnaan ng klase.

"hello?coleen si marissa to sinugod namin si mama mo sa ospital kasi nakita namin sya sa apartment nyo na duguan .naglaslas sya.."

hindi ako makapagsalita .. agad na lang ako tumayo the reason why my classmates and prof. lay their eyes on me.

"ms.duke is there a problem?"
i didn't answer that instead i run ..

halos lumabas ang puso ko sa kaba. mom will not do that! she will not do that kind of things because she's strong!

when i got in hospital ay agad sumalubong sakin si tita marissa na kapitbahay namin at ang anak nya at kaibigan kong si sophia.

"c-coleen .. "bakas sa mukha ni tita marissa ang lungkot at pagaalala.
no .. ayokong makita ang ganyang reaksyon kasi that's the same reaction of mom when dad died.

"w-where's mom?"
yumuko sya at nang wala akong makuhang sagot i started to walk papunta sa saradong green na kurtina sa likod nila.

"c-coleen .. " akmang pipigilan ako ni sophia ng pigilan sya ng mama nya.

nanginginig ako .. hirap na hirap akong buksan ang kurtina kasi natatakot ako .. ayoko ..

nang mabuksan ko ay tumambad sakin si mommy na nakabalot ng kumot na puti.
i think that's the go signal sa mga mata ko para tumulo ang di mabilang na butil ng luha.
ang sakit .. para akong binubuhusan ng kumukulong tubig sa sakit.

sa burol .. umupo sa tabi ko sina tita marissa at sophia .

"coleen .. hindi ka pa kumakain ah"

"hindi po ko nagugutom .. ano po bang nangyari kay mommy?"
right.ngayon ko lang naisipang magtanong kung ano talaga nangyari . sa sobrang depressed ko kasi ay halos wala na kong maisip.

"nagulat kami ng sumigaw si mommy mo kaya pumanhik kami sa inyo para tignan pero nakalock yung pintuan kaya pinababa ko pa si sophia para kumuha ng susi.. tapos nung nabuksan namin nakita namin si mommy mo na nakahiga sa sahig nyo duguan yung pulso nya sa kamay tapos sa kanan nya may kutsilyo. alam mo coleen wala na syang buhay nung time na yun pero nagbakasakali kami kaya dinala namin sya sa hospital pero wala na talaga"
sa paliwanag ni tita marissa parang naguluhan ako .. kung magpapakamatay sya bakit sya sumigaw?

"a-ano pong klaseng pagsigaw yung narinig nyo?"

napatingin sakin si tita at kitang kita sa mata nya ang confusion.

"alam mo iha ako din nagtataka kasi kung magpapakamatay si mommy mo bat sya sisigaw na parang takot na takot"

it cant be .. feeling ko hindi talaga sya nagpakamatay pero nawala ang agam-agam when we saw her suicide note.

end of flashback

"bullshit .. " yan na lang ang nasambit ko. bwisit na buhay to.

"coleen .. " napalingon ako kay sophia na may dalang baso na may tsaa.

"inom ka muna nito oh para kahit papano ma relax ka"

ngumiti ako at iniabot ang baso.

"sorry alam ko depressed ka pero pano pagaaral mo?ang mahal ng tuition mo pano ka magpapatuloy?"

napabuntong hininga na lang ako.

"magtatrabaho ako sayang kasi kung titigil ako besides 1 year na lang graduate na ko"

i need to finish my study. pinangako ko yan kay mommy at daddy kaya kahit mahirap magpapatuloy ako. by the way im already a 4th year business administration student sa isang tanyag na university.

"anong trabaho?"

"bahala na .. kahit ano basta makapagtapos"

hays .. ano naman kayang trabaho ang makakapagbigay ng 100,000 tuition fee ko.

---

oha .. anu na? tuloy pa ba??

#mylittleprince

cinderella's in dangerTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon