Үнсэлт дуусаагүй байтал Бэкхёны толгой дээр манаач өвөө бороохойгоороо тас хийтэл цохилоо. Бэкхён золтойл хэлээ хазчихсангүй. Бэк Имбёлд хандан: баяртай сайхан амраарай
гээд буцаад шууд л гүйлээ. Манаач өвөө: МУУ ХҮМҮҮЖИЛГҮЙ МОНЬД!! БИ ЧАМАЙГ ДАХИЖ ЭНЭ ХАШААГААР ОРУУЛАХГҮЙ БАЙХАА НЭГ МЭДНЭЭ ГАЙГҮЙ!!
гэж орилсоор хоцорлоо. Имбёл ягаарсан хацраа дараад инээд алдсаар өрөөндөө орлоо. Мэдээж Бэки байсангүй харин тэдний өрөөнд Эмми байж байлаа. Имбёл: чи энд юу хийж багйаа юм?
Эмми: зүгээр л өрөө сонирхонгоо та хоёртой уулзах гэсэн хоёулаа алга тэгэхээр нь хүлээж байсан юм хаашаа явчихаад ирж байгаа юм. Архи уусиймуу улайж мулуйцан?
Имбёл: за яршиг даа. Болзоонд явчихаад ирлээ
Эмми: хоо гоё юм бээ? За тэгээд ямархуу залуу юм?
Имбёл: үгүй яахав дажгүй л юм даа. Бүүр нээх онц бишээ
Эмми: мм. Бэки хаачаав?
Имбёл: мэдэхгүй? өдийд уул ньбаймаар юм яасийн бол
Энэ үед Бэкхён тас тас хөхрөн инээнгээ эмэгтэй хувцас үсээ өмсөж байлаа. Бэк: тиймээ би охин үнссэн.
Сухо: ишш чааваас өдий хүртэл охин үнсэж үзээгүй юм уу?
Каи: чамайг бодвол хоёр ч залуу үнссээд үзчихсэн шүү наадах чинь хахахаха
Бэк: та нарын юу гэх хамаагүй ээ би дурлачихаад байна
Каи: ажлаа мартав гол нь
Бэк: би мэдэж байгаа . За орлоо маргааш холбогдоё одоо хурдан орохгүй бол манаач оруулахгүй
нүүр үсээ гялс янзлаад харааны шил зүүгээд плажаа шидэлсээр сургуулийнхаа хашаанд ирлээ. Манаач өвөө оруулахгүй байх вий ч гэж айсангүй. Дурласан эмэгтэй нь ч танихгүй байхад настай хүн яаж таних вэ ухааны юм бодоод хоолойгоо нарийсгаад : оройтсонд уучлаарай
гээд түүний хажуугаар орох гэтэл өвөө: МУУ МОНЬД МИНЬ ЗҮСЭЭ ХУВИРГАЛАА ГЭЭД ТАНИХГҮЙ ГЭЖ БОДООЮУ? БИТГИЙ ДАВАР ЧИ!!!
Бэк: айн??
Өвөө: түрүүний цохилт багадаад байна уу? алив би чамайг нэг сайн хашраагаад өгье л дөө!!!
гэсээр бороохойгоо бариад түүний араас хөөж гарлаа. Бэкхён: юу вэ? та яаж таниад байгааа юм бэ? хэн чтанихгүй байгаа шдээ??? авраарай
гэж орилдсоор тагнуулын машиндаа гялс орж суун нуугдаж амжлаа. Каи: яанаа? баригчихаж байгаа юм уу?
