ლოლას pov:
ოთახში შემათრიეს და კარგად გამომლანძღეს. ვიცი ღირსიც ვარ, მე ხომ მათ კარიერა დავუნგრიე საკუთარ სამშობლოში... ჩემი და ნიკიტა გადამეხვივნენ რაცარუნდა იყოს ვიცი მათი ხასიათი. ეს შეცდომაც მაპატიეს და ამის შემდეგ აღარ ვაწყენინებ. მისაღებში გავედით და გადავწყვიტე სულ ცოტა მემსახიობა.აბა მშვიდობაა? -გვკითხა სუჰომ. დავინახე, რომ ამათვალიერა მე კი ისეთი სახე მივიღე, რომ გეგონება კლავენო. ისე არცაა გასაკვირი ამ 2 გადარეულისგან.
-იცით მე ნიკიტა და ლოლა შემირიგდნენ. - უცებ მხიარული სახე მივიღე. მათ რეაქციაზე კი გამეცინა.
-რატომ გაქვთ "რას მეკაიფებით" სახე? - იკითხა ნიკიტამ და მხარზე ჩამომეკიდა.
-არანორმალურები, რომ ხართ უკვე გითხარით? - კითხვითვე უპასუხა შიუმინმა.
-დალაგებულები როდის ვიყავით? - ლილეც მოვიდა და თვალი ჩაუკრა ძმებ კიმებს.
-არა რაა... ნამდვილი გადარეულებულები ხართ! ეხლა კი წავედით ვჭამოთ გვშია. - თქვა მეიმ და სუფრასთან დავსხედით.
-გოგოებო და ბიჭებო ხვალიდან ფოტოსენსიები გეწყებათ. - ჭამის დროს თქვა სუჰომ. რაზეც ხველა აგვიტყდა ყველას და ლუკმა გადაგვცდა.
ლილეს pov:
საჭმელს გემრიელად და მშვიდად შევექცეოდი სანამ სუჰოს ხმა არ გავიგე.-გოგოებო და ბიჭებო ხვალიდან ფოტოსენსიები გეწყებათ. -ყელში გაჩხერილი ლუკმ გადავყლაპე თუ არა მას ვუპასუხე.
-გოგოები გასაგებია, მაგრამ ჩვენ რა შუაში ვართ?
- იმ შუაში ხართ, რომ თქვენც მოდელები გახდებით. - თქვა წყნარად.
-და იქნებ უარს ვამბობთ სუჰო? -გაღიზიანებულმა იკითხა შიუმინმა.
-იმიტომ, რომ ასეა საჭირო. მთელმა კორეამ უკვე იცის თქვენს შესახებ. ვეღარაფერს გააწყობთ.დარწმუნებული ვარ, რომ იცით ეს თქვენთვისაა.
YOU ARE READING
სიყვარული უცხო ქვეყანაში(დასრულებულია)
Fanfictionნიკიტა და ლილე უმაგრესი დაქალები, რომლებიც რუსეთიდან კორეაში წავიდნენ იქ კი სამუშაოს დაიწყებენ, ძმები კიმ მინსეოკის და ჯონგინის სახლში, რომლებიც საშინლად აუტანლები არიან. რა მოხდება როცა გოგოებს ყელში ამოუვათ მათი საქციელი? წავლენ თუ ისევ ისე გაუმწა...