The Truth About Forever

TTAF 001

Chapter 1

M I C H A L A

Eto ako ngayon nagluluto ng carbonara at garlic bread. Ngayon kasi ang 3rd anniversary namin ng boyfriend ko na si Ven Favorite namin ang carbonara kaya I decided to cook for our anniversary. Hindi na nga ako pumasok today para lang makapagluto eh, half day nalang siguro ako.

Ano na kaya ang ginagawa ni love? Di pa siya nagtetext eh. Matext na nga lang.

To: My Heaven

(Where are you?)

Sent.

After 3 minutes nagreply siya.

From: My Heaven

(Cafeteria for lunch.)

To: My Heaven

(I'm on my way, don't eat yet. Iloveyou baby.)

I placed my phone inside my bag, inayos ko na rin ang carbonara sa isang paperbag. Good to go.

Nagpahatid ako kay Dad sa school. 15 minutes lang naman ang ride. Pagkapark ng sasakyan, binuksan ko agad ang pinto at tumakbo ng napakabilis kahit bawal sakin ang tumakbo, baka kasi nagutom na si Ven.

Pagkarating ko sa cafeteria hinanap ko kaagad siya, ng makita ko siya sumigaw ako. Mukhang paalis na kasi sana sila ng barkada niya. May tatlo siyang kabarkada. Sina Godwin, James at Lance.

Tumakbo ako papunta sa kanya tapos niyakap ko siya ng napakahigpit. Ewan ko, pero madali ko kasing mamiss si Ven eh kahit kahapon magkasama naman kami. Bumitaw ako sa yakap pero nakakapit parin ang dalawa kong kamay sa bewang niya. Tinignan ko siya.

"Happy Anniversary Ven-Ven~ I love you. Look oh! Nagdala ako ng carbonara." kinuha ko ang carbonara sa paperbag at binuksan ang container para makatikim siya. Kinuha ko ang fork at naglagay ng carbonara, itinapat ko iyon sa bibig niya. "Kain ka na,Ven." tapos ngumiti ako.

The next thing that happened didn't just surprise me, but it did surprise everyone else in the cafeteria. All eyes were on us, Ven wasn't showing any emotions at all, he looks bored and annoyed. What did he do? He slapped my hand dahilan para matapon ang carbonara sa sahig.

Lumuhod ako habang naiiyak na, kailangan kong linisin ang kalat sa sahig.

"D-di mo ba nagustuhan Ven? I c-can make another one." sabi ko while looking up to him.

"Don't even start with me, woman. So it's our anniversary today? Tsss, ganun na pala katagal akong nagtitiis sayo?" those words came unexpected.

"W-what do you mean?"

"It was all just a bet, kiddo. A bet, napagpustuhan namin kung kaya ba kitang tagalan ng tatlong taon. So you thought it was real huh?"

"Akala ko ba mahal mo ako?"

"I don't, and I never will. I can't even have sex with you because you're too innocent."

"Kung joke ito, hindi nakakatawa."

"It's not so fucking deal with it. I DON'T LOVE YOU AND I NEVER WILL. SO LEAVE ME ALONE BECAUSE THE BET JUST ENDED." he shouted then left.

I remained sitted on the floor while crying. Nilapitan ako ng ibang estudyante at tinulungan akong tumayo. Bakit ganun si Ven? Anong nangyayari?

~*~

THIRD PERSON

Inihatid ng tatlong estudyante si Mich sa kanilang bahay. Dali-dali namang pumasok si Mich sa bahay.