Verborgen liefde

3

Nour
Ik stapte uit de bus en was helemaal afgesloten van de buitenwereld. Ik liep meteen richting school en keek recht voor me met een dodelijke blik, vraag me niet waarom, ik ben froes in de ochtend. Ik stapte de school binnen en voelde meteen allemaal ogen op mij gericht, wtf? Ik keek naar de grond en liep naar het lokaal waar ik mijn 'nieuwe klas' zou moeten zien. Ik liep het lokaal binnen en nam plaats ergens achterin het lokaal. Ik legde mijn tas op de stoel naast mij neer en leunde mijn hoofd op mijn hand. Ik staarde voor me uit en zag telkens nieuwe leerligen naar binnen lopen. Ik voel me zo rot dat meryem niet met mij in de klas zit, ik had grootste lol met haar in de lessen. Ik werd verstoord uit mijn gedachtes door een bekende stem. "Mag ik naast jou komen zitten?" Ik draaide me om en tot mijn verbazing zag ik dezelfde jongen staan als die bij de bushalte. Ik zweeg en haalde mijn tas van de stoel als een gebaar van ja geen probleem. Hij schonk me een glimlach en bleef me aankijken waardoor ik moest lachen. Ik vond de blik die hij trok zo grappig dus ik schoot in de lach. "Wat lach je nou" vroeg hij lachend. "Ik vind het grappig hoe je kijkt" zei ik half buiten adem, ik heb ineens een lach kick ofzo gekregen. Hij keek me verward aan met een glimlach op zijn gezicht. De docent kwam naar binnen lopen en stelde zichzelf voor en zei wat wij dit jaar allemaal zouden gaan doen, ik lette niet op aangezien ik alles al wist. Net voordat de bel ging hoorde ik haar zeggen "dit zijn vanaf nu jullie vaste plaatsen voor het komende jaar". Mijn ogen werden groot en ik keek de andere kant op. Shit, waarom zei ik niet gewoon nee man.... hij merkte op dat ik me geirriteerd voelde en stond op en wilde weglopen. "Wacht" riep ik nog even en stond snel op en deed mijn tas op mijn schouder. "Wat?" Hij draaide zich om en ik zag dat hij zich ineens niet fijn voelde. "We moeten dezelfde richting op, waarom gaan we niet samen?" Ik zag dat zijn gefronsde gezicht over ging naar een glimlach. "Ja is goed!" Zei hij vol entheosiasme. Ik schonk hem een glimlach en liep naar beneden naar mijn kluis waar ik meryem tegen kwam. "EWAAAAA ZINAAAA" deze meid moet ook echt altijf schreeuwen he. "Ey sst niet zo hard denkje we zijn thuis ofzo" zei ik lachend. "Ja zijn we ook" we keken elkaar even aan en schoten zo in de lach. "Maareh hoe is je klas, zijn er leuke boyz of girlz?" Ik dacht even aan mijn 'nieuwe klasgenoot' waarvan ik de naam amper weet en had een kleine lach op mijn mond. "Neh" antwoorde ik zo neutraal mogelijk. "Wesh denkje ik ben dom ofzo, welke nieuwe boy zit in je klas" "niemand meryem wollah ik ken ze niet eens waren we maar samen pff" "ja wollah we zouden elke les doodlachen, ze hebben sws boze oog gegooid op ons vriendddd" ik moest lachen om haar opmerking "mohim ik moet gaan, mijn moeder wacht op mij in de stad" hoorde ik meryem zeggen. "Isgoed kom vanavond even langs ja?" "Saff ik app je" ze draaide zich om en liep richting de uitgang van de school. Ik draaide me om en haalde nog even snel mijn jas uit mijn kluisje, toen ik me omdraaide zag ik de jongen met wie ik dezelfde richting op zou gaan braaf staan wachten. Ik deed snel mijn kluisje op slot en liep zijn richting op. We liepen zonder wat te zeggen de school uit.

Ibrahim
Nadat de lessen voorbij waren liep ik rondjes door de school om te kijken waar ik de komende 3 jaar nog moet doorbrengen en ik zag het meisje waarnee ik dezelfde richting op ging naar huis, haar jas uit haar kluis pakken. Ze draaide zich om waardoor haar mooie bos krullen naar de andere kant vloog en zag me staan aan de andere kant van de gang. Ik weet niet waarom maar ik moest lachen als ik haar zag, ze is zo mooi. Maar ik wil me niet bezig houden met meisjes, al helemaal niet na nouhaila... nouhaila is mijn enige ex, waar ik zielsveel van hield. Ik had 3 jaar een relatie met haar, vanaf mijn 16e tot mijn 19e, het is niet zo lang geleden uit gegaan. Ik was er namelijk achter gekomen dat zij vreemd is gegaan en wilde sindsdien niks meer met haar te maken hebben. Ik schudde haar uit mijn gedachtes en zag Het meisje mijn richting oplopen, wat gek, ik kej haar naam niet eens. Toen ze voor me stond en ik wilde vragen hoe ze heette leek het alsof ik mijn tong had verloren. We verlieten het gebouw zonder wat te zeggen. Na een tijdje verbrak ik de stilte "dus ehh stel jezelf een beetje voor" ze schrok omdat het een tijdje stil was, ik moest een beetje lachen om haar reachtie en ze stelde zichzelf voor "nou euhm ik ben hier heel slecht in maar ik doe mijn best. Ik  heet Nour el Hassan, ik ben 17 jaar oud en heb een arabische afkomst." Ik keek haar aan en luisterde naar haar, hmm el Hassan... kwam me wel bekend voor. "En jij" hoorde ik haar zeggen. "Oh ja stom van mij, helemaal vergeten. Ik heet Ibrahim, ik ben 19 jaar oud en ben net pas naar rotterdam verhuisd, woonde hiervoor in utrecht, ik heb een oudere zus en 2 kleinere broertjes, een van 15 jaar oud en 1 van 9 jaar oud." Ze luisterde aandachtig en vroeg even later waarom ik hier naartoe ben verhuisd en zo praatte we door over van alles en nog wat. We stapte tergelijk uit en zeiden elkaar gedag. Ik wachtte totdat ze uit mijn zicht was en draaide me om en liep richting thuis. Wat een leuke meid is dat zeg, fijn om nu al vrienden te hebben dacht ik bij mezelf en miest lachen. Ik doe bhel ik heb geen vrienden, ik heb ilias, mijn matsko! Over ilias gesproken, ik zal wel even langs gaan. Ik zette mijn tas af en liep gelijk richting ilias.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Zal ibrahim nour als vrienden zien en is het wederzijds? Zal er wat tussen komen? Of zullen ze elkaar juist gaan haten?
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Hoiii lezers, ik hoop dat dit een leuk deel is en ik zou graag jullie mening willeb weten over mijn verhaal tot nu toe. Ik zal proberen elke dag 1 á 2 delen te publiceren (als ik niks te doen heb schrijf ik er zoveel mogelijk achter elkaar! zouden jullie mijn verhaal ook door willen sturen naar jullie vrienden/vriendinnen etc. Ik zou het echt waarderen, love yall❤️