20. *vanuit Imane*

91 8 0
                                    

Ik plof neef op mijn bed dat nu in de oude kamer van Nisrine staat.

Nu is dit mijn kamer aangezien Nisrine uit huis is.

Voor een hele lange tijd heb ik me ontzeggend schuldig gevoelt over het feit dat ik mijn oudere zus verraden heb bij mijn ouders.

Het begon allemaal bij Essam, onze neef die kwam logeren en Nisrine en Mounir betrapte op zoenen.

Essam kwam toen thuis en kwam linea recta naar mijn kamer, hij was in shock en wist niet goed wat hij moest doen.

Ik heb hem er toen van overtuigd om mij te vertellen wat er zojuist gebeurt was.

Toen Essam vertelde dat hij Nisrine zag zoenen met een jongen wist ik zeker dat het om Mounir ging, ik heb die 2 namelijk vaker samen buiten gezien.

Ik hoorde het nieuws en wist niet wat ik ermee aan moest.

Ik wou niet in deze kleine stad bekend staan als het zusje van de hoer.

En Nisrine was in mijn ogen een hoer, je kunt niet zomaar zoenen met de grote liefde van je zusje..

Want mounir was mijn grote liefde, hij was dan wel veel ouder dan ik maar ik hield van hem en Nisrine wist dat.

Ik weet nog goed dat ik 10 was en Mounir 14 of 15, het was een erg groot verschil maar toch vond ik hem fantastisch.

Hij was stoer en mooi en vooral erg lief.

Ik zag hem vaak op straat lopen en staarde hem dan kwijlend aan, geen idee waarom precies Mounir mijn aandacht trok.

Ik besloot het toen aan Nisrine te vertellen en ze overtuigde me ervan dat Mounir een slechte jongen was, zou vertelde ze dat hij veel vriendinnen gehad had en rookte.

Later kwam ik er via mijn vriendin Ouiam, het nichtje van Mounir, achter dat dat helemaal niet waar is.

Nisrine vertelde me dat enkel zodat ze Mounir voor zichzelf had.

Ik voelde me verraden en gebroken toen ik hoorde dat Nisrine Mounir van me afgepakt had. Mijn eigen zus...

En ik wou haar terug pakken door het mijn ouders te vertellen, ik wist niet dat ze zo zouden reageren.. ik dacht dat ze hooguit haar telefoon zouden afpakken voor een maand of haar zouden dwingen haar hoofddoek weer te dragen.

Toen Nisrine voor zolang naar Marokko gestuurd werd voelde ik de spijt aan me knagen en wist ik niet hoe ik daar mee om moest gaan.

Wel ben ik Mounir erg dankbaar omdat hij Nisrine heeft laten doen denken dat hij haar verraden heeft bij mijn ouders.

Maar dat was ik.

Ik lijk misschien een harteloos persoon, maar ik hield van Mounir, ik droomde over hem en hij zat 24/7 in mijn hoofd.

Nisrine heeft mij op jonge leeftijd kennis doen maken met de harde realiteit.

allemaal uit liefde 2Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu